SÁM 90/2151 EF

Álagablettir voru þarna út um allt. Ein þúfa var í túninu sem að ekki mátti slá og hún var kölluð Nafli. Stórt stykki var í túninu á Neðra-Mýrdal sem að kallaðist Dagteigur og það mátti ekki slá. Þá átti að koma eitthvað slæmt fyrir. Það var á mörgum bæjum sem að blettir voru friðlýstir. Völvureitur er í túninu á Felli og þar mátti ekki slá. Hann var hlaðinn upp og stungu þeir eitthvað inni í reitnum og höfðu illt af. Kona tók sig til og fór að gefa völvuleiðinni eða reitnum peninga. Túnblettir hétu margt á bæjum. Heimildarmaður telur upp nokkur nöfn.

Sækja hljóðskrá