Nýskráning
Gleymt aðgangsorð
Efnisyfirlit
Kort
Um Ísmús
Hljóðritaleit
Hljóðrit
Efni
Form
Brandarar
Bænir
Formúlur
Formúlusögur
Fornsögur
Fundir
Gátur
Hugleiðingar
Húslestrar
Kímnisögur
Klukknahringing
Kvæði
Lausavísur
Leikrit
Leikþættir
Ljóðabréf
Lýsingar
Messur
Námskeið
Reynslusagnir
Rímur
Ræður
Sagnadansar
Sagnir
Samtímasagnir
Sálmar
Sendibréf
Skáldsögur
spjall
Sögulokaþulur
Tónlist
Umhverfishljóð
Úrtalningarþulur
Útvarpsþættir
Vísnagátur
Vísnaþættir
Ýkjusögur
Þulur
Æviminningar
Ævintýri
Efnisorð
(ónefnt)
(ónefnt)
Aðdrættir
Aðsóknir
Afmæli
Afreksmenn
Afturgöngur og svipir
Aftökustaðir
Aldraðir
Alifuglarækt
Allraheilagramessa
Alþingi
Andaglas
Andatrú
Andhiti
Atvinnuhættir
Áfengi
Áfengisbannið
Áheit
Áhrínsorð
Ákvæði
Álagablettir
Álög
Ár
Áramót
Árstími og dagar
Ástaleit huldufólks
Ástir
Ástleitni
Átrúnaður og kreddur
Bakstur
Barnadauði
Barnaheimili
Barnastörf
Barnauppeldi
Bátar og skip
Bátasmíðar
Bein
Beitarhús
Biskupar
Bílar
Bíldraugar
Bíldudalur
Bjargsig
Bjarndýrsveiðar
Blaðasala
Blogg
Blómálfar
Blót
Bókasöfn
Bókband
Bónorð
Brugg
Brunar
Brunnar
Brúðkaup
Brýr
Búálfar
Búferlaflutningar
Búskaparhættir huldufólks
Búskaparhættir og heimilishald
Byggðaþróun
Byssur
Bæir
Bæjarbragur
Bæjarlækir
Bækur og handrit
Bændur
Dalir
Danir
Dans
Dansleikir
Danslög
Deilur
Draugalykt
Draugar
Draugatrú
Draumar
Draummenn
Dráttarvélar
Druslukveðskapur
Dulbúningasiðir
Dúntekja
Dvergar
Dýr
Eftirhermur
Eggjatekja
Einfótungar
Einmánuður
Eldgos
Eldiviður
Elliheimili
Englar
Englendingar
Eyðibýli
Eyjar
Farskólar
Fatasaumur
Fatnaður
Fátækt
Feigð
Ferðalög
Ferðamenn
Ferðaþjónusta
Ferðir huldufólks
Fermingar
Félög
Fiðlur
Fiskar
Fiskeldi
Fiskimið
Fiskveiðar
Fiskverkun
Fjallagrös
Fjallamennska
Fjárkláðinn
Fjármörk
Fjölmiðlar
Fjölskyldur
Fjörulallar
Fjörur
Flakkarar
Flugvélar
Foreldrar
Forlagatrú
Formenn
Fornleifar
Fornmenn
Fornsögur
Forsöngvarar
Forystufé
Fossar
Fólgið fé
Fólk
Fórnir
Frakkar
Framtíðaráform
Fráfærur og hjáseta
Frímerki
Fuglar
Fuglaveiðar
Fundir
Furðufiskar
Furður
Fylgjur
Fyrirboðar
Fæðingar
Færeyingar
Galdramenn
Galdrar
Garðrækt
Geðheilsa
Geimverur
Gestrisni
Gettu Betur
Girðingar
Gjafir
Glíma
Goðafræði
Goðahelgi
Góa
Grasalækningar
Grásleppuveiðar
Greftranir
Grýla
Göngur og réttir
Hafís
Hagyrðingar
Halaveðrið
Handverk
Harðindi
Harmoníkur
Harpa
Haugar
Hákarlaveiðar
Hár
Hátíðir
Hefndir huldufólks
Heiðarferðir
Heimavistarskólar
Heimili
Heimsendir
Heimskingjar
Heitingar
Helgir menn
Hellar
Hermennska
Hernám
Hestar
Heyrnir
Heyskapur
Héraðseinkenni
Hjálparstörf
Hjálækningar
Hjátrú
Hlaupársdagur
Hleðsla
Hliðvarsla
Hljóðfæraleikarar
Hljóðfæraleikur
Hljóðfæri
Hljóðritanir
Hlóðareldhús
Hlunnindi
Hluthvörf
Hof
Hollendingar
Hótel
Hrafnamál
Hrakningar
Hreindýraveiðar
Hreinlæti
Hrekkir
Hrepparígur
Hrossakjöt
Hrossarækt
Huldufólk
Huldufólksbyggðir
Huldufólkstrú
Hundadagar
Hundar
Húsakynni
Húsaverndun
Húsbúnaður
Húsbyggingar
Húsdýr
Húsgagnasmíði
Húslestrar
Húsmæðraskólar
Húsráð
Hvalfriðun
Hvalreki
Hvalskurður
Hvalveiðar
Hveraflutningar
Hvítasunna
Hyllingar huldufólks
Hænsni
Höfuðdagur
Illhveli
Indíánar
Íþróttafélög
Íþróttir
Jarðarfarir
Jarðhiti
Jarðir
Jarðrækt
Jarðskjálftar
Jeppaferðir
Jól
Jólakötturinn
Jólasveinar
Jónsmessa
Jurtanytjar
Jurtir
Jöklar
Kaffi
Karlastörf
Kaupmannahöfn
Kaupmenn
Keðjusögur
Kennsla
Kirkjugarðar
Kirkjuklukkur
Kirkjur
Kirkjusmíði
Kirkjusókn
Kímni
Klaustur
Klám
Konungskoma
Kópavogur
Kórar
Kraftaskáld
Kreppuárin
Krossmessa
Krossmörk
Kveðskaparkapp
Kveðskapur
Kvenfélög
Kvennastörf
Kvikfénaður huldufólks
Kvikmyndasýningar
Kvótakerfi
Kvæðamenn
Kvöldvökur
Kyndilmessa
Kölski
Körfugerð
Landamerki
Landhelgisdeilur
Landnám
Landpóstar
Langspil
Leiði
Leikföng
Leikir
Leiklist
Leppalúði
Lesnar sögur
Lífsviðhorf
Líkkistur
Líkvökur
Ljósfæri
Ljósmæður
Ljósmæður hjá álfum
Loftsýnir
Lækningar
Mannanöfn
Manndráp
Mannlýsingar
Mannshvörf
Mannslíkaminn
Mannsævin
Matreiðsla
Matur og drykkur
Málaraiðn
Menntun
Merkidagar
Messusöngur
Miðlar
Minjasafnið að Hnjóti
Minjavernd
Mjólkuriðnaður
Móðuharðindin
Mótekja
Mótmæli
Munnharpa
Myllur
Myndlist
Myrkfælni
Mæðiveiki
Nafngreindir draugar
Nauðleit álfa
Náhljóð
Náttúran
Náttúruhamfarir
Netagerð
Niðursetningar
Níska
Norðmenn
Nykrar
Nýlátnir menn
Orðtök
Orgel
Óskir
Óvættadýr
Pálsmessa
Páskar
Peningar
Prestar
Rafmagn
Ráð gegn draugum
Refa- og minkaveiðar
Refarækt
Reikningsþrautir
Reimleikar
Reykjavík
Ríkidæmi
Rjómabú
Rúnaristur
Rúnasteinar
Rækjuveiðar
Rækjuvinnsla
Rökkrið
Sagðar sögur
Sagnafólk
Sagnarandi
Sagnaskemmtun
Sakamál
Samgöngur
Samkomur
Samkomur huldufólks
Sandar
Sauðasala
Sauðfé
Sauðfjársjúkdómar
Sauðfjárveikivarnir
Sálfarir
Sálmalög
Sálmasöngur
Selbúskapur
Selveiðar
Sendingar
Sifjaspell
Símastaurar
Símstöðvar
Sjálfsvíg
Sjávarháski
Sjávarhættir
Sjódraugar
Sjónvarp
Sjórekin lík
Sjóslys
Sjósókn
Skartgripir
Skákmenn
Skáld
Skáldskapur
Skemmtanir
Skemmtistaðir
Skerpla
Skipsdraugar
Skipströnd
Skírnir
Skógarhögg
Skógrækt
Skólaganga
Skraparotspredikun
Skrímsli og furðudýr
Skyggni
Skömmtunarseðlar
Slátrun
Slysfarir
Smalabúsreið
Smíðar
Smygl
Snjóflóð
Snjór
Sorg
Spádómar
Spánverjar
Spil og töfl
Sprengidagur
Spænska veikin
Staðir og staðhættir
Staursetning
Stefnur
Steinar
Steinsteypa
Stjórnmál
Stjörnuspeki
Sumardagurinn fyrsti
Sund
Sundkennsla
Sundlaugar
Svarti dauði
Svefn
Sveitablöð
Sveitarstjórnarmál
Sveitasími
Svíar
Sæbúar
Sækýr
Sængurlega
Særingar
Sæskrímsli
Söðlasmíði
Sögugabb
Sögulegir viðburðir
Sönglög
Söngmenn
Söngur
Tilberar
Tilfinningar
Tilsvör
Tíðarfar
Tímatal
Tóbak
Tón
Tónlist
Tóvinna
Trúarhættir
Tröll
Tungumál
Tvísöngur
Tyrkjarán
Tæknivæðing
Töðugjöld
Tölvusamskipti
Ullariðnaður
Ullarþvottur
Umskiptingar
Uppvakningar
Utangarðsmenn
Útburðir
Útgerðir
Útihús
Útilegumannatrú
Útilegumenn
Útisetur
Útivist
Útlendingar
Útreiðar
Útskurður
Útvarp
Vafurlogar
Vatnaskrímsli
Veður
Veðurspár
Vegagerð
Vegir
Veiðar
Veikindi og sjúkdómar
Veislur
Verbúðir
Verðlaun huldufólks
Verkalýðshreyfing
Verkfæri
Verksmiðjur
Vernd guðs
Verslun
Vertíðir
Verur
Vesturfarar
Vetrarkoma
Viðlegubúnaður
Viðurnefni
Villt dýr
Vinátta
Vinnukonur
Vinnumenn
Virkjanir
Vitar
Víti og varúðir
Vændi
Völvuleiði
Vötn
Yfirvöld
Ýkjur
Þerriblettir
Þingskrifarar
Þjóðfræði
Þjóðgarðar
Þjóðhátíðardagurinn
Þjóðverjar
Þorláksmessa
Þorri
Þrettándinn
Æðarvarp
Ærsladraugar
Ættarfylgjur
Ættargripir
Ættfræði
Æviatriði
Ævintýri
Ölgerð
Örnefni
Öskudagur
Sagnagerðir og minni
AT 112 - Country Mouse Visits Town Mouse
AT 1137 - The Ogre Blinded (Polyphemus)
AT 1178 - The Devil Outriddled
AT 1334 - The Local Moon
AT 1373A - Wife Eats so Little
AT 1381 - The Talkative Wife and the Discovered Treasure
AT 1407 - The Miser
AT 1408 - The Man who Does his Wife's Work
AT 1408A - Old Man has Churn on his Back
AT 1411* - The Raven Child
AT 1415 - Lucky Hans
AT 1453 - Bride Test
AT 1453**** - Puella pedens
AT 1461 - The Girl with the Ugly Name
AT 15 - The Theft of Butter by Playing Godfather
AT 1525 - The Master Thief
AT 1525A - Theft of Dog, Horse, Sheet or Ring
AT 1525Q* - The Thief's Dance
AT 1542 - The Clever Boy
AT 1586A - Fatal Killing of the Insect
AT 1640 - The Brave Taylor
AT 1641 - Doctor Know-All
AT 1653A - Guarding the Door
AT 1681A - Fool Prepares for the Wedding (Funeral)
AT 1691 - Don't Eat too Greedily
AT 1696 - What Should I have Said?
AT 1730 - The Entrapped Suitors
AT 1889E - Descent from Sky on Rope of Sand
AT 1920 - Contest in Lying
AT 2019 - Pif Paf Poltrie
AT 2020 - Chain
AT 2028 - The Troll who was Cut Open
AT 2034 - The Mouse Regains its Tail
AT 2034B* - Bird wants a Thread
AT 2035* - House that Jack Built
AT 2044 - Pulling up the Turnip
AT 2046* - Cyclone Destroys Old Couple's House
AT 2075 - Tales in which Animals Talk
AT 2200 - Catch Tales
AT 2250 - Unfinished Tales
AT 2271 - Mock Stories for Children
AT 275A - Hare and Tortoise Race
AT 300 - The Dragon-Slayer
AT 301 - The Three Stolen Princesses
AT 302B* - The Red Bull
AT 306 - The Danced-out Shoes
AT 308** - Watching the Supposed Corpse
AT 311 - Rescue by the Sister
AT 313 - The Girl as Helper in the Hero's Flight
AT 313A - The Girl as Helper
AT 313C - The Forgotten Fiancée
AT 313G* - Three Brothers Search for Stolen Cow
AT 314 - The Youth Transformed to a Horse
AT 317A* - Peasant Girl Seeks Prince
AT 326 - The Youth Who Wanted to Learn What Fear Is
AT 327A - The Children and the Ogre
AT 327C - The Devil Carries the Hero Home in a Sack
AT 327D* - The Hill-Woman and the Peasants
AT 328 - The Boy Steals the Giant's Treasure
AT 329 - Hiding from the Devil
AT 332 - Godfather Death
AT 333 - The Glutton
AT 366 - The Man from the Gallows
AT 401 - The Princess Transformed into Deer
AT 403 - The Black and the White Bride
AT 404* - Girl Transformed by Jealous Stepmother
AT 425 - The Search for the Lost Husband
AT 425C - Beauty and the Beast
AT 431 - The House in the Wood
AT 443 - Hermóður og Háðvör
AT 451 - The Maiden Who Seeks her Brothers
AT 460A - The Journey to God to Receive Reward
AT 461 - Three Hairs from the Devil's Beard
AT 465 - The Man Persecuted Because of his Beautiful Wife
AT 480 - The Spinning-Woman by the Spring
AT 500 - The Name of the Helper
AT 501 - The Three Old Women Helpers
AT 502 - The Wild Man
AT 503* - Series of Helpful Dwarfs
AT 506 - The Rescued Princess
AT 510 - Cinderella and Cap o' Rushes
AT 510A - Cinderella
AT 555 - The Fisher and his Wife
AT 556*
AT 556A* - The Good Stepmother
AT 556C* - Stepmother and Giantess
AT 556D* - The Crying Child
AT 556E* - Kind and Unkind Brothers
AT 563 - The Table, the Ass, and the Stick
AT 570 - The Rabbit-herd
AT 571 - All Stick Together
AT 595B* - Magic Objects from Dwarf
AT 650A - Strong John
AT 653 - The Four Skillful Brothers
AT 675 - The Lazy Boy
AT 700 - Tom Thumb
AT 705 - Born from a Fish
AT 706 - The Maiden Without Hands
AT 707 - The Three Golden Sons
AT 709 - Snow-White
AT 710 - Our Lady's Child
AT 711 - The Beautiful and the Ugly Twin
AT 750* - Hospitality Blessed
AT 750A - The Wishes
AT 751A* - A Man Invites God to his House
AT 817* - Devil Leaves at Mention of God\'s Name
AT 850 - The Birthmark of the Princess
AT 852 - The Hero forces the Princess to say, "That is a lie"
AT 853A - "No"
AT 870 - The Princess Confined in the Mound
AT 870B* - Princess Sews for False Bride
AT 873 - The King Discovers his Unknown Son
AT 875 - The Clever Peasant Girl
AT 875D - The Clever Girl at the End of the Journey
AT 883B - The Punished Seducer
AT 887 - Griselda
AT 888A* - The Basket-maker
AT 889 - The Faithful Servant
AT 890 - A Pound of Flesh
AT 892 - The Children of the King
AT 899F* - Wicked Peasant Girl
AT 934E - The Magic Ball of Thread
AT 949* - Young Gentleman Learns Basketwork
AT 950 - Rhampsinitus
MI A966 - Mountains and Hills from Stones Thrown by Giant at Church
MI B147.1.1.3 - Raven as bird of ill-omen
MI B452 - Helpful Raven
MI B60 - Mythical Fish
MI C510 - Tabu: Touching Tree (Plant)
MI C523 - Tabu: Digging
MI C941 - Particular Disease Caused by Breaking Tabu
MI C943 - Loss of Sight for Breaking Tabu
MI D1427.1 - Pied Piper of Hamelin
MI D1700 - Magic Powers
MI D1711 - Magicians
MI D1715 - Magic Powers of dying Man's Words
MI D1719 - Possession of magical powers
MI D1812 - Magic power of prophecy
MI D1812.3.3 - Future Revealed in Dream
MI D1821.4 - Magic Sight by Putting Ointment into Eye
MI D1825.1 - Second Sight
MI D800 - Magic Object
MI E235 - Return from Dead to Punish Indignities to a Corpse or Ghost
MI E261 - Wandering Ghost Makes Attack
MI E265 - Meeting Ghost Causes Sickness (Madness)
MI E272 - Road-ghosts
MI E280 - Ghosts haunt buildings
MI E410 - The Unquiet Grave
MI E412.2 - Unbabtized Person Cannot Rest in Peace
MI E414 - Drowned Person Cannot Rest in Peace
MI E421.1 - Invisible Ghosts
MI E421.1.1 - Ghost Visible to One Person Alone
MI E421.1.2 - Ghost Visible to Horses Alone
MI E422 - The Living Corpse
MI E422.1.1 - Headless Revenant
MI E423 - Revenant in Animal Form
MI E423.1 - Revenant as Domestic Animal
MI E423.1.1 - Revenant as Dog
MI E423.1.3 - Revenant as Horse
MI E430 - Defence Against Ghosts and the Dead
MI E467 - Revenants Fight Each Other
MI E520 - Animal Ghosts
MI E581 - Dead Person Rides
MI E741.1.1 - Shooting Star Signifies that Someone is Dying
MI F200 - Fairies
MI F210 - Fairyland
MI F221 - House of Fairy
MI F241.2 - Fairies' Cows
MI F242.2 - Fairy Boat
MI F261 - Fairies Dance
MI F262.1 - Fairies Sing
MI F321.1 - Changeling
MI F322 - Fairies Steal Man´s Wife
MI F330 - Grateful Fairies
MI F332 - Fairy Grateful for Hospitality
MI F333 - Fairy Grateful to Human Midwife
MI F361 - Fairy's Revenge
MI F372.1 - Fairies Take Human Midwife to Attend Fairy Woman
MI F420 - Water Spirits
MI F420.1.3.3 - Water-spirit as Horse
MI F420.1.3.9 - Water-Spirit as Snake
MI F451 - Dwarf
MI F455 - Trolls
MI F610 - Remarkably Strong Man
MI G304.2.4.1 - Trolls Cannot Endure Church Bells
MI G304.2.5 - Troll Bursts When Sun Shines on Him
MI M340 - Unfavorable Prophesies
MI M411.3 - Dying Man's Curse
MI N500 - Treasure Trove
MI N531 - Treasure Discovered Through Dream
MI N532 - Light Indicates Hidden Treasure
MI N591 - Curse on Treasure
MI V86 - Sign of the Cross
MI V86.1.1 - Sign of Cross Prevents Child being Stolen from Cradle
MI X760 - Jokes on Courtship
ML 3000 - Escape from the Black School
ML 3005 - The Would-be Ghost
ML 3015 - The Cardplayers and the Devil
ML 3040 - The Witch Making Butter
ML 3045 - Following the Witch
ML 4000 - The Soul of the Sleeping Person Wanders on Its Own
ML 4020 - The Unforgiven Dead
ML 4025 - Infants Killed Before They Were Baptised Haunt Mother
ML 4080 - The Seal Woman
ML 5055 - The Fairies and the Christian Faith: Their Priests etc
ML 5070 - Midwife to the Fairies
ML 5080 - Food from the Fairies
ML 5085 - The Changeling
ML 5086* - Release from Fairyland
ML 5087* - Da Trow´s Bundle
ML 5090 - Married to a Fairy Woman
ML 5095 - Fairy Woman Pursues a Man
ML 6000 - Tricking the Fairy Suitor
ML 6015 - The Christmas Visitors
ML 6015A - The Christmas Party of the Fairies
ML 6020 - The Grateful Fairy Mother
ML 6025 - Calling the Dairymaid
ML 6035 - Fairies Assist a Farmer in his Work
ML 6055 - Fairy Cows
ML 6060 - The Fairy Bull
ML 6065 - Fishing in a Fairy Lake
ML 7080 - Legends Concerning the Great Plague
ML 8010 - Legends About Hidden Treasure
MLB 4016*
MLB 4021* - A Troublesome Ghost Laid
MLSIT 3056 - The Old Woman as a Hare
MLSIT 4086 - The Waterhorse as Work-Horse
Scotland: F10 - Evil Consequences of Digging Up/Ploughing Up Fairy Hill or Other Dwelling
Scotland: F100 - Craft Learnt from Fairies
Scotland: F106 - Fairies Give Good Fortune
Scotland: F107 - Fairy Gold
Scotland: F11 - Request to Move Site of House Because it Interferes with Fairy Dwelling
Scotland: F110 - Supernatural Gives Garment to Mortal
Scotland: F111 - Mortal Wishes for Food or Drink
Scotland: F115 - Fairies Help at Harvest
Scotland: F117 - Fairies Help Herdsman
Scotland: F119 - Fairies Help Smith
Scotland: F12 - Music Heard from Hill
Scotland: F125 - Good Advice from Fairy
Scotland: F13 - Fairy Tree. Unlucky to Cut Down
Scotland: F137 - Fairy's Curse
Scotland: F20 - Supernatural Visitor
Scotland: F21 - Visit to Fairyland: Visitor Returns After Days or more often Years
Scotland: F27 - Woman Enlisted to Serve as A) Midwife; B) Nurse to Fairies
Scotland: F28 - Woman Has Child By Fairy
Scotland: F61-66 - Changelings
Scotland: F67 - Stories of Disappearance of Children - Believed Taken
Scotland: F68 - Children Carried off into Loch when they Ride on Water Horse
Scotland: F70 - Fairies Prevented From Carrying off Child
Scotland: F87 - Fairies Ask for Milk from Housewife
Scotland: F91 - Sea Cattle Caught
Scotland: F94 - Water Horse Caught and Harnessed
Scotland: F98 - Kettle borrowed by Fairies
Scotland: W1 - The Witch Hare
Scotland: W11-18 - Stealing of Milk Profit
TMI A701 - A Person Knows the Moment of his/her Death
TMI A861 - A familiar person appears in a dream – portends his/her death
TMI B111 - Bloody Ox
TMI B141 - Ship, Boat, Log is seen on Lake
TMI B191 - Religious Visions
TMI B201 - Ghost Speaks, Makes Sounds
TMI B231 - Inexplicable sounds resembling those of animals are heard
TMI B301 - Haunted House, Haunted Dwelling Place
TMI C1011 - Persons Drowned at Sea Call Out
TMI C1101 - Person Mocks the Dead
TMI C366 - Hoarder of Money Walks the Earth Upon Death
TMI C436 - Revenant… Requests That Some Matter Be Taken Care of
TMI C901 - Crying Is Heard from Place Where a Child was Murdered… Crying Stops When the Remains Are Taken to Consecrated Soil
TMI C921 - Murdered Child Appears at Place of Death
TMI C941 - Dead Children Without Names… Plead for Baptism
TMI D1017 - Person as Bear
TMI D301 - Sorcerer Raises the Dead
TMI D756 - Expelling Snakes
TMI E201 - Playing Cards on the Sabbath
TMI E901 - Changeling: Devil
TMI G1301 - Offerings of Food
TMI G181 - House Spirit Orders that Building be Moved
TMI H101 - Supranatural Milk Stealer is Man-made
TMI K61 - Human as Midwife for Forest Spirit
TMI L21 - Water Spirit is seen as an animal
TMI L211 - Nix as Horse or Dog
TMI L301 - Water Cows
TMI M31 - Woman or Man as Midwife for Mountain Troll
TMI M342 - Underground Folk Order that the Cow Shed be Moved
TMI M351 - Christian Woman as Midwife for the Underground Folk
TMI M441 - Changeling: Kufittars
TMI M61 - Changeling: Mountain Trolls
TMI M62 - Mountain Trolls Cause Humans to Lose Their Way, Entice Children Towards Them
TMI M71 - Mountain Trolls' Cattle
TMI M86 - Mountain Trolls Flee from Sound of Church Bell
TMI N62 - Stoning of Church: Stone Misses Its Mark
TMI N801 - Giants Flee from the Sound of the Church Bell
TMI P101 - Treasure-fire
TMI P201 - Sacrifice, Pledge Must Be Given, Condition Must Be Met Before Treasure Can be Retrieved
TMI P301 - Treasure Spirit
TMI P326 - Announcement Concerning Treasure
TMI P341 - Treasure Remains Buried - Cursing of Speaking Prevents the Retrieval of Treasure
TMI P391 - Treasure Remains Buried - Strange Sights Are Seen
TMI P561 - Treasure find - worthless objects turn into gold
TMI R501 - Large Fish, Sea Monster Appears
Hljóðritunarstaður
Kvæði og erindi
Kvæði
(ónefnt)
31. desember
Abba-labba-lá
Adamsóður
Aðdáun
Aðvörun
Af Eiturlækjar-vísum
Afborgun
Afmælisríma til Jóns Rafnssonar
Afsvar
Afturför
Afturför
Agnesarkvæði
Aldamótin
Aldarháttur
Aldasöngur
Aldrei framar
Alþingisrímur
Andrea
Andri gamli
Arfahluturinn
Aristómenesrímur
Arnljótur gellini
Athvarf öreigans
Athvarfið
Atómkvæði
Aulinn krummi
Á brún Fjarðarheiðar
Á ferð til Breiðafjarðar vorið 1922
Á ferðalagi
Á fornum slóðum
Á föstudaginn langa
Á heimaslóðum
Á heimleið
Á kaffikvöldi Iðunnar
Á leið fram Stíflu 1919
Á Sprengisandi
Á tímamótum
Á Unaósi 1913
Á Vatnsnesfjalli
Á vistinni
Á vængjum ljóðs og laga
Á ystu þröm
Áfangar
Ágrip ævinnar
Áin
Álfadans
Álfadans
Álfar
Áradalsóður
Áramót
Árgalinn
Árni Fr. Árnason, kvæðamaður, frá Skyttudal
Árni lögmaður Oddsson
Ástarjátning til ferhendunnar
Ásu kvæði
Ávarp til Hallgríms Jónssonar
Ávarp til rímnaþáttar Ríkisútvarpsins
Balthazar
Bankaseðlar
Barbarossakvæði
Barbörukvæði
Barmahlíð
Barnagæla
Barnagæla eftir Svein Hannesson frá Elivogum
Barnið við dyrnar á drykkjustofunni
Baugabrot
Baukvísur
Báknið
Bálantsrímur
Berðu mig til blómanna
Bergmál dagsins
Betra væri
Bílvísur
Bjartir morgnar
Bjartsýni
Bjartsýni
Bláskógar
Bleiksvísur
Blessuð sértu sveitin mín
Blæjalogn á Breiðafirði
Bolaskeið
Borðsálmur
Bólu-Hjálmar
Bóndinn sem bjó í dalnum
Bósarímur
Bragaskrá
Bragginn
Brama-lífs-elixír
Brandur
Breiðfirðingavísur
Bréfið hennar Stínu
Brim
Brúðarhamar
Brúnkuvísur
Búðarvísur
Búmannsefni
Bæn náttúrubarnsins
Bændaríma úr Kollafirði og Reykhólasveit
Bærinn á nesinu
Bærinn minn
Dagrenning
Dalasæla
Danslilja
Dáinn
Dálítil saga
Dánarstef
Dettifoss
Deyjandi hermaður
Diffugere nives
Disneyrímur
Drangey
Draugamálin
Draugsríma
Draumkvæði
Draumsjón
Draumur Hallbjarnar Bergmanns
Draumur hjarðsveinsins
Draumur Jóns Gissurarsonar
Draumurinn
Drengurinn minn
Drottningin í Algeirsborg
Dúðadurtskvæði
Dæmisögur Esóps
Ebbadætrakvæði
Eftirköst
Eftirmæli
Eiðurinn
Ein á ágústkvöldi
Ein á báti
Einar og Rauður
Einbúavísur
Einn „eg stend á eyri vaðs“
Einsamall á Kaldadal
Eitt sinn skal
Ekkillinn
Ekkjukvæði
Eldabuskan
Elli sækir Grím heim
Ellikvíði
Ellimörkin
Emmuríma
En hvað það var skrítið
Englar hæstir
Epitaphium pastoris
Eyðibyggð
Eyðibýlið
Eyðibær
Ég bið að heilsa
Ég horfi ein –
Ég vil stilla mína strengi
Falsað skjal
Faraldur
Farið hjá garði
Farkennarinn
Faxaríma
Faxavísur
Fáráðlingur
Ferðavísur
Ferskeytlan I
Ferskeytlan II
Ferstikla
Fimmti draumur Jóns Gissurarsonar
Fjallið fagra
Fjósaríma
Fjósastrákurinn
Fjölhæfi maðrinn
Fjörulallabragur
Flærðarsenna
Formenn á Gjögri
Formenn í Letingjavogi
Formenn við austanverðan Skagafjörð
Forskrift
Forspjall
Forsöngvarinn
Fossinn og eikin
Fram til heiða
Frá Grænlandi
Fráfallinn good-templari
Friðþjófssaga
Frísakvæði
Frægðin
Fuglakvæði
Fuglinn í fjörunni
Fuglinn og hann Fúsi
Fuglskvæði úr Annálum
Fundurinn
Fúsintesþula
Fyrir Ísland
Fyrsti afadrengurinn
Fyrsti maí
Fyrsti vorfuglinn
Fyrstu vordægur
Föðurtún
Fögru Önnu kvæði
Gagaraljóð
Gamanvísur til Erlu
Gátur
Geðfró
Gerfiaugun
Gestrisni
Giftingahjal
Gilsbakkaþula
Glaðir sem fuglar á grænum meiði
Glámur
Glerbrot
Glingur úr stórþurrkatíðinni
Glúmur og Geirlaug
Glæsir
Glæsiserfi
Gortaraljóð
Gott veður – Góður fyrirboði
Góan og lóan
Góða nótt
Góða tungl
Góuvísur
Graði Rauður
Grandavísur
Gras
Gránuvísur
Gránuvísur
Grátur Jakobs yfir Rakel
Grettisljóð
Griðkuríma
Gríma
Grímseyjarríma
Grýlukvæði Benedikts Þorkelssonar
Grýlukvæði Björns Ólafssonar
Grýlukvæði Hallgríms Thorlacius
Grýlukvæði Jóns Eyjólfssonar
Grýlukvæði Stefáns Ólafssonar
Grýlukvæði úr Sléttuhlíð
Græðgi
Guðbjargardraumur
Gullbrúðkaupsvísur
Gullörn og bláfugl
Gunna á berjamó
Gunnars ríma
Gunnhildarkvæði
Gunnvararsálmur
Göngu-Hrólfs rímur Benedikts Gröndal
Göngu-Hrólfs rímur Bólu-Hjálmars
Hafræna
Halaklettur
Hallgrímur Pétursson
Hann
Hann Tumi fer á fætur
Hannes Hannesson Dalaskáld
Harðfiskverkun
Harmbótar kvæði
Harpa
Harpa
Hattkvæði
Haust
Haust
Haust (eftir Guðrúnu Árnadóttur)
Haust við Blöndu
Haustið nálgast
Haustkveld
Haustkvöld
Hákarlakistan
Hákarlskvæði
Hátíðarljóð 1930
Hávamál
Heiðin heillar
Heilladilla
Heilræði
Heilræði
Heim að Svölustöðum
Heima
Heimaklettur
Heimilisfriður
Heimkoman
Heimþrá
Heimþrá
Helsingjar
Hendir seinn hvatan
Herdísarvíkur-Surtla
Hermannsgangan
Heródes rímur
Hestafoss
Heyannir
Heylóarvísa
Heyr himna smiður
Hjaðningarímur
Hjálmar og Hulda
Hjálmar skáld Jónsson
Hjálmarskviða
Hjónavers
Hlýrahljómur
Horfinn
Horfnir góðhestar
Horft í strauminn
Hólamannahögg
Hótel Jörð
Hrafnahrekkur
Hrakfallabálkur
Hrakningsríma
Hrakningsríma
Hrakningsríma frá Rifi
Hringhendan
Hríslan og lækurinn
Hróbjartsríma
Hrynhenda um Jón í Múla
Huggun
Hugleiðingar um lesturinn
Hugsað heim
Hugsað heim
Hugsjón
Hugvekjur
Hulduhljómar
Húfukvæði
Húfuvísur
Húsafell 1984
Hvað mig langar
Hvammstangi
Hvert stefnir
Hvert stefnir?
Hörpuskel
Inn Húnaflóa
Í áfangastað
Í beitivindi
Í Brynjudal
Í dögun
Í dögun
Í fjarlægð
í fjarlægum skógi
Í gamla daga
Í hjásetu
Í Hlíðarendakoti
Í minningu Ólínu Jónasdóttur
Í róðri
Í seinustu snjóum
Í Slútnesi
Í þorralok
Ísfirðingabragur
Ísland (HH)
Ísland (JH)
Ísland (JT)
Ísland eftir Guðrúnu Auðunsdóttur
Íslands hrafnistumenn
Íslands minni
Íslandslag
Íslandsvísur
Íslenskar konur frá söguöldinni
Jafnvægið
Jannesarríma
Jarðneska þríeiningin
Jarpur
Járnsmiðurinn söngvísi
Jóhanna litla
Jóhannesar ríma Katlaskálds
Jóhönnuraunir
Jólanótt
Jómsvíkingarímur
Jökuls á Dal
Jökulsá á Breiðamerkursandi
Kaffið
Karl og kerling
Karlamagnúsarkvæði
Karlarabb á þorranun 1951
Karlinn sem í bergi bjó
Kálfárdalur
Kára kvæði
Kirkjuklerks kvæði
Kjólkvæði
Kjör Sifjar
Kolbeinslag
Kom ég þar að kvöldi
Kona
Konan með kyndilinn
Konu svarað
Konuríki
Kosningarímur
Kossaleit
Kóngamóðir
Krákumál
Krem
Kristínarkvæði
Króka-Refs rímur
Krókárgerði
Krúsarkarlskvæði
Kúfuvísur
Kveðið í Brynjudal
Kveðið í óyndi
Kveðið við burtför úr heimahögunum
Kveðið við smásvein
Kveðið við spuna
Kveðja eftir Gísla Ólafsson
Kveðja eftir Gunnar Dal
Kveðja hermannsins
Kveðja Ísfirðinga til konungs 11. ágúst 1907
Kveðja til Húnaþings
Kveðja til þriggja góðkunningja
Kvæða-Keli
Kvæðakvöldið
Kvæði af herra Birni og Ingigerði
Kvæði af Magnúsi Jónssyni
Kvæði af Margrétu og Eilíf
Kvæði af pilti og stúlku
Kvæði af ranglátum riddara
Kvæði af skógarmanni og hans unnustu
Kvæði af Svíalín
Kvæði af vallara systrabana
Kvæði um riddarann Stíg
Kvæði um Tyrkjaránið
Kvæðiskorn af þeim rúmlata Ferða-Knút
Kvöld og morgun
Kvöldblær
Kvöldsigling
Kvöldvökur
Köngulóin
Kötukvæði
Lallabragur
Landa milli
Landhelgisbragur
Landið vort fagra
Landnámsríma
Landvarnarmaðurinn
Langspilið
Lauf í vindi
Laugardags morgunsálmur
Lausir þankar
Laxavísur
Laxveiðiríma
Lágnætti
Lákakvæði
Leiktu kát
Lestin brunar
Lilja
Lilla Páls í skógi
Linda
Lindin
Litið aftur
Litið í spegil
Litla skáld á grænni grein
Litla stúlkan frá Hellnaseli
Litli fossinn
Litli Vöggur
Lífið
Lífshvöt
Líkafrónsrímur
Ljóð
Ljóð til Jóhannesar úr Kötlum
Ljóðabréf
Ljóðabréf eftir hest
Ljóðabréf til Hjálmars Lárussonar 13. júní 1908
Ljóðabréf til Iðunnar
Ljóðabréf til Jóns Þorsteinssonar
Ljónslöpp
Ljósblik
Lofsöngur
Lokasöngur
Lóa fiðurgisin
Lóan - gömul saga
Lóuljóð til Páls Ólafssonar
Lóuvísur 1929
Lúsidor
Lysthúskvæði
Lækurinn
Maíkoma
Mansöngur (eftir Guðmund Böðvarsson)
Mansöngur (eftir Jóhannes úr Kötlum)
Mansöngur (eftir Svein Hannesson frá Elivogum)
Mánavísur
Máríerla
Með strandferðaskipi
Meðan nóttin sofnar
Messíasar kvæði
Meyjabæn
Minna
Minni fornmanna
Minni Ingólfs
Minni kvenna
Minning
Minningar aldamótamannsins
Morgun
Morgunsöngur tófuskyttunnar
Morgunvísur
Móðir og barn
Mórarnir
Músakvæði
Músarrindillinn
Nátttröllið
Nesskógur í Húnaþingi
Niflungaljóð
Njálurímur
Njóla
Norðan frá hafi
Norðurfararbragur
Nótt
Nú hnígur sól
Nú liggur vel á mér
Númarímur
Nýlanghenda
Næturgisting
Næturhiminn
Oddsbragur
Ort en aldrei sent
Óður vorsins
Óhræsið
Ókindarkvæði
Ólafs ríma Grænlendings
Ólafur liljurós
Ólafur sextugur
Ólund
Ólund
Ómar
Ómennskukvæði
Óyndi
Palladómar um nokkrar stéttir
Passíusálmar
Páll Ólafsson skáld
Pálsríma
Peningavísur
Persíus rímur
Piparsveinavísur
Pílatus rímur
Póladagur 1956
Prestsdraumur
Prestskonu kvæði
Purkeyjarbragur
Ragnar pokamaður
Rammislagur
Rangá
Raunasaga úr sjávarþorpi
Raupsaldurinn 1875
Ráð
Ráðið
Ráðlegging
Reiðvísur
Rekafregn
Ríma af Ásgeiri Bjarnþórssyni listmálara
Ríma af enskum stúdent
Ríma af fjöllistamanni og stúlkunum tíu
Ríma af Halli hinum auðga
Ríma af Herði Hólmverjakappa
Ríma af Hjálmari hugumstóra
Ríma af Kjartani Ólafssyni
Ríma af Kristjáni og Kölska
Ríma af Sankti Pétri
Ríma Kristjáns Ólafssonar smiðs
Ríma til Sigurðar Jónssonar frá Brún
Rímur af Andra jarli
Rímur af Atla Ótryggssyni
Rímur af Auðunni vestfirska
Rímur af Ála flekk
Rímur af Án bogsveigi
Rímur af Ásmundi og Rósu
Rímur af Bernótus Borneyjarkappa
Rímur af Berthold enska
Rímur af Blómsturvalla köppum
Rímur af Búa Andríðarsyni
Rímur af Fertram og Plató
Rímur af Finnboga ramma
Rímur af Fjalla-Eyvindi
Rímur af Flóres og Blanzeflúr
Rímur af Flórusi og sonum hans
Rímur af Friðþjófi frækna
Rímur af Gesti Bárðarsyni
Rímur af Gísla Súrssyni
Rímur af Grámanni í garðshorni
Rímur af Gretti
Rímur af Gríshildi góðu
Rímur af Gunnari á Hlíðarenda
Rímur af Gunnlaugi ormstungu og Helgu fögru
Rímur af Hans og Pétri
Rímur af Hálfdani Brönufóstra
Rímur af Hálfdani konungi
Rímur af Hávarði Ísfirðing
Rímur af Héðni og Hlöðvi
Rímur af Hinrik heilráða
Rímur af Hjálmari hugumstóra
Rímur af Hænsna-Þóri
Rímur af Indriða ilbreiða
Rímur af Ingólfi Arnarsyni
Rímur af Jóhanni Blakk
Rímur af Lykla-Pétri og Magelónu
Rímur af Oddi sterka
Rímur af Pétri Hoffmann
Rímur af Reimari og Fal hinum sterka
Rímur af Sál og Davíð
Rímur af Sigurði snarfara
Rímur af Svoldarbardaga
Rímur af Tístran og Indíönu
Rímur af Trójumönnum
Rímur af Tútu og Gvilhelmínu
Rímur af Úlfari sterka
Rímur af Valdimar og Sveini
Rímur af Vilbaldi
Rímur af Víglundi og Ketilríði
Rímur af Þorsteini bæjarmagni
Rímur af Þorsteini uxafæti
Rímur af Þórði hreðu
Rokkvísur
Róa róa rambinn
Róður
Rós
Rósarímur
Rósin
Rósirnar
Sagan
Sambúð þjóðanna
Sálin hans Jóns míns
Sálmabókin 1886
Seljadalsrósin
Sendiferðin
Setskvæði
Sigling
Sigling lífs míns
Siglingavísur
Sigrún í Hvammi
Sigur
Sigurður Ari Arason
Sigurður Breiðfjörð
Sílalækjarför
Símon Dalaskáld
Sjóferð
Sjúkdómslýsing
Skjálgsrímur
Skjónukvæði
Skógabræður
Skógarmaður
Skógarmannskvæði
Skógarvísur
Skóladrengirnir
Skriftakvæði
Skriftarmál piparmeyjunnar
Skrúðsbóndakvæði
Skuggar
Skúlaskeið
Skúli fógeti
Skyggni um Borgarfjörð 1921
Sköpun mannsins
Sléttubönd Bjarts í Sumarhúsum
Smaladrengurinn
Smalastúlkan
Smalastúlkan (e. Hannes Hafstein)
Snati og Óli
Snjáka
Snærenningur
Sofðu unga ástin mín
Soffíukvæði
Sokki
Sonarharmur
Sólarlag
Sólaruppkoma
Sólhvörf
Sólskin á núpnum
Sólskinsnætur
Spakmæli
Spilavísur
Spítalabragur
Spunakonan
Stefjahreimur
Stepan G. Stephansson. Við andlát hans
Stjáni blái
Stjúpmóðurkvæði
Stjörnu-Odda draumur nýrri
Strandafjöll
Strandarkirkjuvísur
Strengleikar
Stúkuvísur
Stældur mansöngur eftir S. Breiðfjörð
Stökur – litið um öxl
Stökur – þankar
Stökur förukonunnar
Sumar
Sumarið
Sumarkoma 1965
Sumarkvöld
Sumarkvöld 1908
Sumarmál
Sumarmorgunn í Ásbyrgi
Sumarnótt
Sumarnótt
Sumarnótt
Sumarnóttin kom
Sumarstef
Sunnudagskvöld
Svar
Svarað í sumartungl
Svartárdalur
Sveinn Dúfa
Sveinn Pálsson og Kópur
Sveitabær
Sveitasæla
Sveitin mín
Svipuríma
Syndir annarra
Syngjum fram í sólarlag
Systkinin á berjamó
Systurminning
Sælan við sjóinn
Söng í fjallinu
Söngur fjallamannsins
Söngur Valborgar
Söngva-Borga
Söngvar förumannsins
Tálvon
Tárið
Til dulins velgjörara
Til dægrastyttingar
Til Einars Þórðarsonar frá Skeljabrekku
Til eru menn
Til feðranna
Til ferskeytlunnar
Til ferskeytlunnar og stemmunnar
Til fjallkonunnar
Til Gísla Brynjúlfssonar
Til Jóhönnu litlu
Til listakonu
Til Margrétar Björnsdóttur
Til móður minnar
Til pabba
Til prests
Til skýsins
Til Svanfríðar
Til Svanhvítar
Til veraldarinnar
Til Vestur-Íslendinga
Til vorsins 1892
Til Þorsteins Erlingssonar
Tittlings minning
Tíðavísur
Tíkarslagur
Tímaríma
Tíminn
Tíminn líður
Tíminn líður
Torfi og tófa
Tófukvæði
Tókastúfur
Tólfsonakvæði
Tóntegundirnar
Tregaríma
Tveir kettir
Tvídægruvísur
Um Árna Frímann Árnason kvæðamann
Um Ásmund hefðarhósta
Um Bólu-Hjálmar
Um dauða mús í kirkju
Um Hafravatn
Um íslenskt mál
Um Þorgeirs ólöglega byggingu
Unaðsstund
Undarlegt er að spyrja mennina
Undir Miðfelli í Þingvallasveit
Upp í garð til Sæmundar
Uppboð
Uppreisnarmaður
Úlfar
Úlfsrímur
Úr mansöng
Úrsúlukvæði
Út vil ég
Útilegumaðurinn
Vaðmálsdans
Vakri-Skjóni
Valur í vígahug
Vanlíðan
Varabálkur
Varðhaldsenglarnir
Varnarleysi
Veðráttufarsríma yfir veturinn 1913-14
Veðurbreyting
Veðurhljóð
Veiðiför
Veiðiför
Veitingastaðurinn
Verónikukvæði
Vertíðarlok 25. nóv. 1934
Veröldin
Vesturförin
Vetrarkveðja
Vetrarkvíði 1966
Vetrarnótt
Vetrarnótt 1966
Vetrarsmíðar
Við byrjun sjóferðar
Við styttu Bólu-Hjálmars
Við víntunnu
Vinaminni
Vinaspegill
Vindurinn
Vinsemd
Vinur minn missti vitið
Vistaskipti
Vísur
Vísur Kvæða-Önnu
Vísur ortar til kvæðamanns
Vísur til prófasts Ásgeirs Ásgeirssonar í Hvammi
Vísur til Stefáns Ásmundssonar
Vísur Vegmóðs
Vísur Víglundar
Vor
Vor
Vor 1941
Vor eftir Björn Daníelsson
Vor eftir Eyjólf Eyjólfsson
Vor eftir Gústaf Halldórsson
Vor eftir Jónas Jónasson
Vor í Stöpum
Vor og haust
Vorblíða
Vorbæn
Vorhugleiðing
Vorið heillar
Vorkoma
Vorkoma 1896
Vorkoman 1912
Vorkvæðið harpa
Vorkvöld
Vormorgunn
Vort elskar okkar þjóðarstolt
Vorvaka
Vorvísur
Vorvísur 1915
Vorþankar 1964
Vorþrá - lífsþrá
Vorönn
Vængbrotin lóa
Vöggukvæði
Vöggukvæði (e. Jón Thoroddsen)
Vögguljóð
Vögguvísa
Vögguvísur
Yfir glasi
Þakkarlán á flösku
Þau gengu tvö
Þegar róið var á árabátum
Þegar vetrar þokan grá
Þjófa kvæði
Þorkell þunni
Þorrablót
Þorravísur
Þó að
Þrír kettir
Þroskaleiðin
Þula
Þú
Þú eina hjartans yndið mitt
Þú komst í hlaðið –
Þögul nóttin
Æska
Æskan er liðin
Æskuheimilið í eyði
Æskustöðvarnar
Æviríma
Ævisaga
Öðruvísi Reykjavíkurljóð
Öfugstreymi
Ölerindi
Ölkvæði
Örvar-Odds drápa
Erindi
(ónefnt)
(ónefnt)
(ónefnt)
(ónefnt)
(ónefnt)
(ónefnt)
Lífs í þröng ég þetta skil
Út um heim og langar leiðir landið kringum
50 ára frægðar sjó
A a a valeti studia
A b c d strilla
A solis ortus cardine
Ad cantus leticie
Ad es pater supreme
Adam sagði Eva
Adam var fyrst efni af mold
Adams afkvæmi allir hér
Adams barn synd þín svo var stór
Adams óhlýðni öllum kom
Addi litli Addi litli
Administrator Ari
Að bankans hárri höllu
Að bannsyngja alla, það bezt líkar mér
Að bera stranga byrði hér
Að bíða þess sem búið er
Að brúka ekki tóbak og bragða ekki vín
Að byggðum eitt sinn bera seint mig náði
Að drottins ráði dýrðar náði dagana tvo
Að elska þann heitt sem böl mér bjó
Að erta mig er ekki vert
Að ganga á vori um græna storð
Að hafi eg tíðum heita kinn
Að heiman brá mér í bestu klæði
Að hlakka alltaf einhvers til
Að Hlíðarenda heim nú venda af þingi
Að hverju leitar lóan
Að iðka gott til æru
Að kveða brag með Kolbeinslag
Að kveða mér er kvöl og þraut
Að kvöldi Júðar frá ég færi
Að lesa og skrifa list er góð
Að lifa kátur lífs er mátinn bestur
Að mér riðu átta menn
Að mér stjórnar tek eg taum
Að mér sækir einhver nú
Að miðjum aftni mig ég hvíli
Að minni sálu amar
Að morgni dags í myrkri kveiki ljósið
Að nafni spurði nefju arfinn niflungs kæri
Að okkur steðjar ærinn vandi
Að Reimar sjóla ræðan klár
Að setja í bögu síst er gaman
Að sér faðma rekkinn réði
Að sigla fleyi og sofa í meyjarfaðmi
Að sjá þér á bak af særðu hjarta
Að skjóta gengu skatnar þrír
Að slysum enginn geri gys
Að stinga lax í strangri á
Að vaka vornótt bjarta
Að vera fríð er versti kross
Að vera í sveit að seljum
Að vera í sveit og vinna
Að vori nýju nokkurn dag
Að þér laðast óðarflóðaiða liðug
Að þó réði anda kalt
Að því gefa ættum akt
Aðeins vangann veitir á
Aðfangadagur dauða míns
Af ágirnd monti og auragirnd
Af ást og öllu hjarta
Af bílstjórunum er ég einn
Af bónda einum byrjast kvæði
Af Bragða-Ölvi brag ég gerði í basli letra
Af djúpri hryggð ákalla ég þig
Af djúpri hryggð hrópa ég til þín
Af forlaganna fleygistraumi
Af Færeyjum fremstar teljast
Af föðurnum son eingetinn
Af föðurs hjarta barn er borið
Af Grími nú og hlýrum hans
Af heilum hug ég bið
Af hjarta gjarnan hugur minn er
Af hjarta öllu ég heiðra guð
Af honum fréttir enginn neitt
Af hún stakk mín æska fljótt
Af hverju má ég ekki gifta mig
Af hæstu neyð ó herra
Af hættu hryggðar djúpi
Af litlum neista
Af þér gangi afl og þor
Af þér sæki afl og þor
Af því ég er efnalaus
Af því færðu lítið lof
Af því Hróflur gat hann ginnt
Af því lífs ég yndi finn
Af því nú er komið kvöld
Af því prestur enginn var
Af öllu hjarta ég þess bið
Afdalurinn milli fjalla
Afhending er öllu góð þá annað brestur
Afhendingin er mér kærst af öllum brögum
Afi minn fór á honum Rauð
Afi minn og amma
Afi minn og amma mín
Afi, pabbi, amma, mamma, Þóra
Afmælis skal efnt í brag
Aftangeisli ylinn ljær
Aftanglit á öldusveip
Aftangliti geislar ský
Aftann boðar útsýn ný
Aftur greina fræðin frá
Aftur kjalars vaknar valur vill til ferða
Aftur kominn Helgi er heim á Sléttu
Aftur léttast allra spor
Aftur lukt eru augun blá
Aftur reiðir Andranaut
Aftur stefnir óma fugl að efni kvæða
Aftur vaknar óðar straumur úr austra brunni
Agnoscat omne seculum
Agnus dei
Akron sagði feðgum frá
Aksturinn varð eintómt spól
Albyggð voru um það skrár
Alda rjúka gerði grá
Aldalangt valdamenn ókvæði sungu
Aldan skrýðir reiða rán
Aldarfjórðungs farin slóð
Aldingarð með æðstri prýði
Aldnar róma raddirnar
Aldrei falla hann Andri vann
Aldrei frár minn áður var
Aldrei fyrir gull sá grætur
Aldrei gleyma ættir því
Aldrei gleymist áhorfendum
Aldrei græt ég gengna stund
Aldrei hljóta af argi frið
Aldrei hnaut sá orku naut
Aldrei hrelli huga þinn
Aldrei kemur út á tún
Aldrei listin boga brást
Aldrei náinn vekur vor
Aldrei sá ég ættarmót
Aldrei síðar sú er mín
Aldrei skal ég eiga flösku
Aldrei stakan orðahröð
Aldrei þrotnar ástin hjá
Aldrei örvilnast eigum
Aldur hækkar eyðist þrá
Aldur kvenna ei má nefna
Aldur mér í augum vex
Aldurhniginn féll á fold
Aldurinn þótt ei sé hár
Alexander ansar til
Alexöndru endurbættu
Alfaðir í Eden fann
Alfaðir rennir frá austurbrún
Alfaðir sem eðlið gaf
Alglaðir allir senn
Alkóhóls við áningar
Alla hrinda hörðum snjá
Alla jafna um ævi þín
Alla vega Ketill kann
Allar nætur yrki ég
Alleina til guðs set trausta trú
Alleinasta guði í himnaríki
Allfagurt ljós oss birtist brátt
Allir dagar eiga kvöld
Allir fuglar út með sjó
Allir guðs þjónar athugið
Allir kristnir gleðjist nú menn
Allir kristnir nú kátir sé
Allir trúaðir heyrið hér
Allir þeir sælir eru mjög
Allir þurfa eitthvert loft
Allra best er ull af sel
Allra hlutanna er upphaf
Allra manna eru svið
Allri mæðu flúinn frá
Allskyns sótt eg áður var
Allskyns vistir að sér dró
Allsvaldandi engla og manna
Allt eins og blómstrið eina
Allt er breytt sem áður fyrr
Allt er fallegt í dag
Allt er farið fyrir bí
Allt er fjallið autt í senn
Allt er hirt og allt er birt
Allt er komið á eyðisker
Allt er munað engu gleymt
Allt fer látt – sem láti neinn
Allt fram streymir endalaust
Allt hans lag hvernig hann sér hagar
Allt hef ég Jesú illa gert
Allt má sjá í einum svip
Allt sér tryggja æ sem mest
Allt var þar í einum graut
Allt var þrotið þundar staupa flæði
Allt við ekki getum gert
Allt vill ganga andhælis
Allt vill láta óskin mín
Allt það góða er gladdi mig
Allt það sem er einskis nýtt
Allt það sem hefur andardrátt
Allt þó vaði í villu og reyk
Alltaf bætist raun við raun
Alltaf finn ég farinn dag
Alltaf finnst mér lífið létt
Alltaf fækka aumra skjól
Alltaf heyrðist ölduhljóð
Alltaf hlátur í mér finn
Alltaf má ég augum svona á þig mæna
Alltaf næ ég einn með þér
Alltaf styttist ævin mín
Alltaf þyngjast örlögin
Allur manns er æfidans
Allvænar rósir eg sá tvær
Almáttugi og mildi guð
Almennt máltak
Altari fyrir stóðstu
Alveg er fráleitt þótt freisting sé hörð
Alveg gengur yfir mig
Amahreggin hyrfu frá
Amaslettur allar hér
Ambara þambara skammarskrum
Amors bönd og byrði þung
Anda ég mínum og augum leit
Anda napurt oft ég finn
Anda þinn guð mér gef þú víst
Andann hefur ítök skort
Andann lægt og manndóm myrt
Andans blundi af mér kasta
Andans hækkar huggunin
Andans þvinga eg flugi frá
Andar fjörvi alkunnurinn
Andarungar elta mig
Andi guðs eilífur er
Andi guðs er
Andinn gnísu vaknar við
Andinn hlýnar allt er kvitt
Andleg skáldin iðka mest
Andra grípa náði naut
Andrés rær og ýsur fær
Andri hlær svo höllin nær við skelfur
Andri snar drakk inni þar með ítum sínum
Andri stríður um nöldrar
Andskotann ég áðan sá
Andskotinn og árar hans
Andvana lík til einskis neytt
Angri sáru yfir slær
Angrið þrýtur ég það finn
Angurs stranga leið er löng
Anna er eins og álfur
Anna mín er klædd í kjól
Anna mín er leið og ljót
Anna Sigbjörns Ingibjörg
Anna tíðum ég það held
Annað getum ekki að sinni
Annar ræninginn ræddi
Annars erindi rekur
Ansa þeir að fífu freyr
Apynjan sá álmaþór
Argur lefsu apaldur
Arkus náði efla tal
Armi spenna gullhlaðsgrund
Armur bóndinn Benjamín
Arnbjörg mín
Aron slagar út á völl
Artus nefni eg gildan gram
Ascendit Christus hodie
Ataður í arnardrít
Atburð sé ég anda mínum nær
Atburður skeði í Æðey þá
Atriðshaukur áði þar
Au-ið býð ég aftur þér
Auðna og þróttur oft má sjá
Auðnar Haugur Hamar Fossá
Auðnumaður eins og þú
Auðs þótt beinan akir veg
Auðugur á Englandstorg
Auðunn trafa hlíðum hér
Auðurinn er afl hið besta
Aue sanctissima uirgo
Augað snart er tárum tært
Augnadapur er að slá
Augun bláu una þín
Augun hvít og ekki lítil næsta
Augun mín og augun þín
Augun smáu verða vot
Augun tapa yl og glans
Aulinn krummi
Aumi krummi
Auminginn sem ekkert á
Aumingja, aumingja fólkið sem er á þessarri jörð
Aumt er að sjá í einni lest
Aumt er að vera íhaldsmaður
Auragirnd og ástríður
Auraleysis þreytir þraut
Aurora lucis rutilat
Austan flýgur árboði
Austan hríðar hreggin stinn
Austan kaldinn á oss blés
Austra farið áði þar
Austri hraðar örinni
Austrið skreytir árdagsblik
Austur að Hólmi hetjan fór
Austur í löndum einn sá var
Austurríki upp er gefið
Austursveitum frétt er frá
Ave benedicta
Ave dei genitrix
Ave regina celorum
Aví aví mig auman mann
Aví hvað aum neyð
Á alheims verður lögum lát
Á allar lundir laga klið
Á Arnarstapa er steypt í mót
Á bak við fjöll er bjarmi sólar hlýr
Á Bakkakoti er burðugt setur
Á Barkarstöðum býr hann Björn
Á bergi Rauða býr ósnauður bóndi
Á Bessakoti býr einn mann
Á bjargi byggði hygginn maður hús
Á bæ ég fór barst mér þar krásin ný
Á bænum vestra býr nú sprund
Á dansi lifað Gudda gat
Á dvergafaldi dagur hreinn
Á eg að halda áfram lengra eða hætta
Á eg margan frænda í Frans
Á einn guð vil ég trúa
Á Eiríks karfa einn var þar
Á ey og bala öldufalls
Á eyrarsandi stökk á stræti
Á Eyvindarstöðum stóð
Á ég að segja ykkur þekk
Á ég sextán ær með lömbum
Á fjallatindum fríðum
Á frægum Reykjahólum
Á Galíleu láði
Á góðum efnum víða völ
Á grind vil ég leggja
Á grundinni tvö ein við gengum
Á Grýlu rólar Níels nú
Á guð alleina
Á guð trúi eg þann
Á gæði mín er gegnum rýnt
Á Halamiðum hélt hann jól
Á Herdísi ég hrópa náði
Á hverju þekkist Þingeyingur
Á kaðlahirti hvals um bý
Á kvisti grænum kráka
Á lastabrautum langstígur
Á leið minni til byggða
Á lífsins fjalli er færð ógreið
Á Loftsstöðum býr nú bur
Á Lækjarbænum býr hann Tani
Á mér hrína Urðar spár
Á miðjum vegi sagan segir
Á mig kallar heiðin heið
Á minni andlátsstundu
Á morgnana þegar ég árla upp stá
Á morgun er ráð að rísa
Á nú hjartað unaðshreim
Á regnfáðum götum var glampi af degi
Á rokkinn spinnur vel og vinnur
Á Sandinum menn segja að allt sé sótt með krafti
Á Seljalandi er sitt af hverju tagi
Á Serklandi einn ríkjandi
Á sér bærði ei harmahret
Á silki flet í þykka gón
Á Sídons land gekk Jesús út
Á skírdag var austur ekið
Á Skútum situr, skarpur, vitur
Á Spena býr hann Sigurður
Á stjórnborða bör hjá korða þessum
Á sumardaginn fyrsta
Á sumrin traust og tjöldin ber
Á sunnudaginn það minnir mig
Á svelli einu sit ég hér
Á sætra brauða upphafs dag
Á um njólu aldinn mar
Á undan þér ef umlandi gengur
Á Vatnsdals Hofi var þá Ingimundur
Á vængjum ljóðs og laga
Á vængjum vildi ég berast
Á þér fegurð engin skín
Á þér herra hef ég nú von
Á þig alleina Jesú Krist
Á þig drottinn er öll mín von
Á þig Jesú Krist ég kalla
Á þó bæði borðin sjór
Á því hef ég enga trú
Á því verða ei önnur skil
Á þær trúi eg allt eins nú og forðum
Á Æsustöðum er allmargt fólk
Ádeilan þó ýfi sig
Áðan fór ég út á hól
Áðan kom ég út á hlað
Áðan kom ég út og sá
Áðan sá ég auðarlín
Áðan sá ég álmaþund
Áðan sá ég sumartunglið
Áði Nála öldu jór
Áður beið þar máls um mið
Áður bjarta augað skein
Áður fyrr með afl og trú
Áður greyddir þú okkar hag
Áður hróður bilun bar
Áður kunni Íslands þjóð
Áður lenti Frostafar á fjöru þagnar
Áður ljóðin áttu bið
Áður taldi íslensk þjóð
Áður var eg ítum hjá
Áður var ég fimur á fótum
Áður var ég mætur maður í miðjum firði
Áður var ég mætur maður með mönnum talinn
Áður var hann eins og bjór
Áður þegar ég var ungur
Áfram brunar bíllinn minn
Áfram ganar Eyjólfur
Áfram gnoðin öslar þar
Áfram halda hiklaust má
Áfram syndir æskan glöð
Áfram veginn vonda ég held
Áfram þýtur litla Löpp
Ágirnd stingur auraþjón
Ágúst fer til andskotans
Áhorfandi allsstaðar
Áhrif valda ástinni
Áhugalaus er ég rola
Áin fellur yfir vöð
Áin hljóp sem oft til ber
Ákakundur Erík við
Áklögun fyrsta andleg var
Álfan sem er ætíð blá
Álfur situr undir steini og er að brýna
Álfur veiga ansa fer
Álmaverinn ötull er
Ár og síð ég er á gægjum
Ár var alda
Árar á keipum átti ég þar
Árdags ljómi ljóðs og mar
Árið gott gefi nýtt
Árið hýra nú hið nýja
Árið nýtt nú á
Árin grefur ýsu damm
Árin líða dagarnir styttast
Árla dags uppi vóru
Árla í morgun ég að torgi sela
Árla morguns úti staddur
Árla sem glöggt ég greina vann
Árna besta vopnið var
Árna börnum auðnist viska og sómi
Árni á Skútum er og var
Árni fríður Sigurðsson
Árni karlinn afi minn
Árni ríður þá löngu leið
Árskóg gekk ég að sem varð á vegi mínum
Ársól gljár við unnar svið
Ása gekk um stræti
Ása gekk um stræti með kurt og pí
Ásbjörn bóndi úti varð og yfir sauðum
Ásbjörn nefna fer ég fyrst
Ásgeir finnur orðum stað
Ási, Tommi, Eiki, Sveinn
Ást á smáu oft ég finn
Ást er heilla lykill lífs
Ást er mannsins amatól
Ástar spenna armlög hlý
Ástgjöf besta er það hinsta vinar
Ástin blind er lífsins lind
Ástin brúsað um mitt geð
Ástin er sérhver andardráttur
Ástin hefur hýrar brár
Ástin heilög heillar mig
Ástin skreytir auðarlín
Ástir gaf ég úthafs mey
Ástkæri faðir eilífi herra
Ástum glatað oft hef ég
Átti að tala og flýtti för
Átti bóndinn eina dóttur yfrið væna
Átti ég gullið en það hvarf
Baðm í sandi blað á strönd
Baggalútur með bleikt skegg
Bakar hungur barninu
Bakkus hafði heilsubrest
Bakkus kóngur kann það lag
Bakkus kóngur þykir þegar
Bakkus lifir öldum yfir
Bakkus sjóli sæll við bikar
Balda frómum birti ég frá
Bamm, bamm, bamm, bamm
Banvænn til dauða borinn er
Bar ég hann svo hátt á herðum
Bar svo til í bauluhúsi
Bar svo til í byggðum
Barn bar hann Helgi
Barnið unga beiddi mig
Barnsins rómur bros og þrá
Bauga gný er blómlegur
Baugagrundu Baldurs minni
Baugs þá hæðin blunduð er
Báðar að austan ættaðar
Báðum lýsir sama sól
Bágt á ég með barnakind
Bágt á ég með bölið þétt
Bágt á ég með börnin tvö
Bágt er að vera birtu án
Bára blá að bjargi stígur
Báran hnitar blævakin
Báran þagnar, birtan dvín
Bárðardalur er besta sveit
Bárður Björgúlfsson
Bárður minn á jökli
Bárður sálaði bróðir minn
Báru þeir yfir sig bitilinn rauða
Bátinn hans föður míns bara læt stækka
Bátnum halda brjótar fleins að björgum stóru
Bátur líður út um eyjasund
Beata nobis gaudia
Beðinn var ég barni að dilla
Beiddi griða bryðjan viðinn klæða
Beið þar efnið umbreyting
Beið þar lokið ljóðaspjall
Beina leið til Borneyjar
Beinatík og betliþjón
Beindi skeið að Borgarsand
Beisla hundur holdið raums
Beitir engi treður tún
Beittu að strandar breiðri hlein
Bendir hneitis bölvunar
Bendir randa brag um þá
Benedicamus domino
Benedicta semper sancta sit Trinitas
Benedicta sit sancta Trinitas
Benedictus dominus deus meus
Benedikt á Bjargarstöðum býr með snilli
Benedikt fjáður bóndi dáðaríkur
Benti skeið á Borgarsand
Ber á eldinn brenni rautt
Ber ber brúðurin mæta
Ber harm þinn í hljóði
Bera urðum skin og skúr
Berðu nú Jesús bænina mína
Berfætt er barnið
Bergmálsóm fæ engan kennt
Bergur minn með blómann sinn
Bergur og Bergur
Bergur stýrir til bjargar
Berhöfðaður burt ég fer
Beri þér þetta blessað ár
Bernsku forðum aldri á
Bernsku stundar í blómalundi fríðum
Beslustormur Bláinsfar
Best að sinni hlúði hjörð
Best er að drekka brennivín
Best er að halda trútt um taum
Best er að hætta hverjum leik
Best er að hætta hverjum leik þá hæst hann stendur
Best er að taka lífi létt
Best er að þreyja þorrann og góuna
Best kann stýra beisladýrum sínum
Best mun vera virðum því
Betra er að hafa hafragraut
Betra er að halda stillt af stað
Betra er að passa á feldi flær
Betra er að vera af guði ger
Betra er hjá blíðum seimakjólum
Betra er það en þiggja hól
Betra væri að bregða fyrir
Biblía heitir bókin sú
Biblían er sem bögglað roð fyrir brjósti mínu
Bið ég þig barn mitt hlýða
Bið ég þín böndin hörðu
Bikar drekka mæðu má
Bikara setjum vér barm á munn
Bili megin þyngist þraut
Binda menn þann harða hnút
Birkihlíðar fögur fjöll
Birta tekur blæju svartri bregður gríma
Birtir hratt um Húnaþing
Biskup átti valið bú
Biskup engu eirir
Biskups hef ég beðið með raun
Bit raunkjör þó bægi mér
Bí bí og bamba
Bí bí og blaka
Bíður ótta kvíld og kyrrð
Bíður sól á bak við ský
Bílar vaða vegi strítt
Bíllinn mæti bruna fer
Bíllinn spólar blautt um land
Bíta uppi á bænum bænum
Bíttu ekki barnið mitt
Bítur ei á barðann harða
Bítur og erjar boði grunn
Bítur upp á bænum enn
Bítur uppi á bænum enn
Bíum bíum bamba
Bíum bíum bíum bí
Bjargið sverfur bára þung
Bjarnadóttir blíð og fín
Bjarni er með klúnk í klofi
Bjarni Jónsson blíður mjög og glaður
Bjarta sveiga bindur nú
Bjartra nátta fanginn frið
Bjartsýni er bjargráð mér
Bjartur dagur nú byrjar hér
Bjó mér innsta sorgarseið
Bjóð þú drottning braga mér
Bjúgna fötu bragurinn
Björn er nefndur baukur
Björn og Jón á botnlaust haf
Björn og Örn og blíður Helgi og besta Gerður
Björn varð undir, Bifröst hló
Björt mey og hrein
Björt og feit og búlduleit
Björt sem fjóla blikar á kjóli nýjum
Björtum hlær í blómanum
Blanda saka mann ei má
Blágrá mín er besta ær
Blái liturinn blánar
Bláklædd og rauðklædd
Blánar yfir breiðu sundi
Blástjarnan þótt skarti skær
Bleikan lit á landið ber
Blessað hreina þelið þitt
Blessað veri barnið góða
Blessaða þrenning blessuð sé
Blessaði faðir brjóstið mitt
Blessaður að eilífu sé
Blessaður blessaður
Blessaður karlinn Benedikt
Blessaður sé vor herra
Blessaður sért þú góður guð
Blessan flúði blakkinn sjós í Bervíkinni
Blessuð sért þú heilög þrenning
Blessuð sértu sveitin mín
Blessuð sólin bjarta
Blessuð sólin elskar allt
Blessuð sólin sígur rótt að svölum unni
Blessuð sólin skín á skjá
Blessuð veri bringan þín
Blessun flúði blakkinn sjós í Beruvíkinni
Blika lindir brosa fjöll
Blikar sigð í huldri hönd
Blikar undir björtu enni
Blíðasta barnið mitt
Blíði guð börnum þínum ei gleym
Blíðsinnuðum börnum
Blíðu greið með bros á kinn
Blíðu ljósi blað á grein
Blítt mót víði brosir sól
Blota sósuð blunda ský
Blóðgum klafa læst í langa
Blóðstraumana vaða vann
Blómgan völl um Braga höll
Blómin úða bergja þinn
Blómin væn þar svæfir sín
Blóminn fagur kvenna klár
Blóminn Hafnar hýreygur
Blómum skreyta letur lönd
Blunda vil ég í bárum þínum
Blundar lúinn byggðar múgur
Blundar þrá í brjósti mér
Blunds til leifa vakna verða
Blundur vefst í bólunum
Blærinn þýður fjöllin fríð
Blæs í voðir byrlega
Boðar freyða í byljaórum
Boðleið halda best mun spjalda hlyni
Boðnar fullið baugaslóð
Boðunarhátíðin blessaða
Bokki sat í brunni
Boli alinn baulu talar máli
Boli boli bankar á dyr
Boli frammi í bæjardyrum bundinn núna
Boli kemur bankandi
Boli kemur og bankar á hurð
Boli litli á balanum
Boli litli baular lágt
Bonasera kæra vina Bonasera
Borðræðuna Lárus syngur söddum matarrómi í
Borg af hendi ragna reist
Borgarsvolli flý ég frá
Borgin á af blíðu nóg
Borinn er sveinn í Betlehem
Botnsdalinn umlykja fegurstu fjöll
Bólu-Hjálmar bjó í skugga
Bóndans dóttirin
Bóndi hellti úr buddu vel
Bóndinn álpast út í fjós
Bóndinn Eiríkur brytjar mör
Bóndinn þá við kóngsson kemur kærri ræðu
Brag sem glingur byrjaði drengur
Braga stuðla ber og kuðlar saman
Bragaföngin burtu sett
Bragarljóra gegnum göt
Bragi svipheill semur skrá
Bragnar sáu Bölverks haug
Bragnar tjá í Brattholtshjáleigunni
Brags ef glingur byrjar drengur
Bragurinn rís um bátinn einn
Bragurinn telur bræður þrjá
Branda gauta byr ei þraut
Brandinn góma brast sönghljóð
Brandur liggur á hólnum
Braust fram sóti blóðugur
Brautarholtstúnið grænkar og grær
Brautryðjandi í bragaklið
Brá ég mér í Breiðdalinn
Bráðum júnínóttin bjarta
Bráðum kemur betri tíð
Bráðum kemur harpa í varpa með vorið
Bráðum konan orðin er
Bráðum kreika á sjónarsvið
Bráðum kveð ég bæ og hörg
Bráðum kveð ég fólk og frón
Bráðum opnast önnur svið
Bregst ei þjóð á Brúarvöllum
Breiða fyrst í firðinum
Breiðir dúkinn borðið á
Brekkan sú var brött til fóts
Brekku kvenna best fær gáð
Brennivín og brúðarást
Brennivínið bragðgóða
Brennivínið býð ekki neinum
Breska ljónið beit hann Óla
Bresti gengi eða auð
Brestur vín og brotnar gler
Brésnef er dauður, Friðrik er fallinn
Brim þó stækki bili fley
Brimið ólgar brýtur vog
Brims af sogum blönduð þræta
Brims tilfellin fælist ei
Brimsins faldur ber við loft
Brjóstið hrellir harmur sár
Brjótar sverða geddu geim
Broddadalsá, Broddanes
Brosavarmi blóm á vör
Broshýr alda ertu nú
Brosir á móti blíðunni
Brosir himinn blár og hlýr
Brot og hegning yfir allt
Brotin skíma fögur fór
Brotnaði tvisvar Frosta far í flæða inni
Bróðir fór að biðja mig
Bróðir Jón þinn besta mann
Brugðust þeir sem andans auð
Brunnið geta borgir þær
Brúðhjónabolli berst að höndum mér
Brúka stóra barðahattinn
Brúnn er frár og fjörugur
Brúnn fram skundar bráðvakur
Brúnn þótt galla beri fjöld
Brúnþungur varð Bogi minn
Brynki var á fótum frár
Brýni karlinn bragsköfnung
Brýni kænu í brim og vind
Bræður í Kristó bölvað er
Brögðótta búðarloka
Brögnum skipar byrstur þá
Brönufóstra bragargerð
Brött þó freyði bylgjan reið
Bundinn gestur að ég er
Burt er farinn af fjalli háu
Burt sendi því með beiskri pín
Burt úr eigin sultarsveit
Burtu flýði frá Sigríður skáldi
Burtu heldur röðulrún
Burtu héðan býst ég skjótt
Burtu Númi búast hlaut
Busi minn þú liggur lágt
Buxur, vesti, brók og skó
Búðar í loftið hún Gunna upp gekk
Búðinni í Búðardal
Búi hafði búist nú þeim betri flíkum
Búinn út í bónorðsför með bragna marga
Búkonan dillaði börnunum öllum
Búrið geymir býsna margt
Byggði ég að búmannsháttum
Bygging mín var breiskleik háð
Byggingin varð best á Fögruvöllum
Bylgjan frá við borð leikur
Bylgjan spýtti boðunum
Bylgjur flasa fram um mar
Bylt að láði búkum er
Bylur skeiðar virkta vel
Byrinn flýtir bragna för
Byrinn stranga um birtings jörð
Byrjar sögn um bónda þann
Býr mér innan rifja ró
Bæ einn lítinn byggði ég þar
Bæði góla börnin hér
Bæjarslettan burtu skaust
Bæn mína heyr þú herra kær
Bænar velur blótskapinn
Bændur svína brúka sið
Bændur svína brúka sið
Bændur um þann blómgva reit
Bænheyr mig guð þá beiði ég þig
Bænin má aldrei bresta þig
Bætur saka síðla fást
Böli hrelld við búhnauk felld
Bölið næðir hýran hug
Böllurinn í berandanum brotna náði
Bölvað níðið bölvunar
Börkur eftir bardagann til bæja sneri
Börnin átti níu í nauðum næsta kvalin
Börnin nauða lamin lúin
Börnin segi og syngi
Börnin ungu brúka spaug
C-dúr og a-moll hreinir forystutónar
Christe redemtor
Clarum decus Jejunii
Conditor Alme
Congaudeat turba fidelium
Corde natus ex parentis
Credo in unum deum
Cum mortis hora me vocat
Da pacem domine
Daði minn hvað dugar þér
Daði og Gudda draga að gaman
Daga og nætur rataði rétt
Dagaláardísirnar
Dagana alla drottinn minn
Dagar líða ár og aldir
Dagar renna og æviár
Daggir falla dagsól alla kveður
Daginn eftir árla þá
Dags er glæta þrotin þá
Dags fyrir skímu á beði ber
Dags lít ég deyjandi roða
Dags við hvin í dumbu skini sólar
Dagsins runnu djásnin góð
Dagsljósið nóttin burtu ber
Dagsvöku er enn nú endi
Dagur að kveldi koma vann
Dagur burt tekur dimma nátt
Dagur er dýrka ber
Dagur er kominn að kvöldi
Dagur í austri enn
Dagur í austri öllu
Dagur mætur birtu ber
Dagur og ljós þú drottinn ert
Dagur rennur og sýnir sig
Dagur svo langur aldrei er
Dali þröngum drífa stíf
Dalinn fríða fram má sjá
Dalsins þrönga dimmir skaut
Dansa þú nú vikivaka
Dansað var á Stapa í gær
Dansið þið sveinar og dansið þið fljóð
Dansinn þá þau kunna
Datt ég í dúr
Dauðans stríð af þín heilög hönd
Dauðinn þinn Jesú deyði hér
Dauft er lyndi drungi á brá
Dáð í sakadóm var breytt
Dáða ríkur dyggðum líkur
Dálítil dansar
Dálítil stúlka við dyraskjöld stár
Dásamleg frægð þín drottinn er
Dásamlegt nafn þitt drottinn er
Dásemdarverkin drottinn þín
Dável þótti varið vera
Degi hallar hart við land
Degi með dýrðar ljóma
Degi snemma einum á
Deigur ljár um bragabörð
Deildu saman sex og tíu
Dekorerað hattinn hans þær höfðu og klæði
Dies est lætitiæ
Dignum et iustum est
Diktar lofkvæði Davíðs son
Dilexisti iusticiam
Dimma tekur dagsett er
Dimmir vilja dagar núna byrgja
Dixit dominus domino meo
Díli minn er með dáðahestum talinn
Dísin óðar himins hlín
Dísir ljóða dugið mér
Djarft þá glæðist dagurinn
Djákninn tók sér bók í hönd
Djúpt í auga mannsins mæta
Djúpt í klofin klakabönd
Djúpt sig hneigir hirðir skjóma
Djöfla óðum fækkar fans
Djöfull eiga drengir gott að detta í það
Djöfull er hann drullugur
Djöfullinn hefur sitt dáðavald
Dofnar minni dvína þrár
Domine deus rex
Dominus vobiscum
Dó dó og dumma
Dóma grundar hvergi hann
Dómar falla eilífð í
Dómara einn ég vissan veit
Dóttur fína einnig á ég
Dr. Björnsson byggði hús á fleti
Drakk ég í gær
Drangey sett í svalan mar
Draugs í hami út og inn
Draum dreymdi mig
Drauma stand og vísna veg
Draumaundur orðið hér
Draumaþrá ei dugar hér
Dreg ég tröf að hæstu húnum
Dregur él á jökulinn
Dregur úr Ránar dimmum þyt
Drekkum af brunni náðar
Drekkur smári dauðaveig
Drengur einn að dalli rann
Drengurinn að dalli rann
Drengurinn Dólinn
Drengurinn í dvölinni
Drengurinn með klára kinn
Drengurinn minn er kominn á kreik
Drengurinn minn með seytilinn sinn
Drengurinn minn minn
Dreypir bara víni á vör
Dreyra reistum ríð ég geist
Dreyraaldan rauðleit rann
Dreyri um strindið djarfur fer
Dreyri, Hringur, Bleikur, Brúnn
Dreyrrautt trafið dregla stól
Drífur særinn sína braut
Drjúgum lama drengja þrótt
Drjúgur gróði er dapri lund
Drottinn á drenginn
Drottinn á þér er öll mín von
Drottinn blessi Dodda minn
Drottinn blessi mig og mína
Drottinn góði guð
Drottinn lát þú nú þinn þénara í friði fara
Drottinn láttu dreifða byggð
Drottinn láttu lokast svið
Drottinn láttu mig dreyma vel
Drottinn ríkir og ráð alls á
Drottinn segir svo sannlega
Drottinn sendu dögg á jörð
Drottinn sé með yður
Drottinn svo til míns drottins
Drottinn út send nú anda þinn
Drottins hægri hönd
Drottins þjónninn dyggðaringur
Drottni helguð hirð
Drottning hvílir örmum á
Drottningin stár undir loftsins sala
Drottningin var döpur af sorg og pínu
Drykkjustofu drósir Hnikars tjalda
Drýgja vinn ég varla synd
Drömde mik æn dröm i nat
Duglegur er Daníel
Dulin hönd mig hlóð í kring
Dungal vakti upp vondan draug
Dúir andinn undir nafla
Dúka beygir kylja kná
Dúnalogn er allra átta
Dvalins bát ég dreg úr sáti þagnar
Dvalins braut ég dæluval
Dvelur nú í dauðra reit
Dvergagjöldin korta kvöldin
Dvína óðum dagsins völd
Dvínar máttur dagur þver
Dvínar skartið dökkna fer
Dvöl að henda draums í rann
Dyggð ei spannar dáðringur
Dynur org og hljóðin há
Dýðsta sæla og sorgin þunga
Dýr fæðingin drottins vors Jesú Kristi
Dýrð sé föðurnum fyrir sín ráð
Dýrð sé guði himneskt hnoss
Dýrð sé guði í hæstum hæðum
Dýrð sé jafnan, drottinn þér
Dýrð vald virðing og vegsemd hæst
Dýrðlegi kóngur ó Kristi
Dýrin víða vaknað fá
Dýrlegt vesen hár til hnés
Dæm mig guð að ég líði
Dögling og drottningen
Dönskum klæðum flettir frá
Dönsuðu þar á dýrum kjólum
Ebbi sigldi í leiðangur
Edduguðir endurbornir
Eðalborinn ráðherra sá
Eðalsteina eign sem ber
Eðalsteina eik sem ber
Eðli er refs að bíta bein
Eðlisbráð og orkurík
Eðlishvatur, óheppinn
Ef að dauður almúginn
Ef að geð er gramt og þreytt
Ef að lund er upp í loft
Ef að mér nú ekki má
Ef að mér til ununar
Ef að Pétur félli frá
Ef að snót ég augum lít
Ef að viltu ókind smá
Ef að þótti þinn er stór
Ef af manni ber ég blak
Ef auðnan mér til ununar
Ef á borðið öll mín spil
Ef áhyggjubyrðin reynist þrúgandi þung
Ef bjálkar væru á borðin felldir bárudýri
Ef einhver maður sér unga stúlku
Ef engum hlut til yndis breytt
Ef er gálaust af að má
Ef ég hróðrar ætti gull
Ef ég lít minn efnahag
Ef ég netin að mér dró
Ef ég skal ekki sofna í synd
Ef ég skildi mótgang minn
Ef ég stend á eyri vaðs
Ef ég væri orðin stór
Ef ég ætti mér ker og kú
Ef guð er oss ei sjálfur hjá
Ef heimurinn vildi hossa mér
Ef heimurinn vildi hossa mér
Ef hún góa öll er góð
Ef hýrt upp kviknar hjartans stig
Ef í heiði sólin sést
Ef í skyndi ástar naut
Ef koss hjá mey þig fýsir fá
Ef leiði eg þig lesari góður
Ef mér skolar upp á sand
Ef sálarró áttu sanna
Ef sólin væri ei heldur hátt
Ef svo treinist ævistund
Ef til valda ertu sjúkur
Ef við hefðum skóga
Ef væri orðin fær að skapa
Ef það liggur illa á þér
Ef það verður sem þú segir
Ef þá væri Ásbjörn hingað
Ef þig manneskjan mæðir
Ef þig syfjar auminginn
Ef þú ferð að angra mig
Ef þú finnur einhvurt sinn
Ef þú gleðst í önnum dags
Ef þú kannar Ólafsvík
Ef þú Loftur yrkir um mig
Ef þú sál mín útvalning þín
Ef þú selja meinar mér
Ef þú spyrð um þennan brag
Ef þú vilt þér forða frá
Ef þú værir Otti minn
Ef þú þegir ekki greyið leiða
Efnahagsáhyggjur dofna
Efnið beið þar Össur reið
Efnið nauða innt ég fæ
Efnis ringan óðinn þyl
Efsti dagur snart mun yfir falla
Eftir að þetta allt var skeð
Eftir brek mín undangengin
Eftir gleymdan æskudraum
Eftir guðs vilja gengur það
Eftir híma hljótum vér
Eftir langa ævistund
Eftir leitar Leó fremur
Eftir Manga er að gá
Eftir Skálparorma él
Eftir þann dóm sem allra fyrst
Eftir þéttan fleinafund
Eftirfylgjandi heilagan pistil
Eftirmæli komu mér í huga
Eg ei hræðist hótan þín
Eg í túni teina sá
Eg leiði þig lesari góður
Eg sá ríða ungan mann
Eg skal reyna elskan mín
Eg spyr þig Ási góður
Eg stóð á einum tíma
Eg söng þar út öll jól
Eg vil gjarnan fara á flot og fá mér róður
Eg vil syngja óðinn minn
Eg vík nú að efnum þeim
Eg þér stefni að allra vil
Eg þó hafi austrabáta ekki í smíðum
Eg þó mæðist æ og sí
Eggert óar öngu við
Eggert svartur hempu hristi
Eggin ber í eitri hér
Ei elskar drottinn aðeins mann
Ei er andvakan góð
Ei er eg minna en önnur strá
Ei er forvitnin öllum hent
Ei er furða að enn sem fyrr
Ei ég hræðist mannleg mein
Ei fegurri færðu vorin en fyrir vestan
Ei glóir æ á grænum lauki
Ei lengur sólin sæla skein
Ei mig gastu brögðum beitt
Ei mig henti annað strangt
Ei mun finnast örðug leið
Ei skal hræðast hugarstór
Ei skal sparað aflið mitt
Ei við fitlar Eirík par
Eia guð vor eilífi
Eiga glímu ný og nið
Eigi stækkar af því neinn
Eigi var Brana visku vana
Eigin hita elsku bitin
Eigirðu land sem ástin fann
Eiki mér á maga skreið
Eikur sá ég að tvær saman stóðu
Eilífð tímans alvítt rúm
Eilífð veit um veginn þann
Eilífi faðir allir vér
Eilífi guð vor einkavon
Eilífi guð vort einkaráð
Eilíft lífið er æskilegt
Eilíft lof með elsku hátt
Eilíft lof sé eilífum guði
Eilífum föður öll hans hjörð
Eilífur faðir allra vor
Eilífur guð og faðir kær
Eilífur guð og faðir minn
Ein á beði hnýpin hljóð
Ein er að prjóna netin ný
Ein er bót í alheimi
Ein er hér ör nefnd
Ein er upp til fjalla
Ein fögur eik hjá fossi stóð
Ein í svölum aftanblænum
Ein mektug frú að minni sjón
Ein og tvær, inn komu þær
Ein sat tófa upp við stein
Ein var meyjan Adam gefin
Ein þegar vatt og önnur spann
Ein þó fæðist unaðsstund
Eina bón ég á til þín
Eina hlýt ég elska og þrá
Eina húfu á ég mér
Eina mynd ég áðan leit
Eina prísa ég auðargná
Einar beggja vinur vera
Einar Breiða er á vaði
Einar flæktist oft með þeim
Einar hangdi aftan í þeim
Einar segir að þú eigir
Einar skín með bjarta brá
Einars hendin eigi spör
Einatt lallar úti þú
Einatt liggur illa á mér
Einhver hlýja að mér lagði
Einhvern tíma kerling kerling
Einka réttlætið
Einmitt beint fór um að tala
Einn á ferð var unglingspiltur
Einn á merarafkvæmi
Einn á skrokki bækur ber
Einn er að nudda auma tá
Einn er brostinn yndisstrengur
Einn er drottinn allsherjar
Einn er hringur stundastór
Einn er í Bár sem aldrei hikar
Einn er þó sem óttumst eg það ekki svíar
Einn ég hélt úr eggja hríðum
Einn fer mestur undan sést
Einn guð í hæðinni
Einn guð skapari allra sá
Einn herra ég best ætti
Einn herra fór til forna
Einn í mínum hugarheimi
Einn kom ég að Orustuhól
Einn maður gekk sig út á tún
Einn og tveir
Einn sá felldi amaspjald
Einn tíma var sá auðugur mann
Einn um haust í húmi bar
Einn var að smíða ausutetur
Einn var upp til dala
Einn vér þekkjum eyði nöðru bóla
Einn við strangan hríðahring
Einn þar best af öllum lék
Einn þar mestur undan sést
Einnig risar aðrir tólf
Eins er gangur aula
Eins er hann í öllu séður
Eins í gleði og andstreymi
Eins í vöku og eins í blund
Eins og dánar eru þá
Eins og fjalla efst frá tindum
Eins og flak um úfinn sjó
Eins og gullin eplatré
Eins og hærur öldungs brá
Eins og knör í óskabyr
Eins og sagir seinar á
Eins og sitt barn
Eins og svangur úlfur sleginn
Einsetti sér hlynur hringa
Einsetumaður einu sinni
Einstakt þykir eðli hans
Einstæðings þó amafleinn
Einu sinni á uppboði
Einu sinni átti ég að bera
Einu sinni átti ég hest
Einu sinni átti ég kjól í smíðum
Einu sinni boli á bæ
Einu sinni fórum elskan mín á ball
Einu sinni rerum einskipa á sjó
Einu sinni var bóndinn Bjarni
Einum guði sé eilíft lof
Einum unna ég manninum
Einum þykistu unna mér
Eiríkur að Ormi rær með öllum þrótti
Eiríkur jöfur hélt nú heim
Eiríkur með árar tvær
Eiríkur sem á hana fór í eldhúskróknum
Eitt af því sem aldrei bregst
Eitt á enda ár vors lífs er liðið
Eitt barn er borið í Betlehem
Eitt er það ráðið allra fyrst
Eitt er þá sem allar raddir undir taka
Eitt kann ég kvæði
Eitt lof með elsku hátt
Eitt sinn fór eg yfir Rín
Eitt sinn fór ég á fiskiveiðar
Eitt sinn gekk ég upp með á
Eitt sinn kom ég út og sá
Eitt sinn sá ég álmaþund
Eitt sinn var ungur klerkur
Eitt sinn voru karl og kerling
Eitt sinn voru næturnar mjúkar
Eitt sinn þá er um var rætt á ýsubrunni
Eitt sinn þegar úti var
Eitt sinn þeyttust út um nótt
Eitt var það barnið er Andrés hét
Eitthvað bjátar á hjá þér
Eitthvað blasir öndvert við
Eitthvað slæðist að ég finn
Eitthvað tvennt á hné ég hef
Eitthvert mesta yndið var
Ekkert fékk hann Binni bróðir
Ekkert fær mér yndi veitt
Ekkert kann eg verk að vinna
Ekkert kemur út af því
Ekkert má sóma síður
Ekki bíður svarið Sveins
Ekki blindar andans ljós
Ekki dugir útlent bað
Ekki er faktor Mohr mjór
Ekki er hlé við skuldasker
Ekki er Jökull öllum þjáll
Ekki er kyn þó Íslandsþjóð
Ekki er langt að leita
Ekki er margt sem foldar frið
Ekki er nóttin leið né löng
Ekki er stríð til einskis háð
Ekki er von þó dýran dug
Ekki fer eg út á sjó
Ekki fækkar ferðum
Ekki get ég kveðið kveðið
Ekki gleymist Gísli mér
Ekki grand ég efa það
Ekki heyrist orðaskil þá Agnes syngur
Ekki kveina einum par
Ekki linnir umferðunum
Ekki læt ég andskotann
Ekki má í eymd og þrá
Ekki má láta lítinn dreng
Ekki nægir okkar vetur
Ekki stæra þarftu þig
Ekki tjáir örvænta
Ekki úr sporum blómstur bærast
Ekki vantar ráðin þá er hann Gvendur bróðir
Ekki var sú ferð til fjár
Ekki veit ég einn um það
Ekki verður gatan greið
Ekki þarftu að efa það
Ekki þarftu elsku Pétur um að rausa
Ekki þótti hún amors vísur eftir hádegi
Elda Rínar þrekinn þór
Eldar glóa er æskan kyndir
Eldaskíði Óðins beitt
Eldfjör Símonar ei kann dvína
Elding fjör í æðum ber
Eldjárn, Kristbjörg efnum búin
Eldri heitir Hávarður
Eldur sannar gildi gulls
Elísabet er komin á kjól
Ella litla, Ella mín
Ellefu krof á einni rá
Elli gamla fer um frón
Elli kveð ég óðinn minn
Elli þú ert ekki þung
Ellidaufan hressir hug
Elliði aflafullur
Elligrár sem gull og seim
Ellin hallar öllum leik
Ellin herðir átök sín
Ellin stóra á sér galla
Elska ég þennan gráa grip
Elskaðu bara eina mey
Elsku virta er mín frú
Elti hann mig um öll hús
Eluatis manibus
Elur söng og fæðu föng
Emanúel alls himins og landa
Emeleruð áhöldin
En ef létt er lundin þín
En er tala þeir um það
En með því mannleg viska
En með því út var leiddur
En norski Finnur sami sá
En rétt sem ofan rauk hann fyrir bjarg
En þar sem slagur eyðir ýtum
En þar sem slagur eyðir ýtum
En Þorgerður aftur herðir ræðu
En því viltu sjáleg sunna
Endagörnin öll er rjóð
Endar ríma úti er skíma
Endar saga ævin þverr
Endurborinn geislaglans
Endurkarar ellin grá
Endurlausnarinn vor Jesú Krist
Endurminning munarblíða
Endurminning oft mér bauð
Endurminningin er svo glögg
Endurrisin sólin senn
Endurþvættan loddu leir
Eneas þeim orðum náði aftur svara
Enga þoldi auðargná
Engan dæma eigum hart
Engan hef ég auðinn kennt
Engan karlmann ég held gott að kyssa
Engar vorsins óskir duga
Engill guðs situr hjá gröfinni
Engin blossandi blys
Engin hrakspá er það mér
Enginn Bessi mætir mér
Enginn botn finnst illskunnar
Enginn brandur bíta kann
Enginn drekkur Íslending
Enginn falli ærugalli á aldinn mig
Enginn grætur Íslending
Enginn háttur hljómar þungt
Enginn hittist eins að fararefnum naumur
Enginn hrelldur ýta var
Enginn í Steinum auki kofa
Enginn kemur enginn sést
Enginn lái öðrum frekt
Enginn maður á mér sér
Enginn veit í annars brjóst
Enginn verjast Andra má
Enginn Þór í þrekraunum
Engir menn því orkað fá
Engjarósin rjóð og fríð
Englar hæstir, andar stærstir
Englar og menn og allar skepnur líka senn
Englasveit kom af himnum há
Engu kvíði ég kvölds á tíð
Engum verður ferð til fjár
Enn á foldu hnípin hjari
Enn á Ísa- góðri grund
Enn á stakan óskasæti
Enn ef nótt þessi eflaust á
Enn er ég sestur á blesótta blakkinn
Enn er kalt og úti snjór
Enn er komið kvæðablað
Enn er njóla af verði vikin
Enn er tími upp að hefja húnatrafið
Enn skal byrja braga grein
Enn skal glettur byrja brags
Enn skal hróður hefjast minn
Enn skal láta Sónarsund úr Sigtýsskálum
Enn skal leiða fleyið Fals
Enn skal reyna að raula eina stöku
Enn skal reyna óð að smíða
Enn skín á bláum brautum
Enn syngur vornóttin vögguljóð sín
Enn til fjalla höldum hratt
Enn til sveina brennur bál
Enn um þetta óskaland
Enn vil ég einu sinni
Enn vil ég sál mín upp á ný
Enni bellur bjargið á
Ennþá hamast tíðin tryllt
Ennþá heiði ert mér kær
Ennþá hripa ég eina línu
Ennþá lífsins götu geng
Ennþá man ég aldinn garp
Ennþá vakir einhver þrá
Entist þor og afbragðs megn
Er á bögum orðinn stans
Er ástin kviknar undur heit
Er ekki kýrin borin
Er ég vinn um ævibið
Er hann að hjakka stund og stund
Er hann að syngja enn sem fyrr
Er hann þá sem ekki sár
Er hún Drífa undir mér
Er í höndum huga móðs
Er kýrin borin fjósamaður minn
Er mín ganga ærið stranga
Er mín klárust ósk til þín
Er nú komin illa Skjaldvör afturgengin
Er sem í eyrum hljómi
Er sem líti eg blakta í blæ
Er sig grettir umhverfið
Er Sigurbjörgu sé ég mína
Er sú spurning áleitin
Er það manna og örlaganna dómur
Er þér Ketill Ólöf fest
Erfiðið er ýmsum strangt
Erfitt á einmana hjarta
Ergir lundu erfiðið
Erla góða Erla
Erlendur er óreiðumaður
Eru að falla ótal göt
Eru forlög undarleg
Eru hljóðin orðin lág
Eru læknuð öll mín sár
Eru mönnum oft til tjóns
Eru skáldum arnfleygum
Eru víða öræfi
Esajas spámann öðlaðist að fá
Evagóras milding má
Ex more docti mystico
Ex syon
Exsurge domini
Eyðiflag er akurrein
Eyðir Hekla enn um sinn
Eyðir kífi hressir hrífur
Eygló kyndir elda
Eyjólfur á ótal börn
Eymdartíð mesta
Eyrarbakka auðnu stig
Eyvindur minn með drógarnar mínar
Eyþór grandi öllu fjær
Ég að öllum háska hlæ
Ég aumur mig áklaga
Ég á Hrana reyni reið
Ég á hund mitt unga sprund
Ég á lítinn skrýtinn skugga
Ég á mér draum
Ég á stríð við hret og haust
Ég á ögn af bandi
Ég átti að mála stofu
Ég átti eitt fagurt föðurland
Ég átti vandað vasaúr
Ég ber ei um haustsins hag
Ég byggði mér skrautlega og háreista höll
Ég byrja reisu mín
Ég býð ó Jesús þér
Ég ekki þrátta um það hátt
Ég er að horfa hugfanginn
Ég er að leita að einni á
Ég er að tálga horn í högld
Ég er á langferð um lífsins haf
Ég er blankur yfirleitt
Ég er eins og annað svín
Ég er ekki neitt í neinu
Ég er Eyjafirði frá
Ég er fár sem feyskið bar
Ég er frá með öllu að slá
Ég er fremur fótasár
Ég er fæddur á Hala
Ég er gull og gersemi
Ég er gömul en er þó
Ég er hissa orðinn vissulega
Ég er hraustur ég er veikur
Ég er mæddur böli bræddur
Ég er orðinn aldurshár
Ég er orðinn oft á ferð
Ég er orðinn svifaseinn
Ég er rámur nú sem naut
Ég er sjaldan orðinn glaður
Ég er Skagafirði frá
Ég er skjótur eins og valur
Ég er snauður næsta mjög
Ég er til sem allir sjá
Ég er ungi fiðlarinn er skálma um skógarstíg
Ég er votur jafnt sem þú
Ég er votur vindandi
Ég er þjáður eg vil náðir á mig taka
Ég er þorri jöfur snæs
Ég fann það um síðir að gæfan er gler
Ég fargaði hryssu á hausti sem leið
Ég feginn vil guð minn fela þér
Ég fel mig og allt mitt fólk
Ég fer í sparifötin mín
Ég ferðaðist yfir Rín
Ég fór heim að hitta seima línu
Ég fór heim að hitta seimalínu
Ég fór suður í Ás í haust
Ég fæddist við hólinn háa
Ég gef honum fisk með flautum
Ég gekk í skógi
Ég gekk tíu langa ganga
Ég gekk úti á götu um daginn
Ég geng hér um
Ég harma þig ástmey
Ég hef aldrei elskað bein
Ég hef aldrei óskir mínar bundið
Ég hef eignast hest og hest
Ég hef fátt af listum lært
Ég hef fengið af því nóg
Ég hef fengið hespu um háls
Ég hef galla grátlega
Ég hef geð sem járnkalt haust
Ég hef gengið grýtta slóð
Ég hef gengið margs á mis
Ég hef gengið ósum frá
Ég hef hnotið oft um stein
Ég hef kynnst við trega og tál
Ég hef litið inn í hús
Ég hef selt hann yngra Rauð
Ég hef svo margoft orðið skotinn
Ég hef upp til þín mitt góðfúst geð
Ég hef upplifað margt um mína daga
Ég hef þreytt við tímann tafl
Ég hefi reynt af mestri makt
Ég hefi reynt í éljum nauða
Ég hefi sóað jörðum fimm
Ég held ég sé orðinn svo horngrýtis léttur
Ég held varla þolið þér
Ég held það sé nú best fyrir þig að steinþegja
Ég hélt það væri að vora og hlýna
Ég horfi blessað barnið mitt
Ég hugði fyrr á kostakjör
Ég hylli ykkur kæru konur
Ég í dögun Fúsa finn
Ég í kör er lagstur lágt
Ég kveð þig kæri vinur
Ég kveiki á kertum mínum
Ég lofa lausnarinn þig
Ég lonníetturnar lét á nefið
Ég læt hugann reika um húmið
Ég man hana löngum þá ströngu stund
Ég man hvað ég gladdist og fór um þig fagnandi höndum
Ég man þá ég var ungur
Ég má bera hallan haus
Ég má klaga játa og segja
Ég má sveima út í flakk
Ég mun beygja hrika hold
Ég mun deyja dapur senn
Ég mun herma heimsins tal
Ég mun svelgja eins og var
Ég mætti hérna um morguninn
Ég óska þér verði gæfan greið
Ég reika hér um grænar blómagrundir
Ég sat um kvöld við lítinn læk
Ég sá aldrei ögn af þér
Ég sá kind og hún var hyrnd
Ég sá mosa iðgrænt flos
Ég sá tólfti af ykkar sona liði
Ég segi við son minn
Ég sendi þér vinur fallega fatið
Ég skal dilla syni mínum
Ég skal gefa mínum börnum mjólk að drekka
Ég skal kveða við þig vel
Ég skal pæla og moka mold
Ég skora á mann þann
Ég skrifa þér með blýanti
Ég sofnaði í æsku við öldunið
Ég staddur er í anda í heimsins höfuðborg
Ég stend til brautar búinn
Ég syng þér lofgjörð ljóssins herra
Ég trúi á guð eilífan
Ég trúi á guð föður þann
Ég uni á flughröðu fleyi
Ég úti sat og átti von á þér
Ég var að huga að hestum þá
Ég var bundin auðs hjá hrund
Ég var skorin í silki
Ég var ungur er ég fyrst
Ég var æði lág á legg
Ég veit eina baugalínu
Ég veit eina brúði skína
Ég veit ríkið eilíft eitt
Ég við lenging lífsins skil
Ég vil á fjöllin fara
Ég vil benda á tilraun téða
Ég vil hvorki Jón né hinn
Ég vil nettan eiga mann
Ég vil skjóta fugl á flugi
Ég vil spritt en ekki hitt í gráa
Ég vil stilla mína strengi
Ég vildi að ég væri bára
Ég vildi að okkar vinsemd nýt
Ég vildi að sjórinn yrði að fé
Ég vildi að sjórinn yrði að mjólk
Ég vildi ég ætti mér konu
Ég vildi þá þú ætir skyrið
Ég vildi þú værir orðin áma
Ég þarf ekki að óska mér gæfu né gengis
Ég þekki blævarins mjúka mál
Ég þekki Grýlu
Ég ætla að heilsa heim frá þér
Ég ætla að segja ykkur sögu
Ég ætla að segja ykkur sögu af mér
Élja bang úr ýmsri átt
Faðir á himna hæð
Faðir á himnum há
Faðir á himnum herra guð
Faðir á himnum vor ert víst
Faðir ljósanna lát þú mér
Faðir minn nú fæ ég séð
Faðir vor sem á himnum ert
Faðir þinn er róinn
Faðm þú breiðir móti mér
Faðminn breiða út fjöllin blá
Fagna frelsað hjarta
Fagna þú Kristi heilög hjörð
Fagnaðar kenning kvinnum fær
Fagnaðarboðskap birti þá
Fagnar hver sem fríða hefur festa brúði
Fagnar nú Fljótshlíð
Fagra haust þá fold ég kveð
Fagra hvelið gyllir grund
Fagur að líta er garðurinn græni
Fagur er fiskurinn
Fagur fiskur í sjó
Fagurgróna fjölnismey
Fagurlega á glösin gljár
Fagurt er í Fjörðum
Fagurt skín sem gullið glóð
Fagurt syngur svanurinn
Faktorar með fals og tál
Falda sunna fríð á kinn
Falda-borgund beið ei hjá
Falla stráin fyrir ljá
Falla tár um fölva kinn
Falla tímans voldug verk
Fallega gyllast fjöllin há
Fallega Skjóni fótinn ber
Fallega spillir frillan skollans öllu
Fallega það fer og nett
Fallega Þorsteinn flugið tók
Fallegur fiskur er flyðran í sjónum
Fallinn er gamli Gráni nú
Falskur halur faðmar drós
Falsvottarnir fram að gá
Falur sagði flugið lækka fofnir kynni
Fann ég lóueggin ein
Fann ég stoð að farmanns reglum
Fann ég tíðum fenna í skjól
Fanna gljáir feldinn á
Fantaskarinn fram sig dró
Far heimur far sæll
Far vel Hólar fyrr og síð
Fara á skíðum styttir stund
Farðu að kalla fyrir alla muni
Farðu að lúra liggja og kúra
Farðu að sofa frændi minn
Farðu að sofa fyrir mig
Farðu að sofa Sigurður
Farðu að sofa Solla á ný
Farðu að sofa sætt og rótt
Farðu á fætur Finni minn
Farðu bölvaður frá mér brott
Farðu heim til konu þinnar
Farðu hægt með folann minn
Farðu nú að liggja og lúra
Farðu skjótt úr skyrtu þinni
Farfuglanna kvakið finn
Fari mér að förlast sýn
Fari það svo að fyrir lok
Farið þið heilar í haga
Farinn að dalla ögn við elli
Farsældin fríða
Farsældin með friðnum er
Fast í tauma fram lagðist
Fast nam eggja auðarbrú
Fatast rímið mjúka mér
Fatnað nýjan fram hún bar
Fá þér lík að fegurð skín
Fáðu fjúk folald
Fáir sakna þorri þín
Fákinn gráa flest má prýða
Fákinn mastra fólks með sveit
Fákinn setti í ferðalag
Fákurinn Prikur fimur og kvikur
Fákurinn þýði flughraða
Fálki og Kragi klæddir þokka
Fárleg voru fjörbrot hans
Fárra ára fremur smár á velli
Fátt er nú sem friðar mann
Fátt er nú um fákaval
Fátt er orðið þegnum þarft
Fátt var á við fögnuð þann
Fátæks manns þó gleymist gröf
Fátæktin var mín fylgikona
Fáum greiðist gjald til fulls
Fegin þig ég finn á ný
Feginn vanda vildi ljóð
Feginn vil ég fylgja þér
Feginn vildi ég fara á hana fóstru mína
Fegri tíða fyrnast hnoss
Fegurð hrífur hugann meira ef hjúpuð er
Fegurð sálar guð þér gaf
Fegurð skartar vorsins veldi
Fegurstu setningar röð eftir röð
Feigðin leggur björk og blóm
Feigir seldu frumburð sinn
Felex o ter o amplius quem timor Domini
Felix ille animi
Felldi drengur frægð og raus
Fellibylja skellir skúr
Fellur snær á Garðarsgrund
Fengið hef ég frá þér sauð
Fer ég enn á fætur í þá fornu garma
Fer ég nú að fara á kreik
Fer ég nú á fornar slóðir
Fer hann undir fastan stein
Fer um jörðu feigðarnótt
Ferðum skynda skýin grá
Ferjan Hleiðólfs forðum lá
Ferju Dáins fram ég set
Ferskeytlan á málið mýkst
Ferskeytlan er Frónbúans
Ferskeytlan er lítið ljóð
Ferskeytlunnar ljúflingsljóð
Fertram bundinn færðu með
Fertram komdu í fjallasal
Fertugasta dag páskum frá
Fé gat tekið faldalína
Fé sem nemur fjölda bjóra
Fékk ég bréf þitt Fúsi minn
Fékk ég það enn í fimmta sinni
Fékk þar telpan feitan slag
Féll á bylur fórust gnoð
Féll minn óður áður þar
Féll þar áður fræðaskrá
Féll þar áður óður minn
Féll þar ríma foldin man það fingramjallar
Fimm á milli í fyrsta sinn þú færð að prjóna
Fimmta sinni fer eg af stað í fálu roki
Fingra mána foldin núna
Finn ég mig loks á flæðiskeri staddan
Finn ég taugar titra í mér
Finna bjarn og vítt til veggja
Finndi ég ei þó fyrir brauð
Finnst mér annir fækka hér
Finnst mér hæfa að hlægja dátt
Finnst mér lífið fúlt og kalt
Finnst mér oft er þrautir þjá
Finnst mér rétt við ferðastjá
Finnst þér ekki ferskeytlan
Firðar draga feikna hlass
Firðar sjá að förukerling fróns um reiti
Firðum bæði og falda ungri gefni
Fiskurinn hefur fögur hljóð
Fífilbrekka gróin grund
Fífill hár og fjóla lág
Fíflin drekka sanasól
Fína kvisti fýkur á
Fjalars áði ferjan séð
Fjalla hrynja stallar steins
Fjalladrottning móðir mín
Fjallakauða foringinn
Fjallakóngur hár og hreðabreiður
Fjallasveitin fer af stað
Fjallavegir fluttu mér
Fjallavindur fleyið knýr
Fjallið niður fóru menn og fundu herinn
Fjallið það sem fæddur var ég undir
Fjarlæg ströndin heillar hug
Fjarri sýnast sólbros hlý
Fjárlull gengur Una í
Fjórir í barka fimm í skut
Fjórir Jónar, Felix, Jens og Bjarni
Fjós á Hólum hrundi eitt
Fjósi af féll hún af
Fjöldinn trölla flana úr höll
Fjölgar árum öldungsbrá
Fjöllin glitra fönnin hlær
Fjöllin glitra glæsileg
Fjöllin kæru fella traf
Fjöllin sýndust strjúka úr stað
Fjölnis tjaldur flugið nú
Fjör loddi við fákinn þann
Fjör og máttur fjara brátt
Fjörðurinn breiði ég blessa þig meðan ég fjari
Fjöregginu í raun ert rændur
Fjörið tapað ungdóms er
Fjörs ókyrr með ferða skraut
Fjörulallar fóru á kreik
Fjörurnar eru fullar af klumbum og drumbum
Flaskan gyllir sjónarsvið
Flaskan þjála léttir lund
Flaut að landi fyrrum brotin
Fleina spennir fór að kenna ensku
Fleira lék á fylkir lands
Fleiri átti hún börn en brauð
Flekka mín er falleg ær
Flest ágæti förlast mér
Flest er sagt í veröld valt
Flest hef gleypt en fáu leift
Flest í blíða fellur dá
Flest í lyndi leikur mér
Flest vill brjála fegurð mér
Flestu verður feginn
Fleyga andann ekki finn
Fleygur kári fer á sprett
Fleyi Regins Fals við gráð eg áði
Flingrið málma fleins um gólf
Flingruð prófar fötin þröng
Fljóðaskarinn fer á kreik
Fljóðin getur heillað hann
Fljótarstaðir fá oft skell
Fljótsheiði reið ég á vorkvöldi vænu
Fljótt ól ég hræsni í huga
Fljúga hvítu fiðrildin
Floginn burt
Flosi skríður særinn sýður
Flóðalalli Skinnpeys og Skotta
Flugan gesta flýgur hér
Flykkist hingað fólkið heldra
Flyst um býinn bragur hýr
Flyt ég möl um fjöll og dal
Flyttu mig yfir brú, brú breiða
Flýgst ég oft á við fló og lús
Flýgur um frónið, frárri en ljónið
Flýgur víða fregnin slík
Flýti ég mér og fer af stað
Flýtið ykkur flýtið ykkur
Flýttu þér nú fagra vor
Flýttu þér strákur hertu þig
Flýttu þér þröstur að fljúga
Flýtur af góma flautum glóð
Fokið er nú flestöll í skjólin
Fokku andar festu tog
Fokkubanda fák ég vendi
Foldarmaður fer í bað
Foldarvanga fagran gang
Foldarvanga fæ ég séð
Folinn netti furðu létt
Folinn ungur fetaði létt
Forða má úr fjárhagsróti
Forðast grandið firðum ber
Forðist grand og forlög ill
Forðum stillti hljóða hreim
Forðum tíð einn brjótur brands
Forðum tíma ríkti í Róm
Forðum þótti fótheppinn
Forgefins muntu mér
Foringjar presta fengu
Forlög koma ofan að
Fornaldarhetjur þér hugprúðu drengir
Fornar dísir lýði og landi
Fornar leiðir fjallasals
Forríkir með drambi drottna
Fólinn raskar fylking svelt
Fólk gleymir því jafnan að gamlir menn
Fólkið sem drottni fylgdi út
Fór ég að smala fénu hans þó
Fór ég á fuglastefnu
Fór ég eitt sinn ferða minn á Skaga
Fór ég loks að finna kóng
Fór ég norður flýtti ég mér
Fór ég til berja
Fór ég upp á hnöttóttan stein
Fóstra mín er full með glens
Fóstra sínum fylgdi hann
Fótinn undan fugli skar
Fótum lyfti fljótt og hátt
Fram að Garða gylfa vóð
Fram á hafið öllum ýta
Fram á regin fjallaslóð
Fram á skála flokkurinn
Fram á veður strauma strik
Fram fram fylking
Fram í háum fjallasölum
Fram í heiðanna ró
Fram í herinn hlaupa vann
Fram sem hendist fjör og þor
Fram til dala flýttu þér
Fram til heiða er feikna snjór
Fram um andhvels fríðan mel
Fram um heiðar hálsadrög
Framandi kom ég fyrst fyrst að Grund
Framkvæmd ól við aflastjá
Frammi í hljóðum heiðarsal
Framorðið er og meira en mál
Framsókn mörgum gerir grikk
Framtíðar okkar fleyi úr tímans vörum
Frá Heróde þá Kristur kom
Frá Miðhúsum gengur greitt
Frá mínu bæði hjarta og hug
Frá norðvestri veðrið hvessti
Frá sér hrindir fáluvind
Frá Vaðlakoti karskur Jón
Frá þér besta bréf ég fékk sem bróður væri
Frá Þorsteini fyrstum greinir saga
Frábæra bæra
Frábært manna æðið er
Frár um malir fjörur dal
Frekt mig ægir ferðastjá
Frelsaður kem ég þá fyrir þinn dóm
Frelsarans er fögur mynd
Frelsari heimsins fæddur er
Frelsarinn er oss fæddur nú
Frelsarinn góði
Frelsarinn hvergi flýði
Frelsi og minning frónskri þjóð
Frelsi sálgar löggjöf lúð
Frelsisstundir fáar á
Fremstur brunar fjörgammur
Fremur áður fjörugt var
Frétt kom enn úr Fljótunum
Frið veittu voru landi
Friðar biðjum Þorkeli þunna
Friðar grand ef finnum í
Friðfinnur flón á Vöglum
Friði róta þegnar þá
Friðrik sjöundi kóngur
Friðrika var fannahvít
Friðþjófur Fram og Kraki
Frjáls held ég að hæfi mér
Frjálst er hér í fjallasal
Frjálst er í fjallasal
Frjóvgunareikin vökvuð væn
Frjóvgur blær sem flötinn bærir
Frónið hristir freðabönd
Frúin þá á þingið gekk
Fræ að láði falla í dá
Fræðagreinum fara má
Frægða háir fólkstjórar
Frægðar maki fornaldar
Frægsti frumsmiður þess
Frænda góðan felldi að jörð
Frændi góður færi ég þér línu
Frændur Merði fleins í klið
Fugl sat á kvisti
Fugla háan heyri klið
Fuglar hreiður fela í mó
Fuglar smáir fljúga í leik
Fuglinn flaug fjaðralaus
Fuglinn í fjörunni
Fuglinn í fjörunni hann heitir kofa
Fuglinn segir bí bí bí
Fulla af táli faðma eg þig
Fulltrúi mennta mikilvirkur
Funa síkis fágaður
Fundanna skært í ljós burt leið
Fundarbann, fundarbann
Fundarboð, fundarboð
Fúsi trúi ég truflaði
Fylgi mér guð um farinn veg
Fylgja blindum formsins reglum
Fylkingarnar saman sigu
Fylkir, póstur, fjarki, sjö
Fylli vindur voðirnar
Fyrir Adams fall
Fyrir allt mitt ferðalag
Fyrir austan í Fáskrúðsfirði
Fyrir framan Egilsá þeir ána riðu
Fyrir handan fjöllin blá
Fyrir hvað er sálin seld
Fyrir Ísland áttu að vinna
Fyrir landi réði og lýðum nokkurn tíma
Fyrir löngu við og við
Fyrir mig bar ein fáheyrð saga
Fyrir mæta foldar slóð
Fyrir mæta skjóðu skrafs
Fyrir sigri sannleiks bið
Fyrir sprundi geri ég grein
Fyrir sumars fyrstu nótt
Fyrir tíma ljóðum létti
Fyrir vestan fjöll og höf
Fyrir þér herra fæ eg að kæra
Fyrir því að flestir vestra fást við þorska
Fyrirbandið fúið hrökk
Fyrnist slóð um fjöll og sand
Fyrr á tímum mat ég mest
Fyrr á öldum íslensk þjóð
Fyrr en gengi á fleyið hann
Fyrr en hróðrar hóf ég glaum
Fyrr en okkur varði varð
Fyrr en sundum sól er byrgð
Fyrr í Danmörk fljóta náði
Fyrr mér sóttist leiðin létt
Fyrr var oft í koti kátt
Fyrri brjálun mannsöngs málið mitt þar kenndi
Fyrri menn er fræðin kunnu
Fyrri þraut mig fræðasöng af fornum sögum
Fyrri þreyði þulins knör
Fyrst að báðu fyrðar mig
Fyrst að ekki eikin há
Fyrst að þeir höfðu nú fundið okkur
Fyrst er að moka og mjólka
Fyrst skal telja Pétur vorn
Fyrst þú baðst mig frændi minn
Fyrst þú getur engu eytt
Fyrst þú vilt ei veita ans
Fyrst þú vilt ei vomurinn kvað
Fyrsta var hans fákur stór
Fyrstu brúður til fyrsta manns
Fyrstur ríður Númi nær
Fyrstur skundar Flórus snar
Fýkur skrof og skýjarof
Fæðast, gráta, reifast, ruggast
Fækka hár á höfði mér
Fækkar féð á fjörunum
Fækkar perlum frónskra braga
Færa brestur fiskurinn
Fæst ei töf né frestur á
Fætur ekki fyrst um sinn
Fætur mínir fengu þá
Föðursins tignar ljómandi ljós
Fögur gnoðin fram á sjá
Fögur kyssti Freyja gaut
Fögur þykir mér hönd þín
Föllum nú til fóta Krists
Fölna meiðir mæðir þraut
Fölnar smái fífillinn
Fölnuð er nú fjólan
Fönnin bráðnar fjöllum af
Fönnin úr hlíðinni fór
Föstudaginn féll í bú
Föstudaginn flæddi tár
Gaddavír er þarfaþing
Gaggar um nætur fögur feit
Gakktu ei á bak við gæfunni
Gakktu synda svartan stíg
Galdraþulur gaula vann
Gamalt ennþá gremjuöl
Gaman er að gifta sig
Gaman er að Gísla Wíum
Gaman er að glettunni
Gaman er í góðu veðri að ríða
Gaman er í Göndlar þey
Gaman hefur görpum þótt í góðviðrinu
Gaman var að gleðjast hér og glösum klingja
Gambanteininn fyrðar fundu
Gamla barnið grætur, hlær
Gamla hugljúfa sveit
Gamla smalans léttist lund
Gamlan vin að garði ber
Gamli Hólabiskupinn
Gamli Nói
Gamli Nói gamli Nói gæðamaður var
Gandálfs skal hér skútu mynd
Ganga troðinn vanaveg
Garparnir frá sjónum
Gat ei þolað hrafnahret
Gat ég fyrr að garpar þrír með glöðu hjarta
Gat svo sprangað Þórður þangað
Gat þess fyrr að besta byr
Gatan liggur yfir urð
Gaudent uniuersi creature
Gaumgæfið kristnir og gefið til hljóð
Gautastaða Gunnar að fer sjónum
Geðið ljótt og glyrnurnar
Gef ég mig allan á guðs míns náð
Gef frið drottinn um vora tíð
Gef mér Jesús verk mín vanda
Gef þinni kristni góðan frið
Gef þú oss herra heims um hríð
Gefðu að móðurmálið mitt
Gefðu ei bak við gæfunni
Gefi þér drottinn svar
Gegndi óraga hetjan hátt
Gegnum alla ævitíð
Gegnum Jesú helgast hjarta
Geir Geir spöng spöng
Geirmundur heljarskinn góðlyndum seggjum
Geitur mínar gekk eg mjólka garpur svinni
Gekk buðlungur greitt á knör
Gekk ég fyrir hellisdyr
Gekk ég upp á hólinn
Gekk ég upp á hólinn að brýna mér ljá
Gekk ég upp í álfahvamm
Gekk ég úti á götu seint á degi
Gekk ég úti í skógi en komið var kvöld
Gekk mér fyrst að giftast illa
Gekk nú róman geysihart
Gemsa meiðir
Geng ég lotinn grátt með hár
Gengið er nú það gjörðist fyrr
Gengið hef ég um garðinn móð
Gengin er sól
Gengur brátt í illa átt
Gengur hlykkjótt gæruskinn
Gengur slunginn glaðlyndur
Gengur slunginn gæðafár
Gengur slunginn gæðasmár
Gerast mundu óþekkt undur
Gerðu drengir gleðihlátur
Gerist þú í geðinu ill
Gervitungla gengur lest
Gesti fögnuð hrannir halda
Gestur og Jóhann mér gerðu það böl
Gestur þarna urðum á
Gestur þeysti að garði hast
Get ég eigi gert að því
Get ég enn mitt gamla lag
Get ég þeygi gert að því
Geta séð það guð og menn
Getið var í fræði fyrr
Getur skeð hann fleskið feitt þér færa muni
Getur vínið geðið létt
Geymdir eru í grafarnótt
Geymdu dyrnar Drottinn minn
Geymist alltaf mér í minni
Geymt hef ég þér meydóm minn
Geymum bræður létta lund
Geysast öldur ólguveg
Gifting minna dætra dimm
Giftudrjúgur glyggs við flan
GIgtin rætin gráðug er
Gildur randa gautur sá
Gimbill eftir götu rann
Gimbillinn mælti og grét við stekkinn
Girnast allar elfur skjól
Girnistu að ég glepji þig
Gísli fræða forðum þar
Gísli reri í þægum þey
Gjarnan hló ég gegnum tár
Gjörvöll kristnin skal gleðjast nú
Glaðir sem fuglar á grænum meiði
Glaðri eyðir minning manns
Glaður jafnan er ég á
Glaður lífsins gríp ég full
Glaður mjög gjörist eg núna
Glaður nú deyja vil ég víst
Glampar sær og sundin hýr
Glasi lyfti glúpnar önd
Glatast stundir gleðinnar
Gleddi sjúka sinnið mitt
Gleð þig guðs sonar brúð
Gleði dvína geislinn fer
Gleði hef ég af glampanum
Gleði raskast vantar vín
Gleði veifar göngum á
Gleði veldur lund fær létt
Gleðin drýgist gumum hjá
Gleðin hló á vöngum vífs
Gleðin smækkar hryggðin hækkar
Gleðinnar hátíð við höldum í dag
Gleðisólin glóir bjarta
Gleðistundir ein og ein
Gleðiveiðar göngum á
Gleðjið yður guðs útvaldir
Gleðjið yður nú herrans hjörð
Gleðjist og fagnið öll rétttrúuð Adamsbörn
Gleður lýði gróin hlíð
Gleymdi ég sorg er gríman ól
Gleymdu ekki góðum vin
Gleymskan skapraun flestum fær
Glitrar á perlur í götu
Glitrar dögg um grund og hlíð
Glitri tál í glóð og bálum
Gloria dýrð heiður sé guði í hæðum
Gloria in excelsis Deo
Glóð í augum glettni í svip
Glóey kögur gyllir á
Glóey náttar sig nú senn
Glópskan ristir glöpin þungt
Gluggar frjósa glerið á
Gluggatjöldin voru plastregn
Glyggs á fleti greiðvirkur
Glymur þak á Ýmis und
Glöggt ég nái greina þramm
Glösin fríðu glóa enn
Gnauðar mér um grátna kinn
Gneggjar hestur gaggar tófa
Gnoðin kafar saltan sjá
Gnoðinn nýi Goðafoss
Gnudda ég broddi fjaðrar fals
Gola nettust geyst með fjör
Golan bærir blóm á engi
Golan létt í laufi þaut
Golíat var geysi hár
Gott áttu hrísla á grænum bala
Gott er að eiga gagnsamt bú
Gott er að eiga glaða lund
Gott er að hafa góða sjón
Gott er að hafa létta lund
Gott er að ríða sandana mjúka
Gott er að smíða gripi fríða
Gott er að treysta guð á þig
Gott er að vera góða barn
Gott er að vera guðhræddur og góður maður
Gott er að vera léttur í lund
Gott er hóf í gleðinni
Gott ég átti nú í nótt
Góa kemur með gæðin sín
Góð er liðin góa
Góða siði ven þig við
Góða skemmtun gjöra skal
Góða tungl
Góða vantar glófana
Góðan dag og gleðilegt ár
Góðan daginn Gísli minn
Góðan daginn Guðmundur
Góði Jesú fyrir greftran þín
Góði Jesú lífsins ljómi
Góði minn ég gjöri skil
Góðir menn og mjúklynd sprund
Góðu börnin gera það
Góður þykir grautur méls
Góins bingja gnægt var léð
Góins stakka gildur ver
Gólf er liðugt löng og stór
Góu hrósa góðri má
Graði Rauður var stóðhestur
Gramt var Lauga í geði þá
Gramur fagnar fríðra lýða
Grandimón sitt greinir nafn
Grandimón þá gefur svar
Grates nunc omnes reddamus Domino Deo
Gratia drottning dýra
Gráa hestinn met ég minn
Gráir fyrir járnum þeir ganga um heiðina
Grályndur með gretta brún
Grána hár og hrukkar kinn
Grána kampar græði á
Grána skeiðar fíls um far
Grána stendur gapandi
Grána veður völlinn um
Grána þýtur geyst um fold
Gránar að morgni
Gráni, Brúnn og Bleikskjóni
Grár af hærum Gunnar rær og stangar
Grárri hempu á herðar slær
Grát auga guðs son dó
Grátandi kem ég nú guð minn til þín
Grátfegin varð reflarist og réði greina
Grátið ei lengur liðinn mann
Grátt þú ekki Lafur minn
Gráttu ekki góða mamma
Greina skal af Gunnar vænum
Greindur og klár er Guðmundur
Greinir Jesús um græna tréð
Greint skal frá í geði hrein
Greip mig löngun líkna og bæta
Greitt inn auðar götur Fróns
Grem þig aldrei þá guðlausir
Grenja þýtur glaðnar brá
Grenjuðu voða hljóð með há
Grettir át í málið eitt
Grettur vakir föl við fell
Griðkonurnar gera flest
Grillir víða varla spönn
Grimm forlaga gjólan hörð
Grimmdar klæddi geirinn meiddi
Grimmdarfrost um borg og bý
Grimmur heimur hlær og lokkar
Gríðarlegur gustur er í gamla búri
Grímur gekk til sauða
Grímur tjáði gott er ráð
Grímur þar með gretta kinn
Grímur þá kom gólfið á
Grípi þjóðin Hildar hams
Grípur viðinn gráðugur
Gróa á hjalla grösin smá
Gróa fíflar fróni á
Gróa vallargrösin smá
Grund í hilling geislum skírð
Grundar dóma hvergi hann
Grundin brosir blómum prýdd
Grundin vallar glitruð hlær
Grundin viður blasir blíð
Grýla á sér lítinn bát
Grýla átti bónda og börn tuttugu
Grýla er að vísu gömul herkerling
Grýla er uppi í gilinu
Grýla fór á fjöll og bjó
Grýla hefur horn í vanga
Grýla kallar á börnin sín
Grýla kemur ólm og ær
Grýla og Boli búa
Grýla reið fyrir ofan garð
Grýla reið fyrir ofan garð og vildi finna Þorvarð
Grýla reið með garði
Grýlan í Görðum
Grýtta sparn hann löngum leið
Græðir hefur gullnar brár
Græðir margt hið góða vor
Græn er höllin girnileg
Grænkandi dalur góði
Grænkar land við gylltan sæ
Grænum halla blöðum brátt
Grær á melum rósin rótt
Gröf og Ása glöggt ég les
Gudda og Jóa gengu af stað
Guð af fríðum gæsku mátt
Guð á hæðum gefi mér
Guð bið ég nú að gefa mér ráð
Guð blessi börnin
Guð er að fægja gullin sín
Guð er jafnan veikra von
Guð faðir sonur og andi hreinn
Guð gefi oss góðan dag
Guð gefi oss góðar nætur
Guð gefi vorum kóngi
Guð geymi börnin
Guð heilög vera góð og trú
Guð himna gæðum
Guð komi sjálfur nú með náð
Guð láti söng vorn ganga nú
Guð leiði þig Sigrún mín litla
Guð með orði gæskuhýr
Guð minn faðir ég þakka þér
Guð miskunni nú öllum oss
Guð mun færa fætur mína
Guð oss lærdóm sinn ljósan gaf
Guð oss sinn lærdóm ljósan gaf
Guð skóp Adam alls réttlátan
Guð veit mér þína gæskunáð
Guð veri lofaður og svo blessaður
Guð vor faðir vert þú oss hjá
Guð vor faðir þér þökkum vér
Guð það launi gott er mér
Guð þann engil sinn Gabríel
Guð þér sýni grið og skjól
Guð þig blessi góa mín
Guð þig leiði um lög og láð
Guð þinn og herra einn yfir allt
Guðbjörn, Guðsbarnið
Guðdómsins góða þrenning
Guðdómsins hæsta náð
Guði færir fórn og ber
Guði lof skalt önd mín inna
Guði sé lof að guðspjöll sönn
Guði sé lof að nóttin dimm
Guði sé lof fyrir ljósið glatt
Guði sé lof og dýrð
Guði vér hefjum hér
Guðjón litli gætinn er
Guðjón rauðan hristi haus
Guðmund nefni ég garpinn fríða
Guðrún litla glæst á brá
Guðrún, Kristín, Guðríður
Guðs almáttugs dóttir dýr
Guðs engla til höfða og fóta
Guðs föðurs á himnum helgist nafn
Guðs föðurs náð og miskunn mest
Guðs föðurs ríkis stjórn og ráð
Guðs helgi andi heiður þinn
Guðs kristni víð sem góð borg er
Guðs mildi til vor mikil var
Guðs míns dýra
Guðs og Maríu barnið blítt
Guðs reiði stillir rétt trú ein
Guðs rétt og voldug verkin hans
Guðs son er kominn af himnum hér
Guðs son í grimmu dauðans bönd
Guðs son kallar komið til mín
Guðs son var gripinn höndum
Guðs son þú vart
Guðs syni hægast hlið sú var
Guðsengill kom í dýrð af himni há
Guðshús varla gæti staðið
Guðspjallshistorian getur
Guðum borna gleði þrá
Gull ef finn ég götu á
Gullbúinn gimbill
Gullið margt í gleymskuhyl
Gullið æ þó gefist fátt
Gullnir lokkar hrinda meini
Gulls er Þór í Grafningi
Gulls með skál þú gladdir mig
Gunna er á landi en Gvendur á sjó
Gunna litla er geðslegt barn
Gunna litla gott barn
Gunna litla góin
Gunna tunna grautarvömb
Gunna það verk vann
Gunnar braut um bjarnarmel
Gunnar bróðir minn minn
Gunnar fríður fram með bróður
Gunnar minn misst hefur
Gunnar reið og gildur Njáll
Gunnlaugur með glaða lund
Gusta fjalla þungu þor
Gvend á Sandi sveið í lófann
Gvendur frá mér ginnti strák
Gvendur minn gengur í búrið þrátt
Gvendur mjói hunds með hár
Gvendur smali gekk um dali að geyma rollur
Gvendur vildi ei gófla þurrt
Gyðingar höfðu af hatri fyrst
Gyðjan Freyja Gimli á
Gyllir sjóinn sólarblik
Gyllir sjóinn sunna rík
Gyllt er brá á bjargasal
Gylltan hjálm og hvítan skjöld
Gyrðir kembir nú Gula Reik
Gýgjan knúð skal hljóða há
Gæfu hallar gleði fer
Gæfu snurðan gekk nú fast að
Gæfur og spakur Grímur var
Gæfusnauður Grandimón
Gæsin flýr á grafarmið
Gæsku guðs vér prísum
Gæskuríkasti græðari minn
Gæta mun þess gamli Freyr
Gæti ég krækt í danskan dáta
Göfgum góðfúslega
Göfug jómfrú gráttu ei
Göltur dó en fékk þó fyrst
Gömlu sárin minna á margt
Gömlum eftir greppa sið
Gömlum var eg gefin manni
Göngum eftir götum fornum
Göngum, göngum
Haag er höfuðborg Hollands
Hafa á hvolfi siglusúð
Hafa loks þín hrumu bein
Hafaldan háa
Hafðu augun á því sem þú ert að gera
Hafðu ekki hátt um þig
Hafðu Jesú mig í minni
Hafðu ungur hóf við Svein
Hafi Kristinn hjá mér bið
Hafið þið heyrt um ána
Hafið þið sending frá mér fengið
Hafnaði öllu utan
Hafragraut í heila stað
Hafs að fangi sumarsól
Hafs á vegi í veðri björtu
Hafs frá hveli heim um fjöll
Hagamúsin hauðri trú
Hala á kú ég hata að sjá
Halda í vetur hafs á vog
Haleluja Dies sanctificatus illuxit nobis
Haleluja O beata benedicta gloriosa Trinitas
Haleluja Pasca nostrum immolatus est Christus
Haleluja Veni Sancte Spiritus
Halelúja allt fólk nú á
Halelúja allt hvað hér á jörðu skal guð lofa
Halelúja drottinn guð
Halelúja eitt sveinbarn fætt oss sannlega er
Halelúja engill guðs á jörð boðskap bar
Halelúja gleðjist í drottni allir kristnir menn
Halelúja guði sé lof og æra
Halelúja heyr þú hin sæla blessaða dýrðarfulla þrenning
Halelúja sætlega syngjum vér
Hallar drjúgum degi þeim
Hallelúja syngjum með hjarta og munni
Hallfríður er há og gild
Hallgríms sálma höndlað gat
Halt oss guð við þitt hreina orð
Haltu fram sem horfir
Haltu niðri í þér anda
Haltu þér við hálendið
Haltu þinni beinni braut
Haltur maður á höltum jór
Halur hjarðar gáði
Hamingjan býr í hjarta manns
Hamingjan er helst óþjál
Hamingjan komi og hjálpi mér
Hamingjunnar hendi frá
Hamingjunnar rauðust rós
Hangir á burstum háðungar
Hani gali Hliðskjálfs ranna
Hani, krummi, hundur, svín
Hann ef kvendi fagurt fengi
Hann Einar frá Möðrudal eignaðist brauð
Hann er að skera haus af kú
Hann er á hnappatreyjunum
Hann er ekkert hismisblað
Hann er flækingur allir vita það
Hann er svartur svipillur
Hann er svona þykkur og þunnur þó með bakka
Hann hefur upp æst lýðinn lands
Hann heilsar, brosir og kinkar kolli
Hann hélt að heiman kátur
Hann Hjálmar í blómskrýddri brekkunni stóð
Hann í minni hafði lög
Hann í stórri stofu bjó
Hann Járngrímur sér að sjóli
Hann mætti henni á myrkum stað
Hann nam frétta hlyni klæða
Hann Páll Böðvar blómlegur
Hann rær og hann slær
Hann sagði mér að reka reka merarnar
Hann sem fé og frægðir kaus
Hann sem lágan byggði bæ
Hann tók upp og hann tók niður
Hann Tumi fer á fætur
Hann var alinn upp við slark
Hann var bæði stór og sterkur
Hann var ekki hár en þrekinn
Hann var í gær með hornin löngu
Hann var lausnarans lærisveinn
Hann varð aldrei höndlaður
Hann Þórður stóð á stéttinni
Hannes ekki í huga brá
Hannes reið sá hreysti bar
Hannes stóð á háum palli
Hannes var í gamni að gá
Hans er brellið hugarþel
Hans eru súlduð heyin öll
Hans og Pétur hétu þeir
Hans var jafnan höndin treg
Harða róminn hvessir enn
Harðan gisti heljarveg
Harðindin þá hafa lengi
Harðnandi árferði hugðist ég mæta
Harður lengi hjörinn gól
Harla nett hún teygði tá
Harmanjóla hylur sýn
Harmi fyllist hugurinn
Harmi seldur hvíld ég kýs
Harmi sviptir huga manns
Harms á vegi drjúpir drótt
Harmþrunginn hryggur í anda
Harpa rjóð og hýr á brá
Hart á spretti hleypti úr stétt
Hart fram Sóti sækir þá
Hart mig beygir heimurinn
Hart svo barðist Hyrningur
Hart þó sprangi vífa val
Hart þó sprangi vífaval
Hatar leiða og húsgangstjón
Hatar öl og hornaglamm
Hattur burt er horfinn minn
Haust er komið hærast fjöll
Haustið kallar hátt við dyr
Haustið líður óðum á
Haustið nálgast hríðin lemur
Haustið spáir heljar vá
Háfjallatindi horfi ég út á sæinn
Hákarl gráan höldar fá ei núna
Hákarl stóran missti ég minn
Hálsinn skola mér er mál
Hár sitt skera brúði bað
Hárbjartur með hýra kinn
Hárið greiðir móti mér
Hárið gulllegt hennar var
Hárs á ker ég hella fer
Hásæti jafnan herrans nær
Hátíð fer að höndum ein
Hátíð hæst er haldin sú
Hátíð þessa heimsins þjóð
Hátíð öllum hærri stund er sú
Hátt upp í hæðir
Háum byggðum hélt ég frá
Háum Halakletti
Hef eg lengi heimsfögnuð
Hef ég lengi lengi gengið svona
Hef ég nú í hættum vanda
Hef ég upp háttinn ljóða
Hef ég verið hér um stund í hilmis ranni
Hefði ei móðum hirði fleins
Hefir skæður vetur vald
Hefja ræðu hróðrar má
Hefjist upp af hjarta hljóð
Hefjum tón um þáttinn þann
Hefst upp spjallið hróðrar þar
Hefur mikið hrós á sér
Hefur vandi vetri mætt
Hefurðu séð mig sagði hún þá
Hefurðu séð þrjótinn þann
Heggur bjartur hrannaskafl
Heiðarlegur hjörvagrér
Heiðbláa fjólan mín fríða
Heiðin stingur eiturör
Heiðra skulum vér herrann Krist
Heiðrað sé háleitt Jesú nafn
Heiðrið þér drottin heiðnar þjóðir allar
Heiðrum guð föður himnum á
Heiðrum vér guð af hug og sál
Heiðskírt veður og himinn klár
Heiðstirnd bláa hvelfing nætur
Heiður guði hér á jörðu
Heiður lof dýrð á himni og jörð
Heiður mikinn Birgir ber
Heiður og háleit æra
Heiður og sóma helgra dóma
Heiður sé guði himnum á
Heiftum búnir bændur tveir
Heil og sæl frú
Heilaga þrenning hjá oss sért
Heilagan anda áköllum nú
Heilagan anda gefi mér Guð
Heilagi drottinn himnum á
Heilagi guð þig hrópa eg á
Heilagur heilagur heilagur ert þú
Heilagur heilagur heilagur faðir vor
Heilbrigðum manni hverjum ber
Heilir gestir hér að borði
Heill helgra manna
Heill sért þú freki fjalla
Heill sért þú harma brott rekur
Heill þér Breiðfjörð hörpudrengur
Heill þér Freyja
Heillavinur þér skal þakka
Heilsar seggjum hrörleg þúst
Heilög jól
Heilög þrenning háloflig
Heim að Fróni hugarsjónir vorar
Heim að þínum húsum fínum
Heim er ég kominn og halla undir flatt
Heim ég staulast hausts á dimmri nótt
Heim í ranni honum fagnar Hersilía
Heim skal venda að Hlíðarenda sögu
Heim þú slagar Hrani minn
Heima bandi heftur er
Heima gest og höpp að ber
Heima, heima var best
Heimabandi heftur er
Heimaklettur hátt þú rís
Heiman frá ég hlaupa sá
Heiman ríður Húfa
Heimasætan Hallfríður í Múla
Heimi er farið að halla
Heimili vort og húsin með
Heimilið ég hafa kýs
Heiminn vor guð
Heims á gandreið hátt með rass
Heims ei geiga höggin köld
Heims er kynning hliðatvenn
Heims um ból
Heims þó glaumur greiði á
Heimsins blóma hefð og sóma
Heimsins brellur beygja menn
Heimsins þegar hjaðnar rós
Heimsins þjóð í öllum áttum
Heimskan tryllir galinn glóp
Heimsku er bundinn hugurinn
Heimur allur ómsins naut
Heimur í hamingju greinum
Heimur kaldur hefur mér
Heitan blóðmör hæ
Heitir Bryde beykirinn
Heitir Kjói hundur minn
Heitir Kolur hundur minn
Heitir Krókur hundur minn
Heitir Skjóða merin mín
Heitir Strútur hundur minn
Heitir Valur hundur minn
Heitir Þytur hans er litur rauður
Heitt í muna hreyfir sér
Held eg karl og kerling varla geti
Heldóms kviðu hrópin ný
Heldur fjörgan hér má sjá
Heldur gerir hug minn þjá
Heldur gleðjast herrans kindur
Heldur státinn steindepill
Heldur út á Húnaflóa
Heldur virðist hugsun lág
Heldur yrði hæpinn sál
Helga bretta reið á skóg
Helga kundur hreint að spyr
Helga mín var háttuð og svaf
Helga mærin hefur skæran vanga
Helga og Jón
Helgasta hátíð nú
Helgasti guð sem allt um kring
Helgi Bjóla hingað róla náði
Helgi helgi helgi herra
Helgi tygin hefur góð
Helgi þegar Högna lítur
Helgimyndir heimskunnar
Heljarmikil hróp og köll
Helltu út úr einum kút
Helluþökum hafsins í
Hels á skeið
Hels á slóðir hrapaði
Helst tréskurður heita má
Helst útskurður heita má
Helst það jafnan hryggir nú mig
Helst það kætir huga minn
Helvíti var holtið bratt
Hennar frjóu heiðgeislar
Henni ber að hrósa spart
Henni bólar ætíð á
Herðalaus og hokinn
Herðir frost og byljablök
Herjans galar hani minn
Herjansfuglinn hætti minn að kvaka
Herlega nett hann teygði tá
Herma skal frá honum Jóni á Hafsteinsstöðum
Hermann digur þrífork þreif á þingið reið hann
Hermannlegur hár og digur jarlinn
Hermenn þreyttir hildi læra
Heródes grimmi því hræðist þú
Herra að gista hver skal fá
Herra Björn og Ingigerður
Herra fyrir helgan líkama þinn
Herra guð himneski faðir
Herra guð í himnaríki
Herra guð í himnasal
Herra guð skapað hefur jörð
Herra guð vér viljum þér þakka
Herra guð þig heiðrum vér
Herra guð þú ert hlífðin vor
Herra himins og landa
Herra Junkur heim svo reið
Herra minn guð ég heiðra þig
Herra minn guð helgasti
Herra þér skal heiður og virðing greiða
Herra þitt eyra hneig til mín
Herra þín heilög verk
Herrann guð sem hæðum stýrir
Herrann himna sala
Herrann Kristur af himnum kom
Herrann sjálfur minn hirðir er
Herrauð kvæði vent frá var
Herskildi fór ég um blómanna byggð
Hertu strengi hörpunnar
Hesta og manna limir liggja
Hesta rekum hart af stað
Hestar komnir eru inn
Hesti reið ég hratt á skeið
Hesturinn minn heitir Brúnn
Hetjan mesta manndómshá
Heyr himna smiður
Heyr mig Jesú læknir lýða
Heyr mig mín sál og hraust þú vert
Heyr mín hljóð himna guð
Heyr mína bæn guð herra minn
Heyr og sjá hjartans faðir
Heyr snarpan sann
Heyr til þú heimsins lýður
Heyr þú almáttugi guð og eilífi faðir
Heyr þú guðs barnið góða
Heyr þú oss himnum á
Heyr þú sem huginn upplýsir
Heyra brak og bresti má
Heyrast drunur Hekla gýs
Heyrast sköllin há og snjöll
Heyrði ég á hafinu að hvalur beljaði
Heyrði ég í hamrinum
Heyrðist hnegg í hrossagauk
Heyrðist mér við heyrnarhver
Heyrðu góða hringatróða
Heyrðu góði herra minn
Heyrðu guð mitt hjartans mál
Heyrðu í Dölum höldar skell
Heyrðu mig himnakóngur
Heyrðu nú hjartans málið mitt
Heyrðu skáld sem hefur gist
Heyrðu snöggvast skolla skarn
Heyrðu snöggvast Snati minn
Heyrðu villuhrafninn mig
Heyrðust firn í hellisdyrnar stóru
Heyri eg hljóm
Heyri ég nú þann hjálparróm
Heyri ég um þig minn herra rætt
Heyri fólk sem hefur skemmtun kæra
Heyrið allir heillakarlar mínir
Heyrið tímans kröfur kalla
Heyrið vella á heiðum hveri
Heyrið þau tíu heilögu boð
Heyrið þið hvernig Hellnamenn
Heyrirðu hvellinn Stígur
Heyrist hvorki vol né víl
Héðan af skaltu heita Vösk
Héðan í burt með friði ég fer
Héðan kappar sjóinn sóttu
Héðinn dvelur heima þá
Héðinn sjóli sest að stóli valda
Héðins innu apaldar
Hélt á boga álmaagði
Hélu af þéttum skýjaskjá
Hér að brúna hvassra eggja
Hér að ofan hátt að bar
Hér af suðri sólin skín
Hér á að hvolfa höfði við
Hér á tindum hyrjuvind
Hér bið ég linni hryggð og kvein
Hér drauga dapur her
Hér er drengja hópur stór
Hér er eitthvað högum breytt
Hér er ekkert hrafnaþing
Hér er ekkert ljótt né lágt
Hér er fjallafriðurinn
Hér er fjós og hér er ljósið inni
Hér er forardrulludý
Hér er fækkað hófaljóni
Hér er gleði og gestrisni
Hér er hvorki blek né blað
Hér er jörðin græn og góð
Hér er kliður heiðlóar
Hér er kofinn hlýr og ofur mjúkur
Hér er komin beinaborg
Hér er komin Grýla
Hér er komin Grýla og gægist um hól
Hér er komin Grýla sem gullleysið mól
Hér er kominn Dúðadurtur
Hér er kominn Hallfreður
Hér er kominn Hoffinn
Hér er kvenfólk hér er vín
Hér er nakin feðra fold
Hér er orðið margt til meins
Hér er sagan harmakauna
Hér er skáld með Drottins dýrðarljóð
Hér er sproti hari kvað
Hér er stofan hentug til
Hér er svo kalt
Hér er sætið harmi smurt
Hér er vistin Víkur flá
Hér er yndi á háu fjalli
Hér eru bláu berin væn
Hér eru menn að gráta gull
Hér ég allan unað finn
Hér ég bý við kulda og kvef
Hér ég inni sögu sanna
Hér ég næði og hjúkrun fæ
Hér ég sóa hýr á svip
Hér geng eg alein út með strönd
Hér hef ég fargað hugarins kröftum
Hér hefur verið fréttafátt
Hér hjá gömlum garði
Hér í dalnum hafður var í heiðri stórum
Hér í vörum heyrist bárusnari
Hér kemur Grána
Hér kemur lítið kvæði um snauðan kóngsins verkamann
Hér kom Daði heim í hlaðið
Hér kveð ég um hetjumóð
Hér læt ég skurka
Hér má þekkja þessar stærri
Hér næst sneri heim á vega
Hér næst þeir að háu og fögru húsi troða
Hér óring býr inni öld
Hér sefur Daði í heilagri ró
Hér sé guð á glugganum
Hér sitja saman
Hér skal fánýt Frosta hind
Hér skal nýja hefja skrá
Hér um drengir hefja spaug
Hér undir jarðar hvílir moldu
Hér var ritað á rukkanir og ranga skatta
Hér var sá karl sem keypti löndin
Hér þá um guðs son heyrði
Hér þið sjáið svikarann
Hér þó okkar skilji skeið
Hérna finn ég frelsi margt
Hérna fundum fríðan reit
Hérna koma hlaupandi
Hérna sitjum við saman
Hétu Ljótur Þrándur þar
Hið fyrsta er fer að daga
Hika ei við harðviðri
Hikaðu ekki að hrinda móð
Hikar deigur hugur minn
Hildar gólfi hörðu á
Hildar þrár hvor höggin gaf
Hildimundur heitir þegn
Hildur heiðurskona
Hilmir leit á Hristar reit
Hilmir nefnist Hreggviður
Himinn loft hafið jörð
Himins ómar hnatta fans
Himins stóli háum frá
Himins stólpa borða björn þó blási gjóla
Himins vindur hressing bar
Himinsól vendi í hafsins skaut inn
Himinsólin hylur sig
Himinsvindur hressing ljær
Himna guð og hjartans faðir
Himnafaðir hér
Himnaföður hátign blíð
Himnar er hver má sjá
Himnaríki nú er oss nær
Himnarós leið og ljós
Himnaskaparinn herra dýr
Himneski faðir herra guð
Himneski faðir heyrðu mig
Himneski guð og herra
Himneski guð og herra minn
Himneski guð sem hefur nótt
Himneski guð vor herra
Himneski herra
Himneskur gæskuguð
Hin ljúfa sönglist leiðir
Hingað gekk hetjan unga
Hingað kom með kálfa tvo
Hingins kundur Helgi snar
Hinir létta hörðu lyndi
Hinrik pabbi að heiman fór
Hins má geta harðlyndur
Hinu eigi eg við kem
Hirði ég hvorki um stund né stað
Hirðir kýr og kindurnar
Hirt aldrei hvað sem gildir
Hirtu ekki um áraskil
Hitar ilmar heillar drótt
Hitnar blóð því kappi í kinn
Hitti að bragði satan sinn
Hitti ég bæði haust og vor
Híma stráin hélu rennd
Hjalla fyllir fenna dý
Hjarta og sinni harmar þjá
Hjartað er þreytt og hugur sár
Hjartað fagnandi gleður sig
Hjartað finn ég hraðar slær
Hjartað mitt ég heyri slá
Hjartað þankar hugur sinni
Hjartað þráir Þyrnirós
Hjartagóður greiðvikinn
Hjartans blíða barnið mitt
Hjartans langan ég hef til þín
Hjartasorg og hugarpín
Hjartatvistur hjá mér skaust
Hjartkær unnustan hvar ert þú
Hjartkærasta Magga mín
Hjá mér brennur ástin enn í æðsta verði
Hjá þeim strandar holund sært
Hjá þér falda sólin svinn
Hjá þér kýs eg hafa sess
Hjálmar í Bólu hefur skjól
Hjálmar kom og hitti mig
Hjálp guð því munnur miskunnar er burtu
Hjálpa oss guð í háska vöndum
Hjálpa oss guð og herra minn
Hjálpa þú mér herra Jesú Krist
Hjálpa þú mér ó herra
Hjálpræðisdag nú hver mann sér
Hjónabands úr hlekkjunum
Hjuggu ver með hjörvi
Hjöluðu tveir í húsi forðum
Hjör minn hvað hef ég að bjóða
Hjörðina sína í hvellum tón
Hjörva meiður hleypti á skeið
Hjörvalundur hraus úr vör
Hlauptu strákur hertu þig
Hlaust þú nú er Hel þig fól
Hlaut að draga Hnikars sól
Hlaut ég stauta blauta braut
Hlaut í fangið hríð og frost
Hlákuna ég hlýja vil
Hlegið var dátt á hafnarsandi
Hleiðólfs jórinn mastra minn þó margt að gusti
Hleyp ég ofan af horni, ha
Hleypum fráum fáki á skeið
Hleypur geyst á allt hvað er
Hlés þá sprundin hefja dans
Hliðskjálfs sjóla haukur rólið missti
Hlíða milli byggist brú
Hlíðin blá var brött að sjá
Hlíðin mín á feðrafold
Hlíðin mín fríða
Hlífð og náð veit mér herra guð
Hljóð á kvöldi vetrarvöld
Hljóðfæranna sætur sónn
Hljóðnar í runnum og reykir dvína
Hljóður herrann strýkur
Hljómi raustin barna best
Hljótt er allt í auðu landi
Hljótt er í bænum
Hlupu þeir svo hef ég ei litið hvarmasteinum
Hlustaðu á mig björt á brá
Hlynur branda hitti þar
Hlýði fólk fræði mínu
Hlýði þeir sem henda gaman að kvæðum
Hlýir geislar græða munu sárin
Hlýleg byggð við fagran fjörðinn
Hlýt ég ganga fljóði frá
Hlýt ég halda héðan frá
Hlýtt um varman háls á mér
Hlægi snauðir tára taflið
Hlæja mundi hlunkurinn
Hlær og segir Högni rjóður
Hlær við bára og hylur grænn
Hniginn virðist hróðurinn
Hnitbjarganna beiskan brunn
Hnífsdælingar helgidaginn hót ei virða
Hnípinn þú stendur hamar minn
Hnýtir saman stýrir stáls
Hoffmannsdropa rammur ropi
Hoffrúin hleypur ær
Hokrar einn í hjáleigu
Hollur tiggja er var til von
Hopuðu síðan hver sem má
Horfði ég á hvar heljarbokki
Horfi ég stundum hugsandi
Horfinn er fagur farfi
Horfinn vörnum hrekst ég á
Hornaskvaldur hressir drótt
Hornstrandareimarauður hér rekur við
Hott hott og hæ
Hófagandur hlýða má
Hófagnýs um hálan veg
Hófaskelli heyra má
Hófatak og fáksins fjör
Hófst þar róma hörð og ströng
Hólma í vatni hlóð ég þar
Hólmfríður er há og fríð
Hótel Ísland heitir stóra
Hrafn flýgur austan
Hrafn situr á hárri stöng
Hrafnarnir fundust við Almannagjá
Hrafninn flýgur um aftaninn
Hrammar argir hraustrar skessu
Hrani lítur hrannardýr
Hranna skríður hesturinn
Hrannar sunnu spök spöng
Hratt finnandi hafnarmið
Hrauns við bringu háði drótt
Hrausta róminn heyri ég þinn
Hraustir og djarfir sjómenn sækja
Hraustur ættarhöfðinginn
Hreggi tengist sólarsvið
Hreggið strýkur hlíðarkinn
Hreiðrum ganga fuglar frá
Hrekkja spara má ei mergð
Hrekkur gjóla hafi frá
Hrekkur stundum hagl af brá
Hrelldur þundar hari minn
Hreppastjórasonurinn
Hreppstjórinn á hörðum bjór
Hress í lundu sviptur sút
Hress upp þinn hug upplát þitt eyra
Hretin ganga hlákan frýs
Hrifinn mjög á himinljós
Hrindi ég Austra fari á flot og fer að kveða
Hrindum næði
Hringa spurði hrundin svinn
Hringar makka höfði lyftir
Hringar makkann háreistur
Hringar makkann teygir tær
Hringhent braga byrjar skraf
Hringur skundar skeiðið á
Hríðargreyið kælir kinn
Hríðarkveldin klakabrá
Hríðin ströng í heiftarmóð
Hrímgva perlur hríslum á
Hrjáð og grætt þú hefir mig
Hrjóta högl af hölda brá
Hrollur skeiðar fáka fremst
Hrossakjöt og hráan grút
Hrosshár spinnur Helgi vinnumaður
Hrosshársgrana hrafninn minn
Hrotta risti Herrauðs kvið
Hróðrar grunda háttinn má
Hróðrar mátt þú efldan hátt
Hróðrarglósan hætti móða
Hróður er spunninn helmingslangur
Hróður lítinn hef ég ætlað að smíða
Hróður lítinn hugað hef eg að smíða
Hrólfur sér í hnútu dans
Hrólfur siglir hrannar yglist
Hrólfur sterki Sturlaugsson
Hrólfur sýndi hreysti stranga
Hróp og eggjan eigi brast
Hrópaði Jesús hátt í stað
Hrútarnir með hornin stór
Hrygg í anda heggur strá
Hryggir geðið fremur fátt
Hrynum spúði Hræsvelgur
Hryssuættar héldum vér
Hræðist ég mér sé hulin geymd
Hræðstu hvorki hrönn né grjót
Hræðstu síst þótt heljarskafl
Hrönn sem brýtur harða strönd
Hug minn hef ég til þín
Huga sný ég og máli mín
Hugann dreymir daga frá
Hugann hvetur háttur nýr
Hugann leiðir lífsins rún
Hugann seiða svalli frá
Hugann seiðir björt og breið
Hugann þjá við saltan sæ
Hugans máttur hreyfir sér
Hugans óðarfylgsni frá
Hugans þó sé nepja nóg
Hugarblauður Andri er
Hugardettum hef ég með
Hugnast lýðum hýr og rjóð
Hugsa ég það hvern einn dag
Hugsaðu um það hringa láð
Hugsan kalda hef eg að halda
Hugumstóri Hjálmar var
Hugur frýs við heljar þröng
Hugur léttist manni og mey
Hugur minn þarf án sinnu sinna
Hugurinn hvergi finnur frið
Hugurinn leitar til liðinna tíma
Huldufólksins heimur
Huldur tvinna höppin vís
Humpara, stumpara, hlampara, stampara
Hundur gjammar úti einn
Hurð á lætur höggið fjúka
Hurðin er í hálfa gátt
Húmar að mitt hinsta kvöld
Hún átti sér lítinn og laglegan son
Hún Ella mín siðlát situr hér
Hún er ekki bárublá
Hún er mesta þarfaþing er þreytist bykkjan
Hún er Minnst
Hún er rjóð og hvít í kinnum
Hún er suður í hólunum
Hún er öll til enda strengd
Hún fagurt á langspilið leikur
Hún fram réttir hönd og segir harmi þrungin
Hún gat séð af hundsfylli
Hún Guðrún mín reið til Miklabæjar í gær
Hún Gunna mín er svo góð við mig
Hún hefur augað aðeins eitt
Hún hét Abba-labba-lá
Hún hét Finna
Hún Lena fór á vertíð úr vistinni í Tungu
Hún Lúlla er fimmtug og fær ekki mann
Hún má vera skapstór
Hún Peta er glettin en geymir þó
Hún rær og hún slær
Hún var gripin af hillu sú gamla bók
Húna rakkann harðfengur
Húsakarl og hauslausa
Húsavíkur heiðurs Jón
Húsfreyjurnar hugsandi um hagi slæma
Húsfrú reið til tíða
Húsmóðirin það heilla sprund
Hvað á gera við stelpuna
Hvað á gera við strákaling
Hvað elskulegar eru ætíð
Hvað er að frétta harðindin
Hvað er að óttast komdu þá
Hvað er að velta við forsmán
Hvað er fjöldans hróp og hrós
Hvað er líf og hvert er farið
Hvað er nóttin annað en myrkur
Hvað er svo glatt sem góðra vina fundur
Hvað er synd hjá seggja grúa
Hvað er uppi á bænum bænum
Hvað er það í hauka klauf
Hvað er það lýðs og illar galdraþjóðir
Hvað er það sem hoppar og skoppar
Hvað ertu að syngja núna?
Hvað flýgur mér í hjarta blítt
Hvað hér historían hermir rétt
Hvað hét hundur karls
Hvað kannt þú að vinna
Hvað lengi drottinn ætlar mér þú
Hvað lengi guð mér gleymir þú
Hvað má bjóða bestum fljóðaskara
Hvað má stríða stytta tíð
Hvað mun reynast hjálpin best
Hvað mun því valda
Hvað segir klukkan í Hellisfirði
Hvað sem verður löng mín leið
Hvað stoðar bara stafurinn
Hvaða fjas ég fer af stað
Hvals um hreinu heimkynnin
Hvals um vaðal vekja rið
Hvar á að tjalda
Hvar er á Fróni fegri sveit
Hvar er Hjálmar
Hvar er hæli hvar er griðastaður
Hvar er Jón Jakobsson
Hvar fyrir geysist heiðin þjóð
Hvar mundi vera hjartað mitt
Hvar sem að ég kem og fer
Hvar sem átt um ævi spor
Hvar sem ferð um foldarból
Hvar sem hann viðkenndist byggð
Hvar varstu um jólin
Hvar þú finnur fátækan á förnum vegi
Hvarms af bungum bunar regn
Hvarvetna flýgur saga sú
Hve mjúkt er grasið gömlum slóðum á
Hveitikorn þekktu þitt
Hvenær mun koma minn herrann sá
Hver á sér fegra föðurland
Hver blundar svo blítt í húmi nætur
Hver einasta lína skal upp höggvin nú
Hver einn sína byrði ber
Hver er kominn úti
Hver er kominn úti
Hver er sá er telur öll þau tár
Hver er sá halur af hærum grár
Hver er sá halur hærugrár
Hver er sá heimi í
Hver er sá veggur víður og hár
Hver er þessi hrottinn grái
Hver er þessi langi og mjói og lítilsvirði
Hver er öldruð Óðins mær
Hver ferðast hefur ferðum af
Hver hefur skapað þig skepnan mín
Hver hefur spurði hetjan slyng
Hver hjálpast vill í heimsins kvöl
Hver kristin sál það hugleiði
Hver mann af kvinnu kominn er
Hver má banna blómstur tvenn
Hver má sigla þá blæs ei byr
Hver mun á sem áfram knýst
Hver mun núna á Hafþaksgrundum
Hver og einn lofi hátt nú
Hver sem að reisir hæga byggð
Hver sem eirorminn leit
Hver sem ekki á í sjóð
Hver sem getur sagt 12 sinnum baugabauga
Hver sem guð óttast sæll er sá
Hver sem vildi að hólpinn sé
Hver sem þennan leik vill leika
Hver sér fast heldur
Hver sér réði rökkrum í
Hver skjól hins hæsta
Hver skyldi sína hagi klaga
Hver var að hlæja þegar ég kom inn
Hver vill banna fjalli frá
Hver vill reyna að hræra fjöll
Hver vill ræna hita frá
Hver vill sanna að hilmir hæða
Hverfur engum alveg sól
Hverjir sem vona herrann á
Hvern dag skjökti Kolur samt á kæru fundinn
Hvernig fer ef meyja mann
Hvernig líst nú ykkur á
Hvert er það dýr í heimi
Hvert ertu farin hin fagra og blíða
Hvert fór Gísli
Hvert fór sumars yndið allt
Hvert hefur þú gengið
Hvert sem þú snýrð þér með hlæjandi brá
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér
Hví er þannig óðs í önnum
Hví er þögli Þundar svanur
Hvíld er þægust þjáðum
Hvíld ég öðlast þá hjá þeim
Hvíld skal taka blaut er braut
Hvíldi ég latur Hleiðólfs ára dúfu
Hvíli eg nú síðast huga minn
Hvílu undir björtum baðm
Hvíta ull hún mamma mín
Hvítings gæði meta má
Hvítur núna glugginn er
Hvofta þenja hlífast ei
Hvorki víl né vinasvik
Hvort er ég því vaxinn að yrkja um það ljóð
Hvort sástu ekki sveininn hinn unga
Hvort sem þú í hendi hefur
Hyggjulandið huggast við
Hyldu ísar hafflötinn
Hylur gæran sauðarsvarta
Hýr gleður hug minn
Hýr og björt er Herdís mín
Hýr um brár og brosfagur
Hýrnar gull í hreinviðri
Hýrt er auga hnöttótt kinn
Hæ hæ og hó hó
Hæfa beinin hundunum
Hægir róður hrönnum á
Hægra er að passa hundrað flær á hörðu skinni
Hækkar lýsi heims um torg
Hælislaus á hóli
Hænsnafætur og gular rætur
Hærist aldan nærri ný
Hærra benda skýjaskil
Hæsta gengi horfið er
Hæsta hjálpræðis fögnuði
Hæsta lof af hjartans grunni
Hæsta þing í heimi eg veit
Hæsta þing í heimi ég veit
Hæsti guð herra mildi
Hætti eg þar sem Þórður var
Hættir eru sveitamenn að halda nokkurt ball
Hættu að gráta Mangi minn
Hættu að lesa Helga mín
Hættu að yrkja Einar minn
Hættur boða um höfrungs lá
Höfnum stýrir húsfreyja
Höfuð mitt er hært og rotið
Höfuðið ljósa lagt hún hefur
Höggið brýtur handlegginn
Höggið líta margt þar má
Höggorrusta háð var grimm í Húnaþingi
Höggur skalli í harðan skalla
Högna kenni eg hefna nennir hlýra sinna
Högni Andra óstillandi eftir veður
Högni glaður geðs um far
Högni laut en hauðrið flaut í hrugnis blóði
Högni niður hlaupa vann
Hölda vana hér skal tjá
Höldum gleði hátt á loft
Höldum leiðist híma hér
Höndin kná um hlunna þá
Höndin þín drottinn hlífi mér
Hörð er spá á hauðri og sjá
Hörðu flýja frostin senn
Hörður myndar hjalið þá
Hörður Þór er harðsnúinn
Hörkustríður hann á síðan hleypur dyrnar
I think that I shall never see
Iam moesta qviesce querela
Iam ter quaternis trahitur
Iðuglegt kvein með harma hátt
Iðuna sér hann útá hendir
Iðunn baðar oss í kveld
Iðunn kvæðaarfa fæðir Braga
Iðunn ljóðagyðjan góð
Ill eftirdæmi á alla grein
Ill mig þvingar elli
Ill var færð og óhrein leið
Illa dreymir drenginn minn
Illa elur svínin sín
Illa er mér við Eiturlæk á Arnarstapa
Illa fór hann Gvendur grey
Illa föngin endast þeim
Illa greidd og illa þvegin
Illa gróa sumra sár
Illa hér ég uni mér
Illa kalinn angrar mig
Illa kynning fæli frá
Illa liggur á henni
Illa liggur á honum
Illa liggur á honum Sigga mínum
Illa líst á málið mér
Illa lætur Ella smá
Illa lætur Eyvindur
Illa nýtist ævin mér
Illa Skjóni af mér datt
Illa slóri unir Móri greyið
Illa þolir höggin hörð
Illgresið mér ekki brást
Illt er að róa einn á bát
Illt er að sjá hve íslenskar
Illt er hlutverk örlaganna
Illt er mér í augunum
Illt er mér í minni tá
Illt er þetta aldarfar
Illt í höfði aula var
Illu börnin iðka það
Illur drengur er hann Jón
Illviðris á argri strönd
Illvirkjar Jesúm eftir það
Imba hefur augun misst
Imba litla fer í fjós
Imba pjökk er orðin skökk
Imba þarf að eignast skæri
Immanúel oss í nátt
In Deum omnes credimus
In dulci jubilo
Indíana fór í fat
Indriðar tveir og Ingibjörg
Indriði litli Indriði minn
Ingibjörg er aftandigur
Ingibjörg er ágæti
Ingibjörg er ærið há
Ingibjörg Jórunn og Friðfinna
Ingibjörg sem aurasafn
Ingibjörg vill eiga mann
Ingimundur úti í eyjum
Ingiríður mannblóm mætt
Ingunn skýr með bjarta brá
Inn að hallar hásæti
Inn á nýja legg ég leið
Inn gekk sá er út kom þar
Inn prik, út prik
Inn um barkann oddur smó
Inn um hljóðan myrkra múr
Inn við jökla
Innan stundar allir þeir
Innan veggja vængjablak
Innar óð og ei við stóð
Inngang um húsdyr heiðingjans
Inni er stríð og eymd að sjá
Inni kola amma bola
Inni við hjarta þitt háfjalladrottning
Innir letur Össur setur
Innst í geði ákaft fjör
Í anda gleðstu ef er ég flón
Í anda guðs allir hlutir
Í Babýlon við Eyrarsund
Í Babýlon við vötnin ströng
Í Beinateigi er bölið flest
Í beitarhúsum Brekku frá
Í bernsku minni sögð var saga
Í Betlehem er barn oss fætt
Í birkilaut hvíldi ég bakkanum á
Í Bjarneyjum er blendin þjóð
Í blessunarríkinu er búinn þér staður
Í blæju ég einni er byrgður í mold
Í bæinn gekk
Í dag blessað barnið er
Í dag eitt blessað barnið er
Í dag er glatt í döprum hjörtum
Í dag er Kristur upprisinn
Í dag er Kristur uppstiginn
Í dag og ávallt óskin mín
Í dag skein sól
Í dag vér hátíð höldum þá
Í dag þá hátíð höldum vér
Í djúpri neyð af innstu rót
Í Dyrfjöllum hefur dvalið alllengi
Í einni borg var eitt það hús
Í einum bæ ég eittsinn þekkti smið
Í eld er best að ausa snjó
Í eyrum dunar eymd og þrá
Í fjalla skjóli fjarri róli lýða
Í fjalladölum fann ég frið
Í fjarlægum fögrum skógi
Í fleiri lönd þó fengi drengir
Í friði látinn hvíli hér
Í fyrra varstu tekinn
Í fyrravetur fyrir jólin
Í fyrsta sinn er sá ég þig
Í Garðinum er góðfiski
Í gegnum lífsins æðar allar
Í Gilsbakkagilinu Grýla kerling býr
Í gleði og sút hef ég gildi tvenn
Í gljúfrum falla feikna ár
Í Grímstungu auðsældar
Í grænni lautu
Í heiminn fjórtán börn ég bar
Í hreppnum ytri á Hrunastöðum
Í hreppsnefnd sat með sóma
Í Hringaríki hjals af spík
Í huganum var ég hikandi
Í húsi einu heyrði eg tal
Í húsi uxa og asna þar
Í hvammi Forna kom ég við
Í höndum braka hrífurnar
Í jarðbrjóstin rennur regnið vægt
Í Jesú nafni ég vil fara
Í Jesú nafni uppgá
Í Jesú nafni þá hefjum hér
Í klettunum hoppar hann Kiddi enn
Í kotinu bjuggu þau öll sín ár
Í kóngahöllum kviðurnar
Í krapparúmi þá var þar
Í kristalstæru glasi guða veig
Í lautum þegar lifna blóm
Í lágri bygging buska hjá
Í leynislóð úr fjarlægð finn
Í litlum fuglaheila
Í Litlutungu laglegur
Í lofti bláu líta má
Í lyftingu á Ormi stóð
Í lyftingu upp þá stendur
Í lönina þegar leit ég fékk
Í mér brjótast amors önn
Í miðjum garði axlar sín skinn
Í misvindi yfir strindi
Í Molduxanum ennþá er myrkur kuldi og hríð
Í morgun veröld mér virtist
Í morgunroðans myndum
Í myrkrastofu sá bundinn beið
Í myrkri étur hræring hráan
Í náðarnafni þínu
Í norðurs skugga skammdeginu
Í nótt hefur mig guðs náðarhönd
Í paradís þá Adam var
Í regni mínu
Í rifnum kufli
Í Rofabæ er ríkmannlegt af hundum
Í rúmi krappa Ormi á
Í salnum lá við sjóarströnd það söng ég fyrr um
Í sárri neyð
Í Siglufirði síld má veiða
Í Skaftafelli eru skógartættur
Í Skorradal þar var jú skálmöld um stund
Í Skógargerði ég var ung
Í Skriðu var mér skammtað á disk
Í skúta inni í gljúfrum grám
Í snörunni fuglinn sat fastur
Í snörunni fuglinn var fastur
Í stjórnmálum var brotið blað
Í suðri reis máninn
Í suðurlöndum svanni var
Í svefni og vöku sannlega vér
Í sængina þá saman voru komin
Í veðri geystu riðar reyr
Í Vestmannaeyjum björg ei brestur
Í vikóttri hraunrönd með klungur og klif
Í vindinn halda vestur för
Í vist á kóngsgarð komin
Í Víðihlíð
Í víðum heimi ei vænni hljóð
Í þessum valta eymdardal
Í þinni ógna bræði
Í þínu nafni uppvaknaður
Í þínum faðmi brýt ég blað
Í Þorvaldar ötulli búð
Í þriðja lagi huggun hrein
Íhaldsvofan banableik
Ísaspöng af andans hyl
Ísland bestum blóma
Ísland farsælda frón
Ísland vort góða
Ísland vort heimkynni máttar og muna
Ísland þig elskum vér
Íslands hrafnistumenn
Íslendingar kátir kunnu að kveða rímur
Íslenskir menn! Hvað öldin ber í skildi
Ísraels guð er góður þeim
Ístaðið flaug til andskotans
Íta hrós sem ekki ber
Jafnan hug með hlýju snart
Jafnan söng í fréttafeng
Jafnlundaður Jón frá Draðarholti
Jafnótt þá ganga jarlinn réð
Jafnt á grjóti grund og flá
Jakob Árna blíður bur
Jakob Búðum brunar frá
Jarl Héranda hirðar branda nefna
Jarl lét roðin járnatröll
Jarl við brá og samdi svör
Jarlinn á Hnullungshæðum
Jarlinn framan járnbarðann
Jarlsins gegnum fylking fer
Jarpur minn er sterkur og stór
Jarpur skeiðar fljótur frár
Jarpur þundar þjáir snót
Jarpur þundar þjáist snót
Jason fræddi fyrða knáa
Já lagið er nú svona og svona
Já vondur er margur en verri er ég
Járnhurð enn svo á senn
Játi það allur heimur hér
Játið drottni og þakkið þér
Jeg gekk mig udi grænan lund
Jehóva drottinn dýr
Jerúsalem guðs barna borg
Jesu Deus siens homo
Jesus Christus nostra salus
Jesú endurlausnin vor
Jesú frelsari fólks á jörð
Jesú í þínu náðarnafni nú ég vil
Jesú Kristi vér þökkum þér
Jesú Kristi þér þakka ég
Jesú Kristi þig kalla ég á
Jesú mín morgunstjarna
Jesú sem að dauðann deyddir
Jesú sleppa eg vil eigi
Jesú sæti gleðin gæða
Jesú vor endurlausnari
Jesú þín minning mjög sæt er
Jesús ágætur
Jesús frelsari og friðar herra
Jesús gekk inn í grasgarð þann
Jesús góði Jesús trúr
Jesús guðs son eingetinn
Jesús guðs son sætasti
Jesús guðs sonur sá
Jesús hefur bölið bætt
Jesús heyr mig fyrir þinn deyð
Jesús í fátækt fæddist þú
Jesús kalla ég á þig
Jesús Kristur að Jórdan kom
Jesús Kristur á krossi var
Jesús Kristus er vor frelsari
Jesús minn herra ég vil nú vera
Jesús minn Jesús
Jesús sem að oss frelsaði
Jesús sem dauðann deyddir þá
Jesús sonur hins góða guðs
Jesús vor allra endurlausn og eilíft skjól
Jóhann býr á Húki býsna kjúkulegur
Jóhannes tel ég horskan hal
Jólastjarnan blikar blíð
Jólasveinar einn og átta
Jólasveinar ganga um gólf
Jómfrú María ólétt var
Jómfrúin segir Jesús minn
Jón á Hofi æðstur er
Jón er án efa orðheppinn
Jón er mætur mannvinur
Jón ég sóða svartan tel
Jón í Múla étur smér
Jón í Múla mergund bar
Jón með rekkum sækir sjá
Jón minn góður ég bið þig
Jón og Halla brúðhjónin
Jón og Pétur jafnvel geta kveðið
Jón smár smellilár
Jón trúður hann átti eina einustu kú
Jón við tjöld í leitum lá
Jón vill byrja öllu á
Jóna fjóra ég tel fyrst
Jónas býr á Núpi neðra
Jónas Hermann kvennakær
Jónas lúður lætur rása
Jónas sat undir einum lund
Jónas söng við bláan blæ
Jórinn stranga burði bar
Jósep af Arimathíá
Jósep gaman oft er að
Jurtagarður er herrans hér
Jurtir þíðar fara á fót
Júdas í girndar gráði
Jökli hrindir jörðin fríð
Jörðin er drottins öll
Jörðin kallar harðdræg hljóð
Kaðla stökkull komst á ról
Kaffi hátt skal hrósið veitt
Kaffi þigg ég konum hjá
Kaffibaunir mala má
Kaffibolla berðu mér
Kaffibollann þá kúfað hafði
Kaffið búið kostunum
Kaffið henni kemur best
Kaffið hressir lýða lund
Kaffið hressir muna minn
Kaffisopinn indæll er
Kaffon svarar niflungsnið
Kalda vatnið kemur mér upp
Kalda þó um þorra stund
Kaldar hærur kemba fjöll
Kalla tekur herinn hátt
Kallaði hátt svo heyrði hinn
Kalt er litlu lummunum
Kalt er mér á klónum
Kalt er úti kalt er inni
Kalt er úti karlinum
Kalt þó andi klakagrön
Kambur Skæringsson
Kann eg ei þó kitli fjör því kalt er blóðið
Kann ég ei að kveða um þá
Kannist við kristnir menn
Kanntu brauð að baka
Kappa á höfði hefur
Kappinn Hrólfur kveður jarlinn kurteislega
Karl bjó og átti kú kollótta
Karl fór yfir um á
Karl og kerling
Karl ógiftur einn réð á
Karl skar kú sína á hala
Karl stökk ofan fyrir bakka
Karl tók til orða
Karlinn í tanganum tekur hann Jóa
Karlinn sem í bergi bjó
Karlinn undir klöppunum
Karlmannshug og konu dug
Karólína er fín og feit
Kastar bjarma á langa leið
Kastar verju kerling þá og kesjurjóður
Kastið ekki steinum
Kastórus um kaldan Vendilsflóa
Katrín farðu og kveiktu ljós
Katrín komdu og kveiktu ljós
Katrín mín er kinnarjóð
Katrín nett og indæl er
Kauða fá nú þegnar þraut
Kauðar emja og sig gremja eins og vargar
Kaupmaðurinn allt sem á
Kaupmannahafnar hann bíður í borg
Kaupmannsdóttur ríka réð
Kaupmenn rata á klækjaþing
Kaupstaðabúum kann ég að lýsa
Kálfar tveir í kúamynd
Kálfur fjósi kúrir í
Kálgarð nagar heiðurshross
Kári háan kveður söng
Kári minn komdu inn
Kári skekur kaldur voð
Kári stóð í falda flík
Kátir voru karlar
Kátt er á jólunum
Keisari nokkur mætur mann
Kempa stinn á klakalandi
Kempan mesta manndómshá
Kemur á gluggann Kolbeinn skakki
Kemur breyting efnið á
Kemur efnið kvæða nóg
Kemur fram það auðnast á
Kemur í staðinn Númi nýtur
Kemur maður ríðandi
Kenna vil ég þér kvæði
Kenna vil ég þér minn kæri son
Kepptist við að koma í Róm
Kerling ein á kletti sat
Kerling gekk til kirkjudyra
Kerling heitir Grýla
Kerling lá í dyrunum dauð
Kerling sat í klefadyrum
Kerlingar kindin hún hoppaði svo hátt
Kerlingin í kofanum
Ketil velgja konurnar
Kindur jarma í kofunum
Kinnamórauð kerlingin
Kinnin er svo hvít og rjóð
Kisa er slungin
Kisa fór á lyngmó
Kisa gluggann kom upp á
Kisa kann að mala
Kisa situr á bitanum
Kisa situr kyrrlát inni
Kisa uppi á kvisti
Kisi og skjól þar kvakar smiðja kvörn og strokkur
Kjaftinn skælir sérhvert sinn
Kjalars læt ég klunkara hlunkara dunkinn
Klappa saman lófunum
Klár dagur og ljós nú kominn er
Klárnum létta er lagt af mjöll
Kláus hákarl margan myrti
Klippt og kembd og þvegin
Klónni slaka eg aldrei á
Klukkan boðar kalda óttu
Klæddur upp á kjóla tvo
Klækir fylgja kaupmannsstétt
Klækjaker og skammaskinn
Klökknar njólu kalda brá
Kner hró reri hver fló hér
Knúði þrá um kaldan sjá
Kofann passar Ketill minn
Kokkurinn mér kennir ráð
Kokkurinn við kabyssuna stóð
Kolbeinn lætur brandinn blá
Kolbeinslag eg kveð í dag
Kollafjarðar kunningjar
Kom andi heilagi
Kom ég upp í Kvíslarskarð
Kom ég út og kerling leit ófrýna
Kom ég þar að kveldi
Kom ég þar sem bóndi bjó
Kom faðir hæsti herra
Kom guð helgi andi hér
Kom herra guð heilagi andi
Kom huggari mig hugga þú
Kom loks með krossins byrði
Kom og fína kvendið með
Kom og próf kom og próf
Kom skapari heilagi andi
Kom sæl mæt morguntíð
Kom þú blessað ljósa ljós
Kom þú Braga brúðin góð
Kom þú góði heilagi andi
Kom þú minn herra Kristur
Kom þú minn Jesú kom þú til mín
Kom þú sæl og sit þú heil á söngva meiði
Kom þú, minn Jesú, kom til mín
Komdu aldrei aftur helst
Komdu hérna krílið mitt
Komdu hingað Kata mín
Komdu hingað kindin mín
Komdu í bankann karlinn minn
Komdu kisa mín
Komdu komdu kiðlingur
Komdu kvöldið ljúfa
Komdu litla krílið mitt og kúrðu hjá mér
Komdu nú að kveðast á
Komdu nú á krókinn minn
Komdu nú kæra sprund
Komdu nú og kysstu mig
Komdu og kysstu mig kæra
Komdu sumarsólin hlý
Komdu sæl mín elskulega
Komdu sæl og kysstu mig
Komdu sæll minn kæri
Komdu til mín fyrsta kvöldið jóla
Komdu upp á hólinn
Komdu vinur kæri
Komið er að kvöldi dags
Komið er gat á kjólinn minn
Komið komið krakkar mínir
Kominn er ég að kyssa þig
Kominn er ég með koppsins grey
Kominn er fram á karfamið
Kominn er kóngur fugla
Komir þú á Grænlands grund
Komst í vanda kokkállinn
Komst þá ekki til á túni töðu að hirða
Komst þú að Öxl
Komst því ekki til á túni töðu að hirða
Kona bónda gekk til brunns
Konan blessuð kemst á stjá
Konan mín í kofanum
Konan Óðins kinnarjóð og fögur
Konan segir hægt eg held að hitta svanna
Konan sendir hvellan tón
Konan þvær um krikasker
Koníak horfið hefur
Konu ber hann Kettlingur
Konum hróður helgum vér
Konung Davíð sem kenndi
Konungs þegnar klækja megni hreyfa
Konungsins merki fram koma hér
Konungur vor kæri
Konunnar elska ég kærleikans mátt
Koppinn ber ég hægt á herðum
Korgur smaug um klett og mó
Korkuð borin blána af sult
Kosningarnar koma senn
Kossi kvöldsins besta
Koti í höllu björg í brauð
Kóng sér beiðir lið að ljá
Kóngamóðir karlægt skar
Kónginum kónga kónglegt lof
Kóngurinn Númi kappa meður sína
Kóngurinn og Burtleifur systrungar tveir
Kóngurinn ræddi við riddarann Stíg
Kóngurinn talar við son sinn góðan
Kópur rennur mjaldursmið
Kraftasnauður kveð eg hér
Krakkin gaular kýrin baular
Kráka sat á kvisti
Kreinktur í hug dapur af nauð
Kringum oss flækist eitt kvikyndisgrey
Krist vorn sáluhjálpara
Kristbjörg mín á Keldum er
Kristbjörg mín á kvöldin
Kristi Jesú kom eg bið
Kristi vér allir þökkum þér
Kristi þú klári dagur ert
Kristinn lýður hér heyra skal
Kristins það eitt mun manns
Kristín heitir kona flá
Kristín litla komdu hér
Kristín rær og keppist við
Kristín Sigurlaug kvendið unga
Kristján Bár við kenndur er
Kristján er kóngur dauður
Kristján sér um sveitina
Kristján stafar kverin flest
Kristmann sáttur kelar dátt
Kristna þjóðin þessa minnist
Kristnin í guði glödd
Kristnin syngi nú sætleiks lof
Kristó höfund míns hjálpræðis
Kristó Jesú kæra
Kristófer er kappsamur
Krists er koma fyrir höndum
Kristur allra endurlausn og von
Kristur fyrir sitt klára orð
Kristur Jesús kærleikssami
Kristur minn ég kalla á þig
Kristur reis upp frá dauðum
Krjúpum hljóð í vorsins veldi
Krossferli að fylgja þínum
Krókinn vildi af kappi maka
Krónu eina hef ég hér
Krumma rómar gera gný
Krummi fló
Krummi hátt á hellu
Krummi krunkar úti
Krummi labbar upp með á
Krummi litli krunkaði
Krummi situr á kirkjuburst
Krummi situr á kvíavegg
Krummi situr út í for
Krummi snjóinn kafaði
Krummi svaf í klettagjá
Krumminn á skjá skjá
Krumminn á skjánum
Krumminn í hlíðinni
Krunkar úti krummi í for
Krúsarlögur kveikir bögur
Kuldanagg í nyrðingnum
Kuldinn beygja fyrða fer
Kuldinn bítur kinnar manns
Kuldinn skekur minnkar mas
Kunningjar Kristí þá
Kunnur mengi kerlu þræll
Kuntan þín er klóruð öll
Kúres finnur kæra ranna
Kúri eg hér á köldum fjölum
Kúrir í klettaskoru
Kvaddi hún hann á Högginu
Kvað ég áður kappinn bráður kom með þjóð
Kvað ég undir spreng og span
Kváðu Snorri og Egill óð
Kveð ég hátt uns dagur dvín
Kveð ég hér það kærast finn
Kveð ég ljóðin kát og hress
Kveð ég um kvinnu eina
Kveð ég þig hin sæla sól
Kveða á skjáinn kuldi og regn
Kveða skal um kollhúfumann
Kveða skal um kollhúfumann
Kveða skal við kindina
Kveðju mína og kærleiksband
Kveður í runni kvakar í mó
Kveður norna kalda raust
Kveikja síðan lætur ljós
Kveinstaf minn hæstur herra
Kveldið ljóð á himinhring
Kvendin blíð svo kortist vaka
Kvenna geð mun vart í vafa
Kvikar líf í hamrahöll
Kvikt er varla um sveit né sjá
Kvinnan fróma klædd með sóma
Kvinnan rétti að Kristi
Kvistur mens fær knár stýrt leið
Kvæðabrotin brot sem nota mætti
Kvæðagjöldin kýs ég mér
Kvæðalýti mín ei má
Kvæðið bóla bröndungs Gná
Kvæðisróm skal kyrja hér
Kvöl heimsins líða margur má
Kvöld er komið í heim
Kvöld míns lífs þegar komið er
Kvölda tekur sest er sól
Kvöldar nú mjög í heimi hér
Kvöldið er fagurt sól er sest
Kvölds um tíð í tólfta sinn
Kvölds um tíð nær sást ei sól
Kvöldskatt fékk ég kær og þekk
Kvöldum vandi var það á
Kvöldúlfur er kominn í nánd
Kylfu þrífur kappinn þá
Kyljur snjallar kveðast á
Kynlegt er dýrið í Kílnum
Kyrie
Kyrie eleison
Kyrie fons bonitates Pater ingenite
Kyrie guð faðir himnaríkja
Kyrie guð faðir hæsta traust
Kyrie guð faðir miskunna þú oss
Kyrie guð faðir sannur
Kyrjaðir ungur kvæðalag
Kyrrt er á Kerlingarskerjum
Kysstu mig hin mjúka mær
Kýr kerlingar koma af fjalli
Kýrin Bleik brá á leik
Kýrnar mínar allar
Kýrnar mínar koma í fjós
Kýrus nefna milding má
Kænni hef ég konu séð
Kæpir selur kastar mer
Kær er mér sú
Kær Jesú Kristi
Kær þig um kristin þjóð
Kæra land með eld í æðum
Kærðu þig ekki um hættur hót
Kæri banabróðir minn
Kærleik mér kenn þekkja þinn
Kærleiks mesti kóngur hæsti
Kærleikssólin klaka þíðir
Kært er að muna kvöldin löng
Kært lof guðs kristni altíð
Kærustu hlýðið kristnir á
Kærustu minni og krúsarlá
Kæti hrakar stirðnar stef
Kætir mig að kyrr ég beið
Kætist þjóðin fýlu frí
Kölluðust ungu kempurnar
Kötturinn hún kisa Mjálm
Kötturinn minn kápóttur
Labbaði ég með Lónsurum
Lagst í eyði löngu er
Lagt þegar niður líkið sér
Lamast öndin herpist höndin
Lamba ungur hópur hýr
Lambið á þúfunni
Lambið beit í fingur minn
Lambið guðs og lausnarinn
Lambið hún litla Móra
Lambið í lyngi lætur sem það syngi
Lambið mitt góða ljómandi ertu
Lambið mitt í lyngi
Lambið mitt í mónum
Lambið mitt með blómann bjarta
Lambið og ljúfan
Landið guðs barna líkjast má
Landið vort fagra
Lands frá grundu liðið rann
Landsdómarinn þá leiddi
Landsynningur leiður er
Langa vegi haldið hef
Langanes er ljótur tangi
Langar mig í lífs höll
Langar vökur leiðast mér
Langt er síðan sá eg hann
Langt frá heimsins látum óðum
Langt langt í burt til hárra heiða
Langt til veggja heiði hátt
Lati-Geir á lækjarbakka
Latibrúni löngu túnið veður
Latur sat við ljóðahljóð
Lauf í vindi lífs er bið
Lauf út springa lifna blóm
Laufagosinn liggur frosinn úti
Laufagrérinn ljóshærður
Laufgast víðir vaknar sveit
Laufgræn hlíðin lét sitt skraut
Laufið þýtur lokast blóm
Lauga mun eg minnast á
Laugi á foldu fleygði sér
Laugu-Bíldur rekinn á fjall
Lauk eg seinast ljóðin við þar lundar fleina
Launin fyrir þrek og þrótt
Laus af grandi lifðu í ró
Laus frá vanda og verstu nauð
Laus sit semper
Laus úr vanda og verstu nauð
Laus við tár í ljúfum þey
Lausa mjöll á skógi skefur
Lausavísur liðugar
Lausnara þínum lærðu af
Lausnarann lofið
Lausnarans lærisveinar
Lausnarans venju lær og halt
Lausnarinn Jesús lýðinn kunni
Lausnarinn kóngur Kristi
Laut að þjáðum lofðungur
Lautarbolla lítil strá
Laxdælingar lifa flott
Laxinn þeysti um ós og ál
Lágur á velli og lotinn er
Lánið drottins lítum mæta
Lárus bændum bauð á fund
Lárus er í kolli klár
Lárus og Guðrún þau giftast í dag
Lát oss orð þitt læra
Lát velta betur heimsins hjól
Lát þig dreyma ljós og vor
Lát þig ekki ergja það
Lát þig ekki í ljósi altíð
Láta gjalla létt og hátt
Látið eigi af að lofa guð
Láttu brenna logann minn
Láttu ekki illa liggja á þér
Láttu fljúga valina
Láttu hljóðin lægja því
Láttu nú ljósið þitt
Láttu óma mærðarmál
Láttu smátt en hyggðu hátt
Láttu sofa þýin þau
Látum af hárri heiðarbrún
Látum alla lofðungs drótt
Látum hér með ljóðahreim
Látum skæðir geisa gamm
Lávarður vor
Legg ég augun mín til svefns
Leggðu aftur augun allt er kyrrt og hljótt
Leggðu barminn alvot að
Leggðu niður ljáinn þinn
Leggðu nú augun mín til svefns
Leggi menn á munaðshaf
Leggjahá og hupparýr
Leggjum glaðir land und hjól
Leggjum vér nú til hvíldar hold
Leið ég yfir lönd og sand
Leið margfarna liggur hér
Leiðast mér dagar leiðast mér nætur
Leiði þróar góður guð
Leiðin þín var löng og ströng
Leiðist honum Labbakút
Leiðist mér að liggja hér í ljótum helli
Leiðist mér hér uppi einum
Leiðist mér tíðin
Leiðist mér þetta líf
Leiðum drunga hafni hér
Leiðum hallar lífdögum
Leiðum hvatar Kaffon þá
Leifi er genginn guði sé lof
Leiftur glampa á bylgjuboga
Leiktu kát með léttu geði
Leiktu þér nú litla Fríða
Leirgerður er lögst á hlið
Leirgerður má lúra á hlið
Leirskáld eitt með lymsku gnótt
Leirugur Skjóni fer um frón
Leistur minn liggur niðri á velli
Leit ég velli Laugardals
Leita sóma sannleikans
Lengi djarfur hvergi hann
Lengi hef ég átt þátt í því
Lengi stakan fljúgi frjáls
Lengist ærin æfileið
Leó fer úr fleinabyl
Leó hraður hefur þá
Leó óðum æsir hljóð
Leó stífur verka var
Leó þannig fótinn frána
Leó þrifnum brandi brá
Leppadrengir háðu hopp
Leppalúða heitnum
Leppalúði ljótur er
Les en slít ei letrin há
Lesa ef sá þig ljóðaskrá
Lestin brunar hraðar hraðar
Lesum nú af Líkafrón hann leiðir heldur
Leyfðu mér að flýja fljótt
Leystu úr dróma lagið þýtt
Lék hann dátt með fax í fang
Léku sunnu ljós um brár
Lét eg stirðan ljóðahreim
Létt er elli að bera bleika
Létt er í veröld þeim að þreyja
Léttúð gjaltu varhug við
Liðið er haust og vetur sest að völdum
Liðugan lofgjörðarvír
Lifað hefur stakan sterk
Lifandi drottinn líkna mér
Lifandi guð þú lít þar á
Lifandi skelfing er frökenin fín
Lifðu sátt og hjartahlý
Lifnar hagur hýrnar brá
Lifnar hagur nú á ný
Lifnar hugur líka geð
Lifnar hugur lyftist brá
Lifnar hyrju hagurinn
Lifni vonin ljúf og mild
Liggur ber í bóli þá
Liggur blár í logni sær
Liggur lífs andvana
Lilja starði á stjörnuher
Lindin tára tíðum þvær
Linna bóla Hroftum hjá
List af hárri lofstír dró
Lista vinur lífsins borinn
Listir falla dáðin deyr
Listir prýða laglegan
Lit ákjósanlegan bar
Litfríð og ljóshærð
Litla Gunna lætur snældu lipurt renna
Litla Jörp með lipran fót
Litla krían leitar að
Litla Ólöf liggur í bóli sínu
Litla skáld á grænni grein
Litla stakan björt á brá
Litli fagri fífill minn
Litli fuglinn leitar manns
Litli geðjast Leó mér
Litli gimbill lambið mitt
Litli Jón er þarfur þjón
Litli Jón með látunum
Litli Jón með lítinn spón
Litli Skjóni leikur sér
Litli Vöggur viltu fák þinn reyna
Litlir verða að lokum menn
Litlu börnin leika sér
Litlu hjúin engjum á
Litlu lömbin leika sér
Litlu lömbin leika sér og lystugt hoppa
Litlum má á manni sjá
Litlum unga á svarðar sæng
Litskrúð allt lífið ber
Litverpur Hjálmar hallaðist við stein
Líð þú með mér langt um geim
Líð þú niður um ljósa haf
Líður á daginn meir og meir
Líður daginn óðum á
Líður sumar lækkar sól
Lífgist sinni lifni mál
Lífið allt þó mæddi mig
Lífið er allt eitthvurt andskotans þras
Lífið er dýrt dauðinn þess borgun
Lífið er gáta leyst á margan hátt
Lífið er í herrans hönd
Lífið er leiðsla og draumur
Lífið fann ég fyrsta sinn
Lífið fátt mér ljær í hag
Lífið gegnum ljúft á sprett
Lífið gerist þungt og þreytt
Lífið hér er dauðadá
Lífið hlær með létta brá
Lífið hún sá í ljóma þeim
Lífið manns á hálu hjóli
Lífið sigur vann í vor
Lífið þó mitt ljóðamál
Lífinu hjúkrar hönd
Lífs að ending færðu far
Lífs á hausti lengist nótt
Lífs á söndum leiðin dvín
Lífs er orðinn lekur knör
Lífs í kólgu og kaldri hríð
Lífs í krapa köldum sjó
Lífs mér óar ölduskrið
Lífs til stranda ljóst ég kenndi
Lífs um svæði leika þeir
Lífs um veginn leik mér glatt
Lífs við bundinn lymskuhring
Lífs við stjá er líður hjá
Lífsins fley er hlaðið harm
Lífsins hála harmanótt
Lífsins raka leita menn
Lífsins strönd er löngum grýtt
Lífæð dalsins ljúf og kær
Líger kemur og leitast við
Líkafrón og lagsmenn tveir
Líkast er það ljósum draum
Líkin sundruð lágu stóru
Líknsamasti lífgjafarinn trúr
Líkt er þó sem liggi blað fyrir ljósi brúna
Líkt og fljótið læst í klaka
Líkt og gnoðin kembings kól
Líkt og hinar merin mín
Líney er svo löt og körg
Lít ég sem í leiðslu yfir liðna daga
Líti ég um loftin blá
Lítið á ég orðaval
Lítið þið á hvar liggur skrokkur
Lítil kindaeignin er
Lítil rotta langt með skott
Lítill drengur labbar hér
Lítill drengur lúinn er
Lítill er hann ljúfurinn
Lítill fengur létti brár
Lítill fugl er lóa
Lítill hvítur liðugur
Lítill sperrtur í nýjum haga
Lítils verð af öllu að æfa vísnaþing
Lítinn gaum því lána menn
Líttu á hvað lukkan hröð
Líttu í þessa egg egg
Líttu pabbi á ljáinn minn
Ljáið byrði lífs mér alla
Ljóð að þylja um ljós og vor
Ljóð mín eru lítils verð
Ljóða nornin vaknar við
Ljóðadísin leikur þýtt
Ljóðahurðu lét ég aftur skella
Ljóðahætti viljum vér
Ljóðastefið fæðist feigt
Ljóðið kveðst í dott og dá
Ljóðin komu gangandi
Ljóðin skerpa skilning manns
Ljóðsnillingur listahár
Ljómar heimur logafagur
Ljómar ljós dagur
Ljómar sól um græna grund
Ljónsins eru kræktar klær
Ljós dagsins liðið er
Ljós er bjart í landnorður
Ljósa marar lofnin fróm
Ljósan daginn nú líta má
Ljósaskarann lést ei sjá
Ljósið dó og leiddist mér
Ljósið kemur langt og mjótt
Ljósið loftið fyllir
Ljósið loftin fyllir
Ljósið skært í trú rétta
Ljóss á vængjum leið einn dagur
Ljóss mót vegi hugur hlær
Ljóssins fengur fjörgar mál
Ljóssins skapari líknsami
Ljóst þess gjalda lundar skjalda lengur en skemur
Ljósum tárum laugast jörð
Ljót mig baga leiðindin
Ljótarstaðir fá ei skell
Ljótt er engið Lárusar
Ljótur gamli lengi hafði
Ljúfa máltíð ég lét á diskinn
Ljúfan Gríðar lægir vind
Ljúfi faðir láttu skjótt
Ljúfir geislar ljóss frá geim
Ljúft í fangi leikur þrá
Ljúfur andblær leiðir mig
Ljúfur með lærisveinum
Ljúfur og tregur leið þessa ganga vann
Lof drottni að eg inni
Lof dýrð og þökk sé þér
Lof guði og hans syni sé
Lof og þakkir guði föður jafnan verði
Lof segðu drottni sætt með mér
Lof sé guði
Lof syng ég drottni
Lof söng guði mey María
Lofa Kiljan lúselskir
Lofa þú drottin sála mín
Lofað berðu listasverð
Lofaður veri góður guð
Lofðung eftir lesinn dóm
Lofgjörð hátt frá allri átt
Lofgjörð og heiður önd mín á
Lofgjörð þakkir eilíf æra
Lofið drottin þér heiðnar heimsins þjóðir
Lofið guð góðir kristnir menn
Lofið guð í hans helgidóm
Lofið guð lofið guð
Lofið guð lofið hann hver sem kann
Lofið guð ó lýðir göfgið hann
Lofið heiðrið vorn herra
Lofleg jómfrú leyfðu mér
Lofts í höllum geislar gljá
Lofum nú drottinn
Logar eldur andans glatt
Logar skært á lugtinni
Logasíur leiftra á ný
Logn og blíða sumarsól
Logns í móðu um sveit og sjá
Loks fæst þetta bölið bætt
Loksins vetrar veðrahjúpi
Loksins þegar lífið þverr
Lotinn standa leit ég mann
Lotta kom með loðna skó
Ló ló mín lappa
Lóa í móum eggjum á
Lóa lóa lipurtá
Lóan fegin fagnar dátt
Lóan heim úr lofti flaug
Lóan í flokkum flýgur
Lukku máðan lít ég feng
Lukku sinnar leita menn
Lukku strikar hjól í hring
Lundar styggur fór ei fljótt
Lundarbráður Númi nú
Lundin hrygg og stundum stygg
Lundin káta leikur sér
Lundprúðust ljúf og fín
Lurkasteini ef liggur hjá
Lúinn hrærist lífs um stig
Lúkídor sem hollri hjörð
Lúsidór þá blundi brá
Lúsía nótt þá lengstu gefur
Lyginn maður brýnir best
Lyngs við bing á grænni grund
Lystugur skal ég nú
Lýð í voða lands ég tel
Lýs mér lýs mér ljóssins faðir
Lýsir tjöldin loftsins hrein
Lýst að storð er loft til fulls
Lýsti sól
Lægið öldur ófriðar
Lægir alda byrsta brá
Lægir stranga storm á ný
Lækir flæða hækka hreim
Lækka boðar lífs á dröfn
Læknisfjandinn eins og örn
Læknisfræði metur mest
Lærðir hafa lag á því
Lærður er í lyndi glaður
Læt ég endað mansöngsmálið minni hagna
Lætur Hafnarhólmi frá
Lömbin eta lítið hér
Lömbin í mónum
Lömbin skoppa hátt með hopp
Lömbin smáu leika sér
Lömbin út ég lét í gær
Lömuðum óðar lykli fyrr
Löngum hljóður lundur Óðins bríma
Löngum skáldsins vandi vex
Löngum syngur rá og röng
Löngum var ég læknir minn
Löngun svanga sendi ég þangað
Madagaskar Madeira tel
Maður á merar jóði
Maður ef minnast vildir
Maður er kominn á mjóum kjól
Maður kemur sunnan að
Maður kom hér
Maður kominn úti er
Maður skálmar mikill þar
Maður þér ber þína
Maðurinn er meinhægur
Maðurinn sem úti er
Magafullt í málið lét
Magáll hvarf úr eldhúsi
Magi veniunt
Magnea Þóra æðandi kemur
Magno salutis gaudio
Magnús glaður mikið er
Magnús harður Hrauni frá
Magnús Magnúss nið ég nefni
Magnús raular, músin tístir
Maí rennur sól úr sævi
Mamma bar inn mat á diski
Mamma gefur meyju skó
Man ég bjarta bernskudaga
Man ég bjarta bæinn minn frá bernskudögum
Man ég eina af mjúku hjarta
Man ég eina alveg hreina yngissnót
Man ég einum mosasteini grænum
Man ég einum mosasteini vænum
Man ég forðum marga stund
Man ég fundinn fyrst með þér
Man ég fyrrum harpan hló
Man ég fyrrum þyt á þökum
Man ég gleggst þú gladdir mig
Man ég grænar grundir
Man ég okkar fyrri fund
Man ég Skaga fríðan fjörð
Man ég staðinn man ég kliðinn
Man ég sæta morgunlykt
Man ég vorin mild og hýr
Man ég vorsins vinarorð
Man ég það ég mokaði flór
Man ég þá stund er mættumst fyrsta sinn
Man ég þegar stuttir sokkar
Man ég þig mey
Mandemus istud nunc humo
Mangi raular músin tístir
Mannabyggðum fór ég frá
Mannblóma eikur eru fáar
Mannhundur landsins lygamörður dóni
Manni ókenndum með ófrið
Manninum er hér mjög svo varið
Mannsins skapari drottinn dýr
Manstu gamla Grána skeiða
Mansöngs föngin glymjara göngin gagara jaga
Marga stund þau mæla dátt
Margan ber hér gest að garði
Margan fráan fékk ég hest
Margan galla bar og brest
Margan lipran leit ég klár
Margar erum við systur saman
Margar fyrrum meyjar ég
Margar stundir maðurinn
Margir bæði úr bjálka og flís
Margir finnast nú hér í heim
Margir forðum ortu óð
Margir leita langt um kring
Margir leita langt um skammt
Margoft finn í mínum hug
Margoft hríðin mætir stríð
Margoft þangað mörk og grund
Margoft þá er meira ljós
Margra hunda og manna dyggð
Margrét mín á Melunum
Margs ég sakna munarblíða
Margt að heimskra manna dóm
Margt er af meyjum
Margt er gott í lömbunum
Margt er haldið vænna en var
Margt er manna bölið
Margt er mér í sinni sár
Margt er sér til gamans gert
Margt er smátt í vettling manns
Margt er stjáið mæðunnar
Margt er það sem beygir brjóst
Margt er það sem munatetrið beygir
Margt ég finn sem minnir á
Margt má heyra og margt má sjá
Margt sem kól á ævi ís
Margt vill hrella huga og hold
Margt þó að oss ami hér
Margt þó beygi mædda lund
Margur blásinn belgur sprakk
Margur bæði úr bjálka og flís
Margur einn er maðurinn
Margur eys af Fjölnis farða
Margur flatur falla má
Margur gerði mynda hopp
Margur hreykinn girnist glaum
Margur kátur maður trað
Margur reynir þunga þrá
Margur rær um marvöllinn
Margur stríð fyrir brúði ber
Margur villist maðurinn
Margvíslega minn þó falla megi hagur
Marie suspirium
María er ein meyja hrein
María gekk inn til Elísabet
María getur fundið frið
Maríuerla fim og fljót
Marteinn kvíða engum ann
Mastra jórar fórust fimm
Mastrið syngur sveigt í keng
Matthías vor á vængjum þöndum
Má ég ólukku ei móti stá
Má ég yfir moldum þínum
Má það ei sem myrkrið ól
Mál er að mæla
Mál við styrjar harla hæga
Máli svera Sörli brá
Málin hneigjast hrekkjakauða
Málma þraut að rása réð
Máls á frónum möndulsfley
Máls í brotum möndulsfar
Máls í hreðum magnar sköll
Máluð var sú myrka rún
Máná veit ég væna
Máninn hátt á himni skín
Máninn skein á marinn blá
Mánudaginn þriðjudaginn
Mátt að vanda mestan finn
Máttarspýtur falla frá
Með aðdáðun og virðing
Með blygðun kvein og klögun
Með drottningu vísir til veislu fer
Með fagurt skegg og feitlaginn
Með gleðiraust og helgum hljóm
Með gætni gáðu að því
Með hetjum sínum Hringur
Með hjarta og tungu hver mann syngi
Með sér hafði hann hundrað glös af Hoffmannsdropum
Með sér skriðu djúpa dregur
Með skjálfandi hendi hún brýtur upp blað
Með sveinum tók hann sæti
Með þeim ljá sem mér vannst ljá
Með þeim varð hin mesta hríð
Með því eg skyldumst
Meðan aðrir una sér við ys og glauminn
Meðan einhver yrkir brag
Meðan endist máttur lífs
Meðan ég á mátt og þrek
Meðan flaskan full er hjá
Meðan foldar fjalla safn
Meðan fræðafús við þjóð
Meðan hringinn hönd þín ber
Meðan Jesús það mæla var
Meðan líður ævi á
Meðan nóttin sofnar
Meðan vaka víf og menn
Meðan við áttum ástvin þann
Meðtaki hann allra trúaðra bænir
Meinleg örlög margan hrjá
Meinum lýða valda vann
Meira að sinni ei segir frá
Meistari Jakob
Meistarinn himnahers
Mektugra synir maktar drottni
Melagrundin mikið væn
Meliora sunt
Melstaður í Miðfirði
Menn reikna og teikna og rita á blað
Menn um berjast á myrkri fold
Mennta hötun mitt var slys
Merin beit í Ragnars rass
Messum brjála minnst vill sá
Mest af lúa megnið dvín
Mest þá ægir meinadrif
Mesta gull í myrkri og ám
Meyjan mektuglega
Meyjanna mesta yndi
Meyjar bros og mjúkar rekkjur
Mér að græða gengur seint
Mér ber auðmjúkt minnast herra
Mér dugar þetta daglegt brauð
Mér ei neyð mun þá
Mér er illt í mínum haus
Mér er kalt á munninum
Mér er kært að verði vært
Mér er oft í skrefi skreipt
Mér er sem í eyrum hljómi
Mér er skipt það mæðupund
Mér er svo gott og gleðisamt
Mér er þetta mátulegt
Mér ég háa hugsun tem
Mér ég teldi mesta hnoss
Mér finnst aldrei myrkvist lund
Mér finnst klettur mæðunnar
Mér finnst leikur lífsreynslu
Mér finnst sár og margbrotin
Mér hafa stundir margar létt
Mér hefur dottið helst í hug
Mér hefur löngu langað til
Mér heimur far frá
Mér himneskt ljós í hjarta skín
Mér líst illa Melinn á
Mér var þetta mátulegt
Mér varð allt að ís og snjó
Mér varð oft um hjartað heitt
Mér við stuggar mæðan þver
Mér vill ekki mærðarblóm
Mér væri skyldugt að minnast á þrátt
Mér það teldi mesta hnoss
Mér þá mörgu og smáu
Mér þótti skrýtið mjög að sjá
Mér þykir það meira en von
Miðnótt sveipast
Miður fer á mannlífssæ
Mig að ríma margt ég bar
Mig dreymdi hér um nóttina
Mig dreymdi í æsku að ávallt mitt líf
Mig dreymir ljósbrúnt hár sem blíður blær
Mig hef pússað alla utan
Mig hefur aldrei um það dreymt
Mig í óláns óveðrum
Mig í skjóli fyrir fel
Mig lét hanga Hallands Manga
Mig unga gladdi og uppfræddi
Mig við óar afli því
Mig vill fergja mæða og slys
Mikið er hvað margir lofa hann
Mikið er hvað mennirnir
Mikið fjandi er mér nú kalt
Mikið lifandis ósköp er grauturinn góður
Mikið rær sú mey frábær
Mikil blinda mér varð á
Mikill er þinn andans auður
Mikilli farsæld mætir sá
Mikils ætti ég aumur að akta
Mikilsvirta mærin unga
Mikinn fjölda manna bar
Mikla framför má hér sjá
Mildi Jesú sem manndóm tókst
Minn að hörfar þanki þar
Minn andi guð minn gleðst í þér
Minn er baukur mæta þing
Minn faðir þig mjúkt eg beiði
Minn guð minn guð mundu nú til mín
Minn guð þú sér og þekkir nú
Minn gæskuríki guð
Minn herra Jesús maður og guð
Minn Jesú andlátsorðið þitt
Minn munnur syngur
Minn sæti Jesús sanni guð
Minn þótt Sokki brúki brokk
Minn því skorða mansöng vil
Minna kjara brýt ég band
Minna strengja hljómur hreinn
Minni liðinni ævi á
Minni stýra má ég hönd
Minning vakir alda
Minning þín mér í hjarta
Minnkar auður mín var sök
Minnkar hver við vol og víl
Minnkar vinnu mikil dröfn
Minnstu ó maður á minn deyð
Minnumst nú á Marsalands
Misjafnt láta menn í dag
Misjöfn eru mannavöld
Misjöfn lýða mjög er tíð
Miskunna faðirinn mér vill þú
Miskunna oss eilífi guð
Miskunna oss ó herra guð
Miskunnar faðir mildi
Miskunnsamur minn guð er
Miskunsaman og mildan guð
Miskunsami guð minn
Missi takið færist ferst
Misst hefur júlí milda raust
Misstist Rauður mín var sök
Missus est Gabriel
Mitt er farið að minnka fjör
Mitt er nafnið skráð og skrifað
Mitt hjarta gleðst í guði
Mitt hjarta hvar til hryggist þú?
Mitt hjarta lystir að ljóða um þinn kross
Mitt í lífi erum vér
Mitt skal öllum opið hús
Mitt svokallað mærðarspjall
Mitt þó þvingi gremja geð
Mittisnett og meðalhá
Mímisvinar minnirskál
Mín af hjarta ósk sú er
Mín blessuð blakka dúfa
Mín burt feykist munarró
Mín er Fjöður fríð að sjá
Mín er lundin marga stund
Mín er þrá að fljúga frjáls
Mín lífstíð er á fleygiferð
Mín mín dóttir mín hin fríða
Mín sál hér meðan þreyir
Mín sál í guði gleður sig
Mín sem klagar yfir önd
Mín sorg er of þung
Mín varð undra mælskan lúð
Mín vill klaga yfir önd
Mín þó hallist hagsældin
Mín þótt hallist hagsældin
Mína ef sjá vilt hagi hér
Mína ei særir minnstu önd
Mína hreina mærð fram tel
Mína lúna ljóðarún
Mína þá mundi eg þenja vængi út
Mínu lyndi svellur svalt
Mínum eigin augum með
Mínum hef ég svo margt að segja
Mínum óar anda við
Mjaðmaþykkur Möller gekk
Mjallar skelli fræin fá
Mjólkurlaus ég varla verð
Mjúkum hótum hugsun mín
Mjög árla uppi vóru
Mjög er nú hljótt í söngva sæti
Mjög er reisugt í Skrúð
Mjög hneigist þar til mannslundin hrein
Mjög sig teygði mjóstrokinn
Mjög skyldugt það mönnum er
Mjög umróta veldi vann
Mjög var hríðin gaffla grimm
Mjög vitur minn þjón
Mjöllin fyllir fjallaskörð
Moldarflag og mikill skurður
Moldin vaki þá nótt
Montinn lalla leiðir kann
Morgni skeði einum á
Morgunsólar geislaglóð
Morgunstundin mér frá blundinn hrekur
Morgunstundin mig hin skæra kætir
Mosdalur er mikil jörð
Móðir fór á fjall og bjó
Móðir guðs og meyjan skær
Móðir mín í kví kví
Móðirin er hræðslu meðtekin
Móðurbróðir þengils þýður
Móðurjörð hvar maður fæðist
Móins síkja foldin fróm
Móíses á steininn sló
Mótgangs stóra mærðin stinn
Móti skjótum Menelási rásar
Mótlætið er með í bland
Móum ryðja magna þyt
Multiplices uictorias
Mun ég verða máls um gil
Mun þá krókinn maka sinn
Munann gleðja miðfirsk lönd
Munda snjóa mætur grér
Mundin þreytist minnið dofnar
Mundu að kyngi og myrkur lands
Mundut síðr en sauðir
Munið þvermálið sirkilflatar
Munu það segja menn og fljóð
Múrað bak við myrkraþil
Mús og lús bjuggu í einni holu
Músin hljóp um altarið
Músin hljóp um altarið og beit í kertið
Mykjuspaðann Manga tók
Mylja granda sog í sand
Mynd þína nettast mætti stilla
Myndar liðið mikla heild
Myndast vildi maðurinn
Myrkrið svarta sækir á
Myrkur er tíminn í táranna dal
Myrkur hylur mararál
Mýkja vilda eg mærðar grein
Mývatnssveit ég vænsta veit
Mæðan bindur miltisrann
Mæðist hendi hugur og tungan
Mæðustranga hryðjan hraust
Mækja högg þar mundi að sjá
Mælist ekki meira en spönn
Mælti Brana er enginn efi
Mærðar galið máls um flet
Mærin fer í dansinn
Mærin keypti meðalið
Mætti ég andans máttar þurr
Mætum undi mér hjá höld
Möndull féð án mælingar
Mönnum góa er matar kró
Mönnum valda virðist kvalar
Mörður gígja maður var
Mörður týndi tönnum
Mörður ýta allra
Mörg ein fríða fjólan grær
Mörg er njólan kulda kífs
Mörg er sálin myrk og dimm
Mörg er vist og víða gist
Mörg er þrenging því er ver
Mörg er æviþrautin þung
Mörg eru skjólin mennta hlý
Mörg hefur stund að minni streymt
Mörg látlaus ævin lífsglaum fjær
Mörg nú hryggir hugann pín
Mörg vill hryggja
Mörgu grandar menningin
Mörgu háð er framtíð Fróns
Mörgu hef ég fríðu fljóði
Mörgum angar aldrei vor
Mörgum fipast fljóð út sjá
Mörgum hefur bylt og breytt
Mörgum manni bjargar björg
Mörgum reynist meyja svein
Mörgum sem er gott til gulls
Mörgum þykir mikilsverð
Mörgum æfi leiðist leiðin
Nadda þórar nefndu þar
Nafn mitt lýðir þekkja þó
Nafn þitt Jesú ég elska heitt
Nam hann ungur útlenskt mál
Narri ef þú narrar mig
Nauthvelið og allt hvað er
Náði elli bríkin bolla
Náðugt er þeim nauðafrí
Náðugur faðir mildur minn
Nálgast jólin helg og há
Nálæg ferðin er nú fyrir hendi
Náms af baugum segi satt
Náttúran sýnist sofin
Náttúran öll og eðli manns
Nefið æjar, nefið hrín
Nefnist Bæring þegninn þann
Nefnist Glúmur hetja hraust
Negg í brjósti titrar títt
Nellemann hann þóttist þá í þingsal líta
Nema guð byggi bæi og hús
Nepjuklóin kreppir skó
Nesciens mater virgo
Niður dauður síðan sé
Niflheims strandar nálgast grand
Níðingsgrey sem gleymdir þrá
Nítjánda sem nú er töld
Níu nóttum fyrir jól
Níutíu árin eru
Njáll að heiti nýtur var
Njótar lófa neggja hófu leika
Norðan harðan gerði garð
Norðan hreggið fargar frið
Norðanlæg um fold og fjöll
Norðarlega eru Nauthús
Norðmenn rjúfa hauginn há
Norðra skeið þar byrjar beið
Norðrar gildi nistils hildi
Norðri finnur fjörtök sín
Norðri gnauðar vinda verst
Norðri hallar höfði að
Norður íshafsins alda
Norður loga ljósin há
Norður um Tvídægru Andnes og Álftasund
Norðurfjöllin nú eru blá
Nota ber þá tæpu tíð
Notist leiðin neðan túns
Nói um sinn arkarglugga
Nótt að beði sígur senn
Nótt með logandi norðurljósum
Nóttin dáin degi háum
Nóttin dökka og dimma
Nóttin heldur heimleið þar
Nóttin ljóð á himinhring
Nóttin var sú ágæt ein
Nunnan manninn ginnir grannan
Nú andar góa um mig svalt
Nú andar suðrið sæla vindum þýðum
Nú andar suðrið sæla vindum þýðum
Nú á Saurum býr hann Björn
Nú á skóginn næsta hér við síðu
Nú á skæður vetur völd
Nú beygir fleyið fyrir horn
Nú bið ég guð þú náðir mig
Nú biðjum vér heilagan anda
Nú blika við sólarlag
Nú byrjar dans í breiðum sal
Nú dagur er liðinn og nóttin er svört
Nú dvínar heilsa og hugur
Nú er af sem áður var
Nú er aldan ekki grimm
Nú er á himni og jörð
Nú er á skemmtun skortur ei lítill
Nú er bernskan björt og bein
Nú er blessuð sumarsól
Nú er braskið síst til siðs
Nú er Brynju búið skeið
Nú er dáin náttúran
Nú er ei hægt að herða dug
Nú er ein vika nýkomin
Nú er ekkert eins og fyrr
Nú er ekki neitt að frétta nema kuldann
Nú er engum samúð sýnd
Nú er ég búinn að nöldra rímur nokkrum sinnum
Nú er ég glaður á góðri stund
Nú er ég klæddur og kominn á ról
Nú er ég kominn náungann að finna
Nú er fjaran orðin auð
Nú er fjarri hregg og hríð
Nú er flestu búin bót
Nú er fögur næturstund
Nú er gamli Gráni minn
Nú er glatt í hverjum hól
Nú er gola á grindunum
Nú er Guðmundur gamli veikur
Nú er hann enn með norðanvind
Nú er hann kaldur nú hef ég aldrei fyrri
Nú er hann kominn á nýja bæinn
Nú er hann söðli settur frá
Nú er hlátur nývakinn
Nú er hljótt um hlýjan söng
Nú er Hringur fallinn frá
Nú er hulin þúfa
Nú er í dái náttúran
Nú er kátt og líf í landi
Nú er komin ísöld
Nú er kæti hugar hreyfð
Nú er liðin gullöld góð
Nú er logn á Lómatjörn
Nú er lokið þinni þraut
Nú er lundin létt og fleyg
Nú er málað, prýtt og prjálað
Nú er mér á kinnum kalt
Nú er mikil blessuð blíða
Nú er sálin sorgbitin
Nú er slegið nú er dregin hrífa
Nú er sól í sjó gengin
Nú er stranga fjörið frá
Nú er sumar
Nú er úr Skógunum fádæmi að frétta
Nú er úti hláka hlý
Nú er úti hríðin hörð
Nú er úti veður vott
Nú er úti veður vott, veikist manna hugur.
Nú er vetur úr bæ
Nú er yngsta ástin frá
Nú er þoka nóg í poka tvenna
Nú er æskuhugsun hljóð
Nú er öldin að ég held
Nú ert myrkt um munahlað
Nú ertu lagður lágt
Nú ertu látin mitt ljúfasta víf
Nú eru byrjuð blessuð jól
Nú eru ekki griðin gerð
Nú eru Tindakaupin klár
Nú ég ei við hendi hefi hætti mjúka
Nú ég eyjum ýti frá
Nú ég hissa orðinn er
Nú fara í hendur þau fallegu jól
Nú fer Símon Bjarnar bur
Nú fjöll og byggðin blunda
Nú fór illa móðir mín
Nú fram rásar Norðra knör
Nú fæ ég friðinn
Nú fær sál mín nýjan dug.
Nú glæðast lífsins gæði
Nú grætur mikinn mög
Nú hef ég fengið nafni minn
Nú hef ég fengið nýjan brag
Nú hefst nóttin og hylur dag
Nú held ég í hendina þína
Nú heyrist í kofanum hávaði og gnýr
Nú hjá dalaskáldi skín
Nú hnígur sól
Nú hóf skulum halda
Nú í Jesú náðar nafni
Nú í sumar tekur til
Nú kemst ekki nóttin lengra en neðst í dalinn
Nú kom gáfan yfir oss
Nú kom heiðinna hjálparráð
Nú koma kýrnar
Nú kveða kátar öldur
Nú látum oss líkamann grafa
Nú legg ég augun aftur
Nú má kaupa þessi þjóð
Nú opnast hlið að helgum æskubyggðum
Nú rennur sólin í roðasæ
Nú sefur jörðin sumargræn
Nú sjer þú endann. Svona slepp jeg hjá
Nú skal brýna bragarljá
Nú skal brýna breddu ljóðs
Nú skal búið Frosta far
Nú skal byrja braginn
Nú skal byrja braginn á
Nú skal byrja nýja för
Nú skal finna fagran dal
Nú skal fréttir færa í stef
Nú skal hingað halda á þing
Nú skal hraðast halda heim
Nú skal hróður hefja á blað
Nú skal kveða um karlinn
Nú skal minnast Eirík á
Nú skal seggjum segja
Nú skal sigla sig þótt ylgi kári
Nú skal smala fögur fjöll
Nú skal strjúka ekru um
Nú skal syngja um karlinn
Nú skal taka blað og blek
Nú skal taka Njálu bók
Nú skal vinda voð að hún
Nú skal ýta út á djúp
Nú skal öllum kristnum kátt
Nú skulum vér skiljast að
Nú sólin við himinskaut heldur vörð
Nú til hvíldar halla ég mér
Nú útdauðir eru allir bófar
Nú var Nanna ljósa granna
Nú vermir hvamm og fjallið frítt
Nú við skæran geislaglans
Nú vil ég enn í nafni þínu
Nú viljum vér allir þakka guði vorum herra
Nú ætla ég að segja sögu þér
Nú ætla ég glymjandi guðsorð að flytja
Númi bálar brúnaljós
Númi biður segi sér
Númi elur andsvör þá
Númi er á undan hinum
Númi fer og hæstan hittir hilmi Róma
Númi héruð yfir öll
Númi hvítum hesti reið
Númi kveður kossi með
Númi létti nokkuð önd
Númi liði vék úr vegi
Númi reiðir haukaheið
Númi starði hrærður hljótt
Númi undi lengi í lundi
Númi undrast Númi hræðist
Númi út um hallarhlið
Númi vaknar aleinn er hann
Núna létti sú mér sút
Ný upp rann þín sumarsól
Nýbrag hann ég nefna vil
Nýhendan er næsta góð
Nýja bókin hvít og hrein á hillu liggur
Nýja fegurð færðu að skynja
Nýjan söng drottni syngið vel
Nýr skóli á nýjum stað
Nýtt sveinbarn eitt oss fæddist nú
Nær eð hverfur í huga mér
Nær fiskakórum fleyin á
Nær heill og sæll þú sofna fær
Nær heimurinn leikur í hendi manns
Nær hugraun þunga hittum vér
Nær mun hressa hamingjan
Nær mun koma sú náðartíð
Nær skal vetur vægja hret
Nær viltu maður vakna við
Næsti vetur norðan verður nístingskaldur
Nötraði og stundi stofan hlý
O Jesu dulcissime
O lux beata
O pater o hominum
Odd ég fel í herrans hönd
Oddur græðis grundu á
Oddur horfir í ljós
Oddur minn er ærustór
Oddur ræður Engidal
Oddur þangað þrekinn snýr
Oddvitinn er alþekktur
Oddvitinn er öllum kunnur
Ofan af himnum hér kom ég
Ofan á gólfið ljótur leit með lund óspaka
Ofan gefur snjó á snjó
Ofan lúðir fjallið fóru
Ofan reið í Reykjavík
Ofan úr sænginni eg nú fer
Oflof valið æsku þrátt
Oft á fund með frjálslyndum
Oft á kvöldin óðarhjal
Oft á veiðum Venusar
Oft er bleyta á engjunum
Oft er brot á boðorðum
Oft er bæði of eða van af ýmsu tagi
Oft er dreymin innsta þrá
Oft er gára á æviveg
Oft er gott sem gamlir kveða
Oft er gæla í ástmálum
Oft er hermanns örðug ganga
Oft er í önn mæði
Oft er ís lestur
Oft er klöpp í árbotnum
Oft er kröm í kornbörnum
Oft er lítil yndisstund
Oft er meina brautin bein
Oft er mönnum yfirbót
Oft er sá í orðum nýtur
Oft er vökult auga um nótt
Oft er þras á þingum
Oft eru föllin ástar þung
Oft eru kvæðaefnin rýr
Oft eru skáldin auðnusljó
Oft ég missti merki glögg
Oft ég náðar svefni svaf
Oft ég róla einn í bóli mínu
Oft ég vann að óska mér
Oft fer ull af ánum
Oft fær meira álög stytt
Oft hefur brugðist ást og trú
Oft hjartans vinir verða að skilja
Oft hjá sprundum uni ég mér
Oft lít eg upp til þín
Oft má finna atvik smá
Oft má hrokasvip á sjá
Oft mig dreymir ást og vor
Oft mig dreymir dagana
Oft mig dreymir yfir sjó
Oft mig seiða augun blá
Oft svo gengur eru drengir kátir
Oft var stakan yndi fljóðs
Oft við glaum og gálaust fikt
Oft við skál ég fer á fold
Oft vindar eik þjá
Oft það gladdi muna minn
Oft það jók mér indæli
Oft þó báran ylti há
Oft þó kolist öldurnar
Oft þó sóða ösli veg
Oftast finnst mér lífið létt
Oftast læra árin mann
Oftast svellin örlaga
Oftast var til ama fátt
Ofurlítill andskoti
Og einn af englum sjö
Og hann heitir Áslákur
Og mannhringinn yfir stökkur
Og mærin fer í dansinn
Og nú þó ljós þér lýsi braut
Og við fögur fjöllin þá
Og þótt enginn gráti
Okkar lag við raulum rótt
Okkar voru fátæk föng
Olíu-Bjarni átti bágt
Ollir þjáning eina línu
On a silvery wings his lovely things
One hundred years of toil and tears
Opinn í báða enda stóð
Opnaðu máttarginið grátt
Opnast snilli og fegurð full
Orð himneska útgekk til vor
Orð skal hefja og eigi tefja
Orðaforðann ei þú skalt
Orðalenging efnarýr á stundum
Orðinn var hann ærið hás
Orðshátt þennan merkja má
Orðsnillingur allt það glingur þekkir
Orku knár á móti mér
Orku taki treysti geð
Orkuramur Yxnamegn
Orkuskæður Oddur ræður Króki
Ormur grettis akra njót
Ormur var hjá veigabrú
Ornaðu mér nú eina stund
Orpinn sandi ertu dyggi peli
Oss á leiðum léttast kjör
Oss lát þinn anda styrkja
Oss má auma kalla
Oss vantar unga mey
Otkell reið á óðum hesti
Otkell traustur einu sinni
Ó að gæti eg gleðirós
Ó drottinn eg meðkenni mig
Ó drottinn Jesú útbreið þú
Ó dýrðarkóngur Kristi kær
Ó ef þú vissir elskan mín
Ó eg manneskjan auma
Ó ég manneskjan auma
Ó ég veit að ei þú manst
Ó fjörður okkar fóstursveit
Ó fögur er vor fósturjörð
Ó guð bíföluð æ sé þér
Ó guð ég finn þú fylgir mér
Ó guð faðir þín eilíf náð
Ó guð heilagur heilagur
Ó guð hjá oss í heimi hér
Ó guð í heift ei hasta á mig
Ó Guð minn faðir fyrirgef
Ó guð minn herra aumka mig
Ó guð minn óvin margur er
Ó guð nær sjálfs míns syndadjúp
Ó guð ó Jesú Kristi
Ó guð ó Jesú ó andinn hár
Ó guð sannur í einingu
Ó guð sem ræður öllum gæðum
Ó guð vér lofum þig
Ó guð von mín er öll til þín
Ó guð vor faðir eilífi
Ó guð vor faðir sem í himnaríki ert
Ó guð vor herra hver fær það
Ó guð þitt nafn áköllum vér
Ó guðs lamb saklaus laminn
Ó guðs lamb saklausa
Ó herra guð ég hrópa á þig
Ó herra guð ég þakka þér
Ó herra guð fyrir þinn hæstan kraft
Ó herra guð í þínum frið
Ó herra guð mín heilsa er rýr
Ó herra guð oss helga nú
Ó herra guð þín helgu boð
Ó herra Jesú hjálpráð mitt
Ó herra mig nú næri
Ó hvað ég uni mér Íslands í dölum
Ó hvað farsæll er sá mann
Ó hvað hér er dauft og dautt
Ó hvað mig langar litli fuglinn minn
Ó hve fögur er æskunnar stund
Ó hve fögur ertu tíð
Ó hve nú er úti rótt
Ó Jerúsalem upp til þín
Ó Jesú að mér snú
Ó Jesú eðla blómi
Ó Jesú elsku hreinn
Ó Jesú guðs hinn sanni son
Ó Jesú Jesú Jesú minn
Ó Jesú Krist guðs einkason
Ó Jesú minn ég finn
Ó Jesú sjálfs guðs son
Ó Jesú þér æ viljum vér
Ó jómfrú fín
Ó komdu nú í kvöld
Ó Kriste hinn krossfesti klár faðir ljóss
Ó kristin sál umhuga fyrst
Ó lifandi guð lít þar á
Ó maður hugsa hversu mjög
Ó maður þú sem ætlar þér
Ó mildi Jesú sem manndóm tókst
Ó minn elsku guð
Ó minn Friðrik allra besti
Ó minn góði faðirinn
Ó minn guð náðugi nú
Ó minn Jesú ástargæskan varma
Ó minn Jesú mér inngef þú
Ó mín flaskan fríða
Ó mín hjartans ástar baugabrú
Ó ó hver vill mig verja
Ó pabbi minn kæri æ komdu með mér heim
Ó Sigrún Sigrún hvers vegna ert þú hér
Ó steinhjarta að þú kynnir
Ó sæti Jesú Kristi
Ó trúðu mér Hjálmar því trygg er mín lund
Ó vér syndum setnir
Ó það blessað indæli
Ó þá náð að eiga Jesú
Ó þrisvar farsæll og framar
Ó þú ágæta eðla nafnið Jesús
Ó þú elskulegi endurlausnari minn
Ó þú elskulegi og minn sætasti lausnari
Ó þú guðs lamb
Ó þú göfuglega þrenning
Ó þú miskunnar örláti guð
Ó þú þrefalda eining blíð
Ó þú þunga umbreyting
Ó þúsundfalda þakkargjörð
Ó, þú værir orðin mær
Óðamála orðinn hás
Óðinn gramur ása reið
Óðum færist ellin nær
Óðum sækist æviför
Ófær sýnist áin mér
Óhætt vera mun það mér
Ókunnugur að mig spyr
Ólaf pá svo fyrstum frá
Ólafi má það ekki lá
Ólafs saga áðan beið
Ólafsson Jón inna má
Ólafur á Ólafsfjarðarmúla
Ólafur gaf mér öxi
Ólafur gramur Erík sá
Ólafur í afdal býr
Ólafur kóngur ansar hátt
Ólafur kóngur ansar hátt og upp þá stendur
Ólafur mér í augum vex
Ólafur reið með björgum fram
Ólafur sóði meig í mig
Ólafur Svía sjóli stýrir
Ólán vex á illum reit
Óli fór í bæinn
Ólsarar með úlfúð há
Ólst ég síðan upp á sveit
Ólu manninn upp til heiða
Óma strengir hrukku hér
Óma valur enn nú gala tekur
Órækan beri ósk mín vott
Ósabakka Sveinn á situr
Ósk mín er þeir virði vel
Óska ég þér alls hins besta
Óskipt jók þér afl og ráð
Ósköp skelfing er það ljótt
Ósnotur maður
Ósvífs móti örfum rann
Ótal fleiri afreksmenn
Ótal keyrast örendir
Óttast ég mjög að illa fari
Óttast guð ei skaltu sverja
Ótti drottins upphaf er
Óvinnanleg borg er vor guð
Óvitra munnur segir svo
Pabbi pabbi minn
Pabbi þinn er róinn
Pabbi, mamma, afi, amma og hún Tobba
Pabbi, mamma, afi, amma og hún Þóra
Padda, Fála, Fífa, Blána og Ljóska
Patientia er sögð urt
Patrem omnipotentem
Patris sapientia
Paurhildur parriró
Páll þótt nái í lofti lágt
Pálmi feykir sorg úr sál
Pálmi ljóðar landann á
Pálnatóki traustur ók frá landi
Páskafórn vér helga höfum
Páskalamb vér heilagt höfum
Per te lucia virgo
Perlur glitra um grund og hlíð
Pétur bænum býr sig frá
Pétur þar sat í sal
Pilturinn og stúlkan
Piparsveinar hlaupa hratt
Piss piss og pelamál
Pistilinn skrifaði Markús á Miðhúsum
Pílatus hafði prófað nú
Pílatus herrann hæsta
Pílatus heyrði hótað var
Pílatus sá að sönnu þar
Pílatus víst þeim varðhald fékk
Píp upp með sætum söng og tón
Pípu angar blíður byr
Plagað trega hjartað hrellda
Poki fór til Hnausa
Poki veltur ofan hlíð
Postquam resurrexit
Postula kjöri Kristur þrjá
Precamur domine
Prestur heyr þinn dauðadóm
Prís og heiður önd mín enn
Prísi drottin allt hvað er
Prófasturinn Valdimar
Puer natus est nobis
Puer natus in Betlehem
Púðurdósa seljan svinn
Rafn um stundu rann þar undan hinum
Ragnar hann er alveg eins
Ragnheiður með rjóða kinn
Rammur að afli randa álfur
Ranei nafnið enn ég á
Rangan halla á rásinni.
Rangá fannst mér þykkjuþung
Rangæingar rómu stikla
Ranka undir rúminu
Rannveig fór í réttirnar
Rasta fylið rennur þar
Rauða kussa rekur við
Rauðar hlíðar og bláar brækur
Rauðka er fírugt reiðardýr
Rauðka illa unir sér
Rauðum hesti einn er á
Rauðum hesti ríðandi
Rauður bera manninn má
Rauður blossi byssu frá
Rauður minn er sterkur og stór
Rauður minn er sterkur stór
Rauður minn fær sprett í sprett
Raula ég ljóð við leiðindum
Raula ég við rokkinn minn
Raun er að koma í ráðaþrot
Raun er að vera rassvotur
Raun er að þurfa að raka og slá
Rautt var loft er Ránardætur risu úr hvílu
Ráðskonan mín rís nú upp
Rámust yrði röddin mín
Refs er auga refs er tönn
Regins lenti ferja fyrr
Reið ég Grána yfir um ána
Reiðar þurrka þeir ei val
Reiðinn spennist falda fríður
Reiðist arfi karlsins knár
Reifaður sóma og sönnum frið
Reifarar frömdu rán og stríð
Reimar furðar afli á
Reimar fyrst og Fal ég tel
Reist hef ég bæ minn á bergi
Rekkar koma ríðandi
Rekknum mey þótt hrósi hér
Rekkur og frú sem rímið best
Rekur við og rykkir á sér
Renna fley um reiðan sjá
Renni ég glaður rétt af stað
Rennur á sleða rellunnar
Rennur heilög Eufratsá
Rennur Jarpur rænuskarpur klárinn
Reple tuorum corda fidelium
Reri Bjarni um rostungsgólf
Resonet in Laudibus
Resurrexi et ad huc tecum sum
Resurrexit Christus
Reykdal furðu rogginn
Reykjarmóðu greini eg gjósi
Reyknesinga rýr er trú
Reyktu, tyggðu, taktu nef í
Reyndi ég að byrgja brunn
Reyndu að bjóða rekkum þekk
Reyndu að vera rólegur
Reynist flest í veröld valt
Reynslan einatt les oss leynt
Reynslan styrkir anda og arm
Rénast gæði raunafarg
Rétt einmana Númi nú
Rétt fyrir austan ána
Rétt kristnin hæstum guði holl
Rétt sem gert er ráð fyrir
Rétta leið til Rauðseyjar
Réttarstjórinn reigir sig
Rétttrúað hjarta hugsa nú
Riddara sína ræsir lét
Ritar stafi Hjörtur hér
Ríðum heim til Hóla
Ríðum og ríðum hart hart í skóginn
Ríðum og ríðum til meginlanda
Ríðum ríðum rekum yfir sandinn
Ríður fríður riddarinn
Ríður ríkur Reykjarfjörð
Ríður senn í réttirnar
Ríkir slen í rússa her
Ríkismenn á Refasveit
Ríkust faldafoldin fróm
Rínarbál frá Rússíá
Rís mér hugur við heimi
Rís upp drottni dýrð
Rís upp mín sál að nýju nú
Rís upp mín sál og bregð nú blundi
Rís upp réttkristin sála
Rís upp sál mín senn
Rís upp ströndin hjalla af hjalla
Rísa fríðar Ægi af
Ríta éli og ríkis frið
Rjúpan falin felur lit
Roða slær á ránardætur
Roðinn gullnum aftaneldi
Roðnu líni reifast grund
Rofinn skjótt er rökkurmúr
Rokkurinn suðar raular og kveður
Rosi úti og rigning er
Rotna í moldu rætur jaxla
Ró ró og bí bí
Ró ró og ramba
Ró ró og rambinn
Ró ró og rugga
Róa á sjó og rýja fé
Róðrar karfi Þulins þar
Róðri undir eyna flýta
Róðu meira kæri minn karl
Róðu róðu Runki minn
Róman þreytti rekka snart
Rómar eira engu meir
Rómi snjöllum lags þeir leita
Rósmundur og ráðið þitt
Róum í selinn
Róum róum fram um fiskisker
Róum út og norður
Róum við á selabát
Róum við til landanna
Rumdu hljóð frá græðis geim
Runki fór í réttirnar
Runnin upp sem rósin blá
Runnu í lið með Hrólfi hratt
Runnu ýtar fleyjum frá
Rúts á Stöðum rekkar tveir
Rym ég óð um Rósinkranz
Rymur hátt við róminn þinn
Rýkur á Seli rýkur í Gröf
Rýkur enn á Rauðalæk
Rýkur mjöll um fönnug fjöll
Ræ ég á róður þinn
Ræ ég hér
Ræðu agða rósin stór
Ræður falla af miklum móð
Ræðuspjöllin fara frá
Rægður varstu fyrir ranga sök
Rægimála rýkur haf
Rændu sólu rökkur dimm
Röðull skjótt með geislagnótt
Rögnis fundur róms úr sal
Rögnvaldur þá rekur saman
Rökkurs undir rósavef
Röng og bendur skálda í skyndi
Rösklega hún gengið gat
Sacræ christi celebremus
Safna hóflega heimsins auð
Safnað ég hefi í SÍS sparisjóð
Safnað hef ég aldrei auð
Saga kemur konu frá
Sagan tygjar sóknargand
Sagði eg sárþrútinn
Sagnaþáttum fram svo fer
Sagt er nú frá Sandinum
Sala orma sólin fríð
Sali skára skefur land
Salt við blinda svelgdi galta systir mána
Salve herra heims hjálpræði
Salve Jesú Kristi vor frelsari
Sama er oss, Pétur
Saman blaðið brjóta fer
Saman blunda systur tvær
Saman í ljóðum sögu þjóðir greinir
Saman réðu ráðum þrír
Saman róa systurnar
Samfunda um sælubið
Samúð hægir hugans mein
Samúel karlinn súðadall
Sanctus
Sandlóa lipur fótafim
Sankti Páll kenndi kristna trú
Sankti Páll skipar skyldu þá
Sankti Pétur fór á fjall
Sankti Pétur í hafinu lá
Sankti Pétur setti met
Sannast var að sopinn þótti Sigga góður
Sannheilagt ljós samjöfn þrenning
Sannlega er það tilheyrilegt
Sannlega guðsorð sýnir mér
Sannlega hef ég hrokað mér
Sannleikakóngsins sannleiksraust
Sat ég á gylltum stól
Sat ég sunnan undir vegg
Sat ég undir fiskihlaða
Sat við drykkju sveitin kná
Satan jafnan sinn við keip
Satt ef vildu segja mér
Satt og logið sitt er hvað
Sauðarýra höfðum hjörð
Sauðárkrókur er sélég borg
Sauðlauksdalinn setti hljóðan
Saura-Gísli karlinn kann
Saurbæingar sýnast mér
Sá er lætur ganga grjót
Sá ég Apal fáka fremst
Sá ég eina seint um kvöld
Sá ég hænu sitja í lundi fínum
Sá ég kauðann séra Jón
Sá ég lokuð sundin flest
Sá ég mann sem lengi lá
Sá ég ríða ríkan mann
Sá ég skip á hafinu
Sá ég spóa suður í flóa
Sá frjáls við lögmál fæddur er
Sá krossfesti Kristur lifir
Sá ljósi dagur liðinn er
Sá má ei vera synda þræll
Sá sem aldrei elskar vín
Sá sem orti ljóðin lök
Sá var heitinn Hjörvarður
Sá vitnisburður hinn valdi
Sáð hef ég niður syndarót
Sál mín elskaðu ekki heitt
Sál mín hver er sá vin
Sál mín skal með sinni hressu
Sál mína lystir að lifa með þér Jesú
Sálin kól í svínskum haus
Sálin yrði undur glöð
Sálina héðan hann sendi í flýti
Sár af bogaflugum fær
Sárt er mótuð minning þín
Sárt er sverð í nýrum
Sárt er svik að þola
Sárt ég æska sakna þín
Sárt þó blæði sorgarund
Sástu nokkra sauði í brekku
Sáuð þið hana systur mína
Segðu honum Árna það svífi ekki strax
Segðu mér hvert sannara er
Segðu mér söguna aftur
Segg einn hef ég séð mjög kostulegan
Seggir komu úr sauðaleit
Seggir róa og setja fram
Seggur snauður orðinn er
Segja verður fleiri frá
Segl upp undin bera bát
Seigur er karl við amors önn
Sein er bötun síst ég má
Seinna nafnið sonar þíns
Seldi Pílatus saklausan
Selur allt sem selja kann
Selur spurði sel
Selur svaf á steini
Selurinn í sjónum
Selvogskirkja segir svarar fyrir mann
Sem barn þar flutti ég bænargjörð
Sem hjörtur með ákefð æðir
Sem trú mín eins er í raun
Sem vegfarendur vanir að reisa
Sem vorsól ljúf er lýsir grund
Send var Tobba að sækja hest
Sendi ég skjalið Sigurði
Sendi Hannes seiðkonur
Sendir andans bárublik
Sendlinga sá ég marga
Sendur Lárus vestur var
Senn ber að líta svoddan prest á söðlaknerri
Senn er klukkan orðin átta
Senn er komið sólarlag
Senn fer klaki síst þú skalt
Senn kemur hann Finnur faðir þinn frá Reyn
Senn kemur sumarið
Senn koma jól
Senn koma kýr mínar ofan af fjöllum
Sent er nú á Akureyri á augabragði
Seppi seppi situr á hól
Sest er vorið að veldi
Sest ég enn við sultarbraginn sviptan prýði
Sest ég niður á bragarbekkinn bögu að smíða
Sest í rökkurs silkihjúp
Sestu niður sonur minn
Setjumst undir vænan við
Setti ég upp við Sónar hlé
Settist ég á bungu baks
Settu fótinn fríða snótin
Setur að hugum sorgarský
Seylor veður síla jörð
Sé ég bláan sjóinn á
Sé ég gróa og grænka kvist
Sé ég í anda hóp af hringasólum
Sé ég í anda Sigurð standa sárbölvandi
Sé ég vappa á síðkvöldum
Sé ég yfir sundin blá
Sé ég það að sorg þú berð í sinnu ranni
Sé ég þig sæll Jesú
Sé ég þú í skýjum skín
Sé nafn drottins Jesú Kristi blessað
Séð hef ég köttinn syngja á bók
Séleg pía er Sigga Geira
Séra Brandur út og inn
Séra Eggert sat hjá mér
Séra Jakob með öflgum anda
Séra Jakob sagt er að
Séra Jón Sigríður Helga Björg
Séra Magnús settist upp á Skjóna
Sérðu blessað sólskinið á suðurskýjum
Sérðu ekki vorið væna
Sérhvað drjúpir dauðahljótt
Sérhver hér syndgað hefur
Sérhver reyna maður má
Sértu að lækka litli minn
Sic te diva potens Cypri
Sigga eldar salt og hrátt
Sigga kemur syngjandi
Sigga litla í Sogni
Sigga litla systir mín
Sigga mín er orðin ill
Sigga og Jóa saman róa báðar
Sigga Vigga Sunneva
Sigga Vigga Tófa Töpp
Siggerður nú sé ég þig
Siggi Mangi Sveinn Guðrún
Siggi reið í garðshorn á Leiti
Siggi slyngur slær sem tröll
Siggi var úti með ærnar í haga
Sigla drengir dag sem nátt
Sigla í gegnum sundin mjó
Siglan felld og fallinn byr
Siglt er út um sund og voga
Siglufalda hátt í hún
Sigmundur er sóðakarl
Signir haga sunnuhvel
Signuð mey og móðir
Sigra enginn ýta kann
Sigra öndu mæðin má
Sigríður dóttir hjóna
Sigurður minn siðugur
Sigurjón lengi á sessunni rær
Sigurjón með silfurspón
Sigþrúður vel situr Glaum
Silfri út þeir sáðu um götur
Silfurgrái garðurinn
Sindra láttu silfur grátt
Sinni hönd með ritar rétt
Sinnir spaka sveitin mæt
Sit ég enn við sama stein
Sit ég og syrgi mér horfinn
Sitja á palli systurnar
Sitjum fjalls á breiðri brún
Sitt fé markar Sæmunds bur
Sittu heil með háan fald við heiðan boga
Situr á bita Sigurður
Situr hún og rær hún
Situr Jóhann siðlátur
Situr karta mín hjá mér
Situr margan sýslufund
Situr um stund á Sævarlandi
Situr úti svöng og köld
Situr vitur hægur hýr
Síðan fóru seggir heim
Síðan fyrst eg sá þig hér
Síðan rætur sorgar ljár
Síðast forðum sagt var frá í söguljóði
Sílgræn börð um sumardag
Símon illa svaf í nótt
Sína galla er sýndi flest
Sína kallar syni hann
Sínar voðir best sem ber
Sínu lyndi sjóli brá
Sínum augum seggja hver á silfrið lítur
Sjá guðs föður hefðarsæti
Sjá himins opnast hlið
Sjá nú er liðin sumartíð
Sjá þig með sjalið
Sjái ég unga silki hlín
Sjáir þú meyju og sýnist hún fögur
Sjáirðu einhvern sólskinsblett
Sjálf ritningin sælan prísar
Sjálfsagt hef ég sætt og rammt
Sjálfur bróðir máttu minn
Sjálfur dauðinn sjálfur djöfullinn
Sjálfur guð drottinn sannleikans
Sjálfur mínar syndir ber ég
Sjókunturnar sækja á mig
Sjóli Klöru segja skal
Sjónvillinga setja ský
Sjósótt níddist ýmsum á
Sjö fagrar meyjar fara í hring
Sjö sinnum það sagt er mér
Skaðafrost með skafrenning
Skaftfellingar vestri vóru
Skagadraugur, Skinnpylsa
Skagafjarðar fögur sýsla
Skagfirðinga skortir ekki skjóttar merar
Skal eg þá í Skagafjörðinn skjótt mér snúa
Skal ég baulum skenkja nöfn
Skal ég mega um skáldin nokkuð tala
Skammdegis nótt er skuggalöng
Skaparinn Kristi kóngur vor
Skaparinn ljóssins skær
Skaparinn stjarna herra hreinn
Skapast rök með reynslunni
Skar andvara farið far
Skarðan drátt frá borði bar
Skarðstrendingar skömmóttir
Skarts með blóma skrúfaður
Skatbúðingar, Skálarar
Skála og syngja Skagfirðingar
Skáldið kól er skapaél
Skáldin fróðu skemmtu þjóð
Skálholtspíkur prjóna
Skálin tóm á skutli Óma hvolfdi
Skálina, kjólinn, skó og sokka skal þér muna
Skárar meira hinum hann
Skást af öllum skeiðandi
Skeiðar reistur Fengur frár
Skekur kári skýin grá
Skelfur sjór við sköllin há
Skelfur undir elfa og grund
Skemmtileg var veislan hjá skakka Varða
Skenkir Leó skjöldinn sinn í skaðabætur
Skerst úr þröng með skapið ært
Skessa Brúða Læða Löng
Skessan hefur skuðir þrjár
Skessukindin Skinnedló
Skilda ég við þar bragurinn beið
Skinfaxi skundar
Skini hallar ljós fær lent
Skip um drífur dröfnin há
Skipið flaut og ferða naut
Skipið þramma lætur langa
Skipti manna bauð í ból
Skírdagsmorgni einum á
Skjaldmey móti kappa kemur
Skjóna er lúin löt og körg
Skjóna mín skoppar um móana
Skjóni hraður skundar frón
Skjótt hefur sól brugðið sumri
Skjótt þá ganar skrúfu önd
Skolla fjandi sköggla traf
Skotin gjalla brotnar bein
Skólagöngu leið mín lá
Skónála-Bjarni í selinu svaf
Skrefagreiður gekk ég frá
Skrifað eftir lestur um vetnissprengjur
Skrímslis bjórinn skjöldóttur
Skröfuðu saman skjómabör og skarlatssunna
Skrölt hef ég um Skeiðarársand
Skuggum hrindir vorsins vald
Skulfu klettar skall hann á
Skundið þið fram til Skjaldvarar þess skyldan krefur
Skúrir stækka skinið dvín
Skyldi ég eiga að leggja honum lið
Skyrtan góða skýldi móðum skjóma runni
Skýin brátt í geislaglóð
Skýjaforðann skoða má
Skýrlega skuldu kúnum
Skýst hann títt um skurð og mó
Skældi hann sig og skrækti
Skært og fagurt skín mér sól
Sköflum flettir svellið svalt
Skörpum fleini skjóma þór
Sláttinn ljóða minnka má
Slétta er bæði löng og ljót
Sléttu bæði og Horni hjá
Sléttu grandinn flýi fjær
Sléttum hróður teflum taflið
Sliti veldur viðspyrnið
Sló sem horfði Þorsteinn þá
Slyng er tófa að grafa göng
Slyngur er spói að semja söng
Slær í hnjúka villt um ver
Slökkt var ljós en dúrinn djarft
Smala hlýðinn hjarðarfjöldinn
Smári og fjóla fagran krans
Smátt úr býrum bar ég þá
Snáfar einatt snekkju á
Sneið fyrir Sikiley víða
Snemma lóan litla í
Sneri til þeirra son guðs sér
Snilldin sker úr meir og meir
Sníður bæði breitt og sítt
Snjáð eru klæði á hlíða hlið
Snjóa háum fjöllum frá
Snú þú aftur hinn ungi son
Snú þú nú aftur enn til hvíldar öndin mín
Snæbjörn óð um ála slóð
Snælands forðum snillingar
Snævi skrýðast fögur fjöll
Snöggvast mjúka makkann þinn
Sof þú blíðust barnkind mín
Sof þú í friði
Sof þú mín Sigrún
Sofa sofa hjónakornin bæði
Sofðu blíðust barnkind mín
Sofðu og róðu sofðu með kurt
Sofðu sofðu góði
Sofðu sætt í friði
Sofðu sætt og vært
Sofðu unga ástin mín
Sofðu þér nú sætan dúr
Sofðu ætíð sætan dúr
Soffa sýnir ljósið
Sofna mun ég sæll í jörð
Sofna skaltu sætt og rótt
Sofnaðu nú Siggi fljótt
Sofnar lóa er löng og mjó
Sonu banda foldin fín
Sonur Hjálmars ef ég er
Sonur Víga-Glúms ég get
Sorfið biturt sára tól
Sorg er mjög sárleg pína
Sorgarblæjum sívafinn
Sorgin lífi sameinuð
Sorgin og gleðin þær samfara verða
Sorglegur er svipur þinn
Sortnar þú ský
Sókn og varnir sýndu þeir
Sól á gangi græðir lá
Sól er skær og sunnanblær
Sól skín á fossa
Sól við langvinn ljósahöld
Sólarblíðu geislaglóð
Sólarlag og lengi hér
Sólarljós nú fer burtu brátt
Sóley kær úr sævi skjótt
Sóleyg fágar farinn stig
Sólin blessuð signir rós
Sólin blessuð sígur rauð til viðar
Sólin ekki sinna verka sakna lætur
Sólin er komin upp
Sólin er risin árdegis í eldi
Sólin gyllir glæsta voga
Sólin gyllir grund og mó
Sólin gyllir sveipuð rósum
Sólin gyllir Svelnis búk
Sólin handa öllum er
Sólin háa himni á
Sólin heim úr suðri snýr
Sólin hellti um heiðalönd
Sólin hneigir hýra brá
Sólin klár á hveli heiða
Sólin kyssi á kollinn þinn
Sólin málar leiðir lands
Sólin óttans sæði ber
Sólin rann ljós leið
Sólin skín á kalda kinn
Sólin tungl og himnaher
Sólin upp frá sjónarhring
Sólin upp runnin er
Sólin varla sefur blund
Sólin þaggar þokugrát
Sólin þrátt að sílabeð
Sólrún Gullbrá Geislalín
Sólskin er í sálu minni
Sólskinið og sunnan vindur
Sólskinsstundin ögrun er
Sólskríkjan mín situr þarna á sama steini
Sótt ég gæti í söng og brag
Sóttu tveir um sálina
Spáði hugur minn því mér
Spámenn helgir hafa spáð
Speglast nótt í fleti flóðs
Spennti banda rauða rós
Spiritus Domini
Spói spói spíssnefur
Spói vellur spjallar gott
Spruttu úr möl í hugarheim
Spurði fríða fljóðið hann
Spyrðu svo hann Gísla í Gröf með glas í vasa
Spyrjið mig ekki um óðal
Stafholtsveggjabóndi tæpast stóð í lappirnar
Stakan fríða flýgur víða
Stakan óðum tapar tryggð
Stakki rúinn ráðsemdar
Stallari Kolbeinn stóð hjá hal
Standið upp Kristi börnin blíð
Standið væna hnignar hér
Stanslaust flaug um fold og laug
Stari ég með hrelldu hjarta
Stála hristir hopar frá
Stássmey sat í sorgum
Stebbi sýndi Stebba sinn
Stefán býst nú bráðum þar við bana sínum
Stefán keppir auðnum að
Stefán Sveinsson sigla vildi
Steingrímur með stórt skegg
Steinum rótar sterklegur
Steinþór og Steinunni leiði
Stelpan litla hún Stína
Stemma og ríma reyna á ný
Stemma tímans rennur rótt
Stend ég hjá þér Stjarni minn
Sterk eru tök hjá storminum
Sterkan varman bjartan brag
Sterkleg braka stormahljóð
Sterkur himnanna stýrir
Steyta kálfa stappa jörkum hauður
Stiklar hann af storð á göltinn ranga
Stilli ég ljóðastrenginn minn
Stillt við stígum stór
Stilltu hryggðarstraumana
Stirð er þessi stjórnarskrá
Stíg heilum fæti á helgan völl
Stíg höltum fæti á helgan völl
Stígum við stórum
Stígur gulls við strandirnar
Stígur hann Lalli
Stígur hann við stokkinn
Stígur hún við stokkinn
Stígur hún við stólinn
Stígur litla stúlkan mín
Stígur nokkuð stuttfóta
Stígur stígur stuttfóta
Stígur við mig stúlkan ung
Stína var lítil stúlka í sveit
Stjáni litli stekkur ofan móa
Stjúpmóðir ráddu drauminn minn
Stjörnu hnýtir hyrnu blá
Stjörnur háum stólum frá
Stjörnur himins skærar skína
Stjörnur lýsa und logahjúp
Stoltir kálfa steyta ungir
Stoltur, þver og stríðlyndur
Stoppunála niftin hýr
Stopult er oft staðviðrið
Stormar erja úfinn sjá
Stormar ræsast fanna foldar
Stormur þróast reigir rá
Stóð á ofni hundsmynd hátt í herberginu
Stóð álengdar staðlaus að gá
Stóð ég úti í skinninu hvíta
Stóð ég úti í tunglsljósi
Stóð í hjarta stálið bjarta stundi undin
Stóð við vota staupalá
Stóð þar drós í stafni fríð
Stórhugaður ötull er
Stóri strákur stendur hér
Strandi fór í göngu
Strauma gröndum frá ég flý
Straumur reynir sterkan mátt
Strákar tveir streitast við að fljúgast á
Strengja braut ég Þulins þröst við þagnar strindi
Stríðsmann einn með heiftar hóti
Stríðsmenn Krist úr kápunni færðu
Stríðsmenn þá höfðu krossfest Krist
Strjúka vindar vötn og tún
Strokkurinn búinn stendur kjur
Strýtu sakna minnar má
Studdur giftu gylfi þá
Stuðla fylling römm er rist
Stuðlar falla fast í brag
Stuðlaskrá úr hugarheim
Stundin harma sú var sár
Stundleg hefð og holdsins vild
Stundum geng ég út með orf
Stundum grætur gömul mey
Stundum íslenskt vísnaval
Stundum þó í sinni sár
Stundum þungbær þögnin er
Stutta áttu strákar bið
Stuttur er hann Stjáni
Stuttur er hann stúfurinn
Stúkufundunum stjórnar hér
Stúlkan í steininum
Stúlkan með krossinn á kviðnum
Stúlkan sem ég sá í gær
Stúlkan unga stóð við ána
Stúlkurnar á Ströndum voru góðar
Stúlkurnar ganga
Stúlkurnar ganga sunnan með sjó
Stykkishólmi allir í
Stynur frón með stórhljóðum
Stýrir gætinn Guðmundsson
Stærra máttu höggva hér
Stökk í sundur strengur máls
Stöngin fylgir strokki
Suðar mér fyrir eyrum ómur
Suðra gleður söngva ljóð
Suður með landi sigldu þá
Sumar kveður svell og mjöll
Sumarblíðan felst undir faldi
Sumarblíðan gladdi geð
Sumarið þegar setur blítt
Sumarnóttin kom
Sumarnóttin verndarvængi voldug lagði
Sumars blíðan svo út rann
Sumartíðin felst undir faldi
Sumir blaka sóma krans
Sumir falla í forina
Sumir fæðast sumir klæðast helju
Sumir hlífa röng og rá
Sumir reyna að rekja
Sumir skjólið finna og frið
Sumir slaga lukkuleið
Sumir unna léttum lögum
Summi largitor præmii
Sumri hallar hausta fer
Sumri hallar sölna grös
Sundur detta svaka sekur
Sundur fletti dimmri dröfn
Sundur flettir dimmri dröfn
Sunna háa höfin á
Sunnan hægur vindblær var
Sunnan og austan sendi vind
Sunneva er klædd í kjól
Sunnmýlingar héldu að hildi
Sunnulónalundinum
Surrexit Christus hodie
Surtur kveikir bálið best
Sú er bónin eftir ein
Sú er nú tíð að styrjöld stríð
Sú er varma svipti drótt
Sú kemur stund
Sú var fríðust drósa drós
Sú var miðlun gerð í gær
Sú var tíð ég syrgði mann
Sú vinarrósin væna
Sú von er bæði völt og myrk
Súða lýsti af sólunum
Súptu á aftur Siggi minn
Súsanna sannan guðs dóm reyndir þú þá
Svalur boði sig fær lægt
Svanir frjálsir veikja vörn
Svanurinn flaug yfir fjöllin og höf
Svaraðu fljót á sekúndu
Svarar hraður hreystimaður
Svarar kóngur sjálfur byggðu salinn háa
Svarið bresta mig ei má
Svarið vandar sjóli randa njóti
Svarraði lengi söngurinn
Svarrar enn á sandi
Svarti Pétur á sólunum
Svefninn bindur ama und
Svefninn býr á augum ungum
Svefns- og draumasælu hlýja
Svei þér elska og svei þér ást
Sveinar runnu sveitum frá
Sveinn að norðan brjóttu blað
Sveinn ég heiti Sveini borinn maður
Sveinn fram bera bænir vann
Sveinn með gnótt af gáfnaþrótt
Sveinn rakar gæru
Svellakeðjur sviptast frá
Sverð eitt nakið sín á milli sagt er leggi
Svifinn norðan svönnum frá
Svika ör nú hrópar hátt
Svikarinn mælti sögunnar upphaf sannast það er
Svipnum breytir lagi lit
Svíða og blæða sárin þín
Svíf ég til þín systir mín á svanavængjum
Svífa burtu sorgirnar
Svo að lifa ég sofni hægt
Svo áhyggjulaus og ljúf í svörum
Svo bar við einn sunnudag
Svo elskaði guð auman heim
Svo er skrifað suður í Róm
Svo gef eg nú söguna kvitt
Svo hefir mína sálu kætt
Svo hjá föður sínum heima sat með yndi
Svo í kvöld við sævar brún
Svo margt ég syndgað hefi
Svo mætti hann þarna á mannamót
Svo sem fyrr sagt var frá
Svo sem gler sýnist mér
Svo skal hér sofna upp á
Svo stór synd engin er
Svo var og á þessu þingi
Svo var röddin drauga dimm
Svo vil ég svefns til fús
Svo vítt um heim sem sólin fer
Svo þegar þú kemur þar í sveit
Svona er nú sagan heil
Svona hef ég selt þér dróg
Svona þjóð mér segir frá
Svæfillinn minn og sængin mín
Svör með spunnin friðar full
Syfjaður og votur var
Sykur og kaffi sendi amma mömmu
Symforíanus seimagná
Syndari orð þín ei heyri ég
Syndin víða ítök á
Syndir eins og fjaðrafok
Syndugi maður sjá þitt ráð
Syng ei þetta sorgarefni
Syng mín sál með glaðværð góðri
Syngi syngi svanir mínir
Syngið guði sæta dýrð
Syngið strengir svellið titrið
Syngið þér drottni nýjan söng
Syngið þið syngið þið sepparnir
Syngja fagurt sumarlag
Syngur á steini sólskríkja
Syngur klóin kveður söng
Syngur leiði um svana bú
Syngur lóa í laufgum mó
Syngur lóan suður í mó
Synir Inga í bæsingastormi
Syrgir margt hin sjúka lund
Syrgjum ekki sálaðan karlinn
Syrgjum vér ei sáluga bræður
Sýgur í hljóði svita og blóð
Sýknir þola sumir menn
Sýnir fljóða söngrödd veik
Sæinn plægja földuð fley
Sæktu vatnið Vigga
Sæl og blessuð Kristín kæra
Sæli-Vogur, Sultar-Ölfus og Svarti-Flói
Sælinú piltar, segiði mér
Sælir eru þeim sjálfur guð
Sælir eru þeir allir nú
Sæll dagur sá
Sæll er hver trú af því auðséna fékk
Sæll er sá maður
Sæll er sá maðurinn mæti
Sæll er sá mann sem hafna kann
Sæll ertu sem þinn guð
Sæll Jesú sem sál kann græða
Sæll Jesú sæti
Sæll minn vinur sértu allar stundir
Sæll og blessaður Pétur minn
Sæll vertu góði séra minn
Sæll vertu nú Siggi minn
Sæll vertu samferða drengur
Sæll við bundinn sómastand
Sæmdalotinn svakkarinn
Sæmdarhjónin ekru á
Sæmund gæða met ég mann
Sæmundur Magnússonur Hólm
Sæti guð minn sanni faðir
Sætt er vann ég sofna frá
Sætt lof skalt guði syngja
Sæturnar kaffið og sólskinið bjarta
Sævarelda sólin
Söðladrekinn sélegur
Sögu eg segja vil
Sögunnar upphaf segir frá
Sölvi minn um selastorð
Söng í reiða kífinn kár
Söng svo dapurt kvæði
Söng þar með mér svanur og örn
Söngmaður vor komst seint af stað
Sörla blæðir benin svell
Sörla hamast hyggjan frek
Sörli hraustur seims við bing
Sörli meðan lagði leið
Sörli minn vinurinn góður
Sörli rama rekka kaus
Söxin þrjú tók sérhver nú að reyna
Tafra gleypti tuttugu hafra
Tak af oss faðir of þunga reiði
Tak frá oss sæti herra
Taktu í nefið tóbak hef ég
Taktu vel á móti mér
Tal svo vekur tunga sein
Tala vil ég í sérhvert sinn
Talaði Jesús tíma þann
Talaðu ekki um það Teitur minn þótt tyggi eg penna
Tali byrja tröllauknir um tíð og tíma
Tauga lúðum þróttur þver
Taumar leika mér í mund
Táli beita og tyllisýn
Tálið margt þó teflum við
Táta Táta teldu bræður þína
Táta Táta teldu dætur þínar
Te Christe laudo carmine
Te regem dominum
Teigað hef ég pólítúr
Teistur í urðum tísta ótt
Tekur á Söndum trygging fés
Tekur Jakob tóbakskorn
Telja vil ég föðurfrændur mína
Tem þér maður trú auðgaður
Ter trini sunt modi
Teygir kaldinn fokkufalda
Teygjast lét ég lopann minn
Téði hroðinn tryggðalok
There was 30 men out on an open rack.
Tibi laus salus sit Christe
Tign og dýrð sé töluð og skýrð
Til að gylla gleðina
Til að sefa sultarþraut
Til aðvörunar ellimóð
Til baráttu leggjum á brimsollið haf
Til ei lætur tíðin mér
Til er ekkert blóm svo blátt
Til eru menn
Til ég hlakka að fara á flakk
Til guðs borðs í nafni Jesú
Til guðs eg set málefnið mitt
Til guðs mitt traust alleina er
Til hafs sól hraðar sér
Til Hannas húsa herrann Krist
Til konungs aftur kastar álm
Til mín læðist léttur blær
Til skemmtunar ég skýri frá
Til þess ekki taðan græn
Til þess hefur hugur minn
Til þings til þings
Til þín ég leita sérhvert sinn
Til þín heilagi herra guð
Til þín streymir hugsun hlý
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag
Tinda fjalla áður alla undir snjá
Tinda fjalla fennir á
Tindum vær þar grundin greri
Tittlingar í mýri
Tittlingur í mýri
Tittur er beinn
Tíð og líf gegnum ég fagnandi fer
Tíðum hló að veiðivað
Tífill og Tútur
Tíkin hennar Leifu
Tíma snar um þennan þá
Tímar breytast bölið þrátt
Tíminn aldrei tekur stans
Tíminn bak við tjaldið hljótt
Tíminn færir fagra gjöf
Tíminn góði glaðværðar
Tíminn hraði háður er
Tíminn líður líður en bíður eigi
Tíminn líður trúðu mér
Tíminn mínar treinir ævistundir
Tíminn ryður fram sér fast
Tíminn vinnur aldrei á
Tíminn vinnur vægðarlaust
Tístran baði frá nú fer
Títt ég hitti þar tuttugu og átta
Tíu ára tel ég barn
Tjaldur á melum tiplar létt
Tjöldum breidd var höllin há
Tottar Lotta túttuskott
Tóbakið sem til ég fæ
Tófa situr inni
Tók að blása í lúðra lið
Tóki frétti tróðu netta klæða
Tóku að berjast trölls í móð
Tólf eru á ári tunglin greið
Tólf postular drottins
Tólf ær voru tvílembdar
Tómas bakka Eyrar af
Trausta spík úr tuttugu og fjórum járnum
Traustan fríðan timbursal
Traustið mitt og hjástoð hreina
Traustur, Smyrill, Haukur, Höttur
Treð ég mjúka mold á ný
Trega eg þig manna mest
Trega hrindir hugurinn
Trega seldi menntin misst
Treystu ei tré brunnu
Trufla löngum tækið mitt
Trú von og kærleikur
Trú þína set og traustið hér
Trúin eyðir tára lá
Trúin varma hlýtur hrós
Trúss hann bar sem trosi var á torgi fundið
Tryggða fækkar taugunum
Tryggðin há er höfuðdyggð
Tryggvi haukur tyggur snar
Tryllt er sótt um traðir ótt
Tuggið járn og troðið
Tunga mín af hjarta hljóði
Tunga mín vertu treg ei á
Tunglið glotti gult og bleikt
Tunglið má ekki taka hann Óla
Tunglið tunglið taktu mig
Tunnan valt og úr henni allt
Tveir á undan tölta
Tveir kettir sátu upp á skáp
Tveir menn æða undan þar
Tvenn er tíðin daga og nátta
Tvíblinds skara týr þá spyr
Tvö við undum elskan mín
Tvö við undum túni á
Two days out from Bangkok
Tygjum frínu vafinn var
Týnast rökin vonlaus vörn
Týnast þeir allir en Úlfar af sæ
Týndi ég honum Trompa-Jóni
Týndur fannst en fundinn hvarf
Týri litli Týri litli
Týs árgala róms í rann
Tækifærið gríptu greitt
Tækni breyta tímans völd
Tæmt hafa lífsins lindaglas
Töfraðir þú sérhvern svein
Töltið eykur gleði glaum
Tölum við um tryggð og ást
Töpuð snjöll mín æskan er
Ugga rarir unnar mar
Ugla sat á kvisti
Um allar stundir ævinnar
Um árar á bátinn og eitt sauðarskinn
Um ástina sagðir þú mér að syngja
Um dauðann gef þú drottinn mér
Um dægramótin sveitir sjá
Um fölvar kinnar falla tár
Um guð eg syng því syng eg frór
Um hann Hjálmar yrkja má
Um Ísalönd aukast nú vandræðin
Um land gjörvallt varð yfrið myrkt
Um Lóndranga eg vil tjá
Um lönd og sjóinn lofaður
Um mannlífsástir veit ég vel
Um mannlífsástir veit ég vel
Um ráðagerðir ríkra kónga rímu vekur
Um Rómaborgar ríkust vé
Um sig grefur stéttastyr
Um Siglufjörð við kyrja skulum kátan brag
Um Skammketil aftur getur saga
Um völd og stöðu er veitir auð
Um þá stund er blómin blíð
Um þá vímar elda brú
Um þig vinur hafðu hægt
Um þig, um þig
Um þær mundir undur stór
Um þær mundir ýmsir högg í annars garði
Um þögulu sundin berst söngurinn þinn
Umbrumbrumbrumbrambrambrambramb opin gæla
Umhugað er einum drottni
Umliðið færði oss árið hér
Umtalsmálin eru hvurt
Umvend þér með iðraninni
Undan landi ýtti þjóð
Undarlegt er að spyrja mennina
Undir bláhimni blíðsumarsnætur
Undir bláum sólar sali
Undir bliku beitum þá
Undir eins brestur burði og hug
Undir grónum grafreit hvílir
Undir sat ég Áslaugu minni
Undir steini á háum hól
Undir þaki ei frið ég fæ
Undrast ekki baugabrú
Ung ég þóttist æði rík
Unga skal það gleðja og gamla
Ungar sálir okkar lands
Ungbörnin syngja upp á herrann Jesúm Krist
Ungfrú fór í ferðalag
Unginn minn á engan klút
Ungir detta afreksmenn
Ungir halir hertu dug
Ungum er það allra best
Ungum fannst mér gríman góð
Ungur dróstu út frá ströndum
Ungur fóstri Aðalsteins
Ungur gramur Eirík sér
Ungur maður og aldrað fljóð
Ungur var ég og ungir
Ungur þótti eg með söng
Uni hjá mér hringaslóð
Unir Þórður einn við ból
Unnar göltur undir lá
Unnir rjúka flúðin frýs
Unnur bíður æskufríð
Unnustinn minn er þá hér
Upp á fjallið Jesús vendi
Upp á grundu einstig fann
Upp á hans heilög sár
Upp á heiðar oft hann fór
Upp á ræningjans orð og bón
Upp á stekk ég áðan gekk
Upp á torg
Upp dregst að augabrá
Upp hann flettir flísunum
Upp Hárekur hljóða vann
Upp hef ég augun mín
Upp hjá Laka vindar vaka
Upp í gatið gægist sá
Upp í matarskóla skína
Upp líttu sál mín og um sjá þig vel
Upp nam skunda á enska grund
Upp nú standi ýtar hér
Upp reis Jesús Kristur
Upp til dala oft er skjól
Upp til fjallanna augun mín
Upp til þín guð létti eg
Upp til þín ó Jesú langar mig
Upp um breiðar alls staðar
Upp undan bænum í blómskrýddri hlíð
Upp upp mín sál og allt mitt geð
Upp upp mín sál og ferðumst fús
Upp upp statt í nafni Jesú
Upp úr dögun eftir skúr
Upp vex bróðir minn hjá mér
Upp við dranga hnjúk og hól
Upp við vegg á varðstofunni
Uppi á stól stendur mín drykkjarkanna
Uppi í Brún í óskilum
Uppi í háa hamrinum býr huldukona
Uppi í hæsta turni
Uppi í skóla annað kvöld
Uppi situr auðargná
Uppreistum krossi herrans hjá
Upprisinn er Kristur
Upprisinn er nú Jesús Krist
Upprís þú sál mín andlega í trú
Uppvaknaður óðar blað og penna
Urriðar með uggagný
Urtagarð eg hefi plantað
Utan sendar öldur sér
Utanlands í einum bý
Utar bíða óttutíð
Uxafótur Þorsteinn þar
Uxum fjórum á einum stað
Úða þakin glitrar grund
Úlfar merkur svoddan sá
Úlfar og tófur að mér vógu í flokkum
Úlfar sér á yggjar beru sprundi
Úlfar sterki átti sigri hrósa
Úlfar sterki æðstur kónga í afhaldi
Úlfar sterki Önundur fríði og Haraldur
Úlfur rauði í stafni stóð
Úllin dúllin dokk
Úr Blánefi andinn skrapp
Úr djúpum mjög
Úr hans brotum eldur stekkur
Úr þeli þráð að spinna
Úr þér fer ei ólundin
Úrkast þykir ýmsum vera
Úrslit menn ei sjá að sönnu
Út að Lóni flýti ég ferðum
Út af halla mér ég má
Út af runnin Reykjaströnd
Út á bæi ætla eg mér
Út á djúpið hann Oddur dró
Út á hóla vinda vog
Út á lífsins auðn ég fer
Út á sjóinn ákaft rær
Út á sundin safírblá
Út er brunninn bjarti loginn
Út ég vil með ykkur leita
Út gekk ég eitt kvöld
Út geng ég ætíð síðan
Út hallar ævi minni
Út hjá hurðinni hún Auða tekur
Út í haga einn ég geng
Út mig bar um víðan völl
Út um bláan ægisveg
Út um græna grundu
Út um heim og langar leiðir landið kringum
Út um heimsins ólgusjó
Út um rendur ævihlaðs
Út um sjáinn hækka hrannir
Út um stéttar urðu þar
Út við grænan Austurvöll
Út við sjó einn bóndi bjó
Út vil ég með ykkur leita
Úti á síldar söltum mar
Úti á sævar sölum blá
Úti bylur hríð á hól
Úti bylur inni þyl ég kvæði
Úti er hríðin hörð og stríð
Úti flýgur fuglinn minn
Úti fyrir brattri bólm
Úti í árgilinu
Úti kindur á ég tvær
Úti krunkar krummi í for
Úti kysstust hann og hún
Úti nesin ystu
Úti nyrst við Íslands rein
Úti stendur stafkarl ljótur
Úti stormur kaldur hvín
Úti stóð á Víðivöllum
Úti um móa unir hjörð
Úti þó að oft sé kalt
Útlaganna óðal sést
Útskrift Pílatus eina lét
Útsuður í einstaka hól
Útsvars nauðum flýði frá
Útsynningurinn er svo mikill glanni
Vaðið áar yfir þar
Vafin dúðuð vot af úða
Vagn að rauðum vígum stendur
Vagn á undan fylking fer með fegurð góða
Vagn hinn snjalli víglegur
Vagn með borði öðru óð
Vak í nafni vors herra
Vak þú einatt yfir mínum
Vakan þreytir hugarhægð
Vaki englar vöggu hjá
Vakið upp vakið upp
Vakin blómabörn ég finn
Vakir foss og viðum lágt
Vakir þrátt við vallarslátt
Vakna og vel þín gætir
Vaknaðu Bangsi og Benni
Vaknaðu gýgur
Vaknar muni og værðin flýr
Vaknið upp kristnir allir
Vaknið upp því oss vekur ein raust
Vakti Óðins veðurhljóð
Vaktu minn Jesú vaktu í mér
Valdi hann er úfinn oft
Valentínus hilmir hét
Valstýfuna síðast sjá
Valt er vífs yndi
Valt er þetta veraldarhjól
Valt er þetta veraldarhjól
Valt fram í skóginum
Valtýr áður yfirfrakka átti brúnan
Valtýskan minn versti fjandi var á jörðu
Valurinn á veiðar fór
Vandfarið er með vænan grip
Vandi er þeim sem völdin á
Vangann tekur verma sól
Vangæslan mín er margvíslig
Vann að snúa vænum hal
Vappaðu með mér Vala
Var af guði gefinn stór
Var hún ekki fædd uppi á Íslandi
Var mér forðum heimur háll
Var það ekki vísir lands
Var þar og viðstatt með
Var þá Stefán vestur búinn var þó áður
Varaðu þig á veröldinni
Varaðu þig á þorni því
Varast orð og athöfn þá
Varast skaltu vilja þinn
Varð nú þröng á völlum löngu
Varðist öllum ástríðum
Varir þínar visku brunnur
Varla beggja muntu mig tvisvar
Varla má þér vesælt hross
Varla salla vargur sá
Varla slakur verða má
Varla sporna við því má
Varmar kyssti ég varir á
Varmi blærinn viðrar baðm
Varnarfesting hæðin hæsta
Varúð hætta enn skal ort
Vaskur maður til víga fús
Vaskur taskur var ótiginn
Vatn- og Geirseyri gekk ég hjá
Vatns á straumi og vogi er ljóst
Vatnsdalur er vænsta sveit
Vatnsdælingar veita óspart
Vaxa gjörast vandræðin
Veðrið er hvorki vont né gott
Vefjan nála ei verða mér
Vegfarandi í vökudraumi
Vegi bæla bílstjórar
Veginn greiðir vonin hlý
Vegir falla frá og að
Vegur dauðans vogarskál
Vegurinn líður vér oss flýtum
Vei þér heimur með vonsku hátt
Veifaði hnellinn hvössum dör
Veigagná með vanga gráa
Veik er mundin opin undin
Veik mín dáð æ er
Veikir stálið létt við loft
Veistu vinur hvar
Veit eg yndi annað betra
Veit ég beinn minn vegur er
Veit ég stúlkur yður enn að óði dragið
Veit ég þínar votu og rjóðu
Veit mér þrótt veg þinn vel
Veitist fátt af völdum hér
Veittu svörin svimahögg
Vekja stráin vot á brá
Vekjum hlátur vekjum grín
Vel eg þér ráðin vinsamlig
Vel er alin herrans hjörð
Vel er þeim vinskap bindur
Vel ég finn mér væri það
Vel ég hreim frá Húnabyggð
Vel sé þeim sem vínið skók
Vel skal hreti í blíðu breitt
Vel stíga börnin
Vel stígur barnið
Vel stígur barnið við bríkina núna
Vel stígur Lalli
Vel stígur stúlkan með snilli
Vel var tekið á móti mér
Vel veltur tunna
Vel þér hæfir væna mey
Veldi hugans víst ég finn
Velkominn Jesú Krist
Velkominn sértu vinur minn
Vellur spóinn lipur létt
Veltast í honum veðrin stinn
Veltur áfram vindahjól
Veni creator Spiritus
Veni redemtor gentium
Veni Sancte Spiritus
Venit lumen tuum
Venus rennir hýrum hvörmum
Vera mátt góður ef vilt þar til stunda
Vera skaltu velkominn
Veraldar í víðum kór
Veraldarkringlan víð þó sé
Verð ég þar að þoka kvæði
Verða blauðum blendin grið
Verða ekki vísnamát
Verða hraustum vikin létt
Verði sjórinn vellandi
Verði skjól á vegi mínum
Verði ætíð hvað vill minn guð
Verður ertu víst að fá
Verður svalt því veðri er breytt
Verður það oft þá varir minnst
Vere dignum et justum est
Veri nú allir krakkar kátir
Veri signuð okkar átt
Verið allir velkomnir
Verkasnar hjá vífum er
Verkin huldu síðar sjást
Vermir lund sem vordagsblær
Verndaðu hreinleikann hjá mér
Verndi ykkur voldugur drottins andi
Verndi þig englar elskan mín
Versna fer nú vegurinn
Verst er hér að varast þann
Vert oss líknsamur
Vertu afa væn og fín
Vertu ei smæðin smæðanna
Vertu eins og annað fólk
Vertu ekki að væta brá
Vertu ekki að þessu
Vertu góður fyrst og fremst
Vertu góður við hana móður þína
Vertu góður við mig Björn
Vertu guð faðir faðir minn
Vertu hjá mér vísnadís
Vertu nú yfir og allt um kring
Vertu okkar vernd og hlíf
Vertu sæl mamma ég má ekki tefja
Veröld fláa sýnir sig
Veröld heldur sínum sið
Veröld snjöll með véla rún
Veröld þjál ei við mig er
Veröldin er vond og leið
Veröldinni vildi guð
Vestan sýður vindur nú
Vestanvindur veistu hvað mig langar
Vestari ég kom að Krók
Vetrar gjalla vindur fer
Vetrar löngu vökurnar
Vetrardýrð á kyrru kveldi
Vetrarkuldinn næðir mig
Vetrarkvíðinn færist fjær
Vetrarnjólu vindur gnýr
Vetrarþilju hjaðnar hem
Vetri hallar vorið kallar
Vettlingana vantar hann
Vetur er enn á enda
Vetur genginn voröld ný
Vetur ægivöldin ber
Vex og dafnar hraustur hann
Vex upp fríður fjörugur
Vexilla regis prodeunt
Véli þig aldrei veröld myrk
Vér aumir og syndugir biðjum þig
Vér biðjum þig ó Jesú Krist
Vér biðjum þig ó Kristur kær
Vér ef ljóða lengjum hljóð
Vér höfum syndgast með vorum forfeðrum
Vér trúum allir á einn guð
Vér trúum á guð eilífan
Victimæ paschali laudes immolant Christiani
Vidimus stellam
Við álfhóla um eina stund
Við brókina þeir basla gjörðu lengi
Við dauða mig ei verja má
Við einstakan geislaglans
Við erum allir bestu börn
Við ég hætti vísnastjá
Við fátækt mikla forn og grár
Við gluggann minn gamlar rósir
Við hann afa vertu góð
Við hér enda verðum grín
Við höfum dansað og valsað nett
Við í lund
Við júni sólar geisla glans
Við klukkuhrafninn kannar slóð
Við kommúnistar farið höfum margs á mis
Við komum til að kveðja í hinsta sinni
Við lögðum af stað út í hátíðahald
Við margþættan styrjarstorm
Við með yndi friðar festa
Við mér bjarka brosin hlý
Við mér blasir tíðin tvenn
Við nesið drynur dag og nátt
Við oss blíðu brosir tíð
Við skulum brokka Blakkur minn
Við skulum ekki gráta
Við skulum ekki hafa hátt
Við skulum ekki skæla
Við skulum ekki vera að kljást
Við skulum ekki víla hót
Við skulum fara að sofa senn
Við skulum fræða fram í fjós
Við skulum lúra liggja og kúra
Við skulum ríða sandana mjúka
Við skulum róa
Við skulum róa fyrst við erum fjórir
Við skulum róa rambinn
Við skulum róa rétt í flóa
Við skulum róa sjóinn á
Við skulum snuðra þar og hér
Við skulum stíga hægt í kvöld
Við skulum strjúka
Við skulum tveir á hólmi hér
Við vorum kátir og glaðir og erum það enn
Við það augun verða hörð
Við það hætti vísnagjörð
Við þekkjum Fljót
Viðkvæmnin er vanda kind
Viðra hólar fanna flos
Viðrini veit ég mig vera
Viðrini veit ég mig vera
Vikið er snjó sem vetur hlóð
Vil ég arðinn öðrum ljá
Vil ég búðin hverfi há
Vil ég kæta víf og menn
Vildarkjörin veitast fá
Vildi ég ykkar gleðja geð
Vilhjálms hræðist hyggjan flá
Vilhjálmur þá vakti tal
Viljans besta vinarhönd
Viljans glóð og lundin létt
Vilji og einhver vinur kær
Viljið þér nokkuð hlýða mér
Viljið þér nokkuð hlýða mér
Viljið þið stúlkur vísur heyra og vera kátar
Viljir þú varast hér
Viljirðu engan óvin fá
Viljirðu þiggja og leggja lið
Vill mér búa blóðug kjör
Vill nú bannast værðin góð
Vill nú enginn óska sér af ungum sveinum
Vill nú enginn verða var
Villtur og lúinn þreyttur þjáður
Viltu litla lindin mín
Viltu maður í völtum heim
Vinaspegil karlinn kvað
Vinda andi í vöggum sefur
Vindum vindum vefjum band
Vindur gall í voðunum
Vindur þaut um veðraslóð
Vindurinn á voðabágt
Vinduteinn er boginn í bandi
Vinir horfnir virðast mér
Vinirnir í varma landi
Vinnukonan fór í fjós
Vinur góði hugur hlýnar
Vinur kær fyrir löngu látinn
Vinur minn missti vitið
Vinur þér ég þakka hlýt
Virgo Dei genitrix
Viska og hrós mér veitist þá
Viskan fín úr fjötrum leyst
Vistarsveltu vesæls manns
Viti menn að Keli kall
Víð og stór er veröldin
Víða er andbyr vegur háll
Víða stranda vonirnar
Víða til þess vott ég fann
Víðfrægt lofað og vegsamað
Vígð náttin náttin
Vígja hlaustu viljans þor
Vík ég þangað Vestra skeið
Víking nefna verður að efni sögu
Víkja dróstu vetrartíð
Vínarkruss er valinn nú
Vínið hreina hressir mann
Vínið kætir seggi senn
Vísa dagsins verður svona
Vísir Högni vann upp bjargið vaskur renna
Vísir vilja segja
Vísnamóður orðinn er
Víst er eins og vera ber
Víst er ég veikur að trúa
Víst er gott að vona á þig
Víst er jörð guðs vors vænsti staður
Víst er nú manni í veraldar ranni
Víst er Rósi eins og áður ör og glaður
Víst er sagan mörg og merk
Víst er það skrýtið en samt er það satt
Víst ertu Jesú kóngur klár
Vísur fleiri vill hún heyra núna
Vísur hlýðin víra dýr
Voða þrungnu veðri í
Voðir teygja veðrin hörð
Vogahindin von þig leiði
Vogur kraup í kastbyl tinds
Voldugi guð af vötnum mynd
Voldugi Vindásherra
Voldugir drottins veðurenglar fjórir
Voldugur herra vertu mér hjá
Volega í viðunum drynja
Von er að mér sé mótkast víst
Von er andinn veikist hér
Von oss getur vakið hér
Vonar fleyið virðist breitt
Vonarsnauð og lömuð lund
Vonarsnauðir virðar hér
Vond er gigt í vinstri öxl
Vond ertu veröld
Vondir menn með vélaþras
Vondu og góðu andarnir
Vondur skóli er veröldin
Vonglöð bíður heima hún
Vonin gefur lífi lit
Vonin hjartans hlýjar tún
Vonin mín er létt í lund
Vonin og kvíðinn víxlast á
Vonin styrkir veikan þrótt
Vonin þreyða vekur dáð
Vonir bjartar birgja ský
Vonir bjartar bregðast því
Vonir bjartar vakna á ný
Vonir geymast lengist líf
Vonum mínum vaki hjá
Vonum stráð er brautin breið
Vopnasnerra er þung og þrá
Vopnin hlógu himinblá
Vor er indælt eg það veit
Vor fæðing er og sker
Vor guð er borg á bjargi traust
Vor guð og faðir af
Vor herra Jesús vissi það
Vor ævi stuttrar stundar
Vora tekur árla er
Vorblær fer um vog og ál
Vordagar nálgast
Vorið enn mér réttir rós
Vorið góða grænt og hlýtt
Vorið hjalar hlýjum róm
Vorið hlær um völl og hól
Vorið kemur, kvaka fuglar
Vorið langt verður oft dónunum
Vorið líf má skapa og skjól
Vorið yngir allan mátt
Vorkuldanna þrotlaust þauf
Vors ef talar tunga á ný
Vors ei leynast letruð orð
Vorsins blíða lýða lund
Vorsins blóm sem baðar sól
Vorsins glaum ég varla sá
Vorsins þrá mér vaknar hjá
Vort innra líf er orpið snjó
Voru tveir að vega salt á vænum ási
Voru þau lengi að vega salt á vænum ási
Voru þeir lengi að vega salt á vænum ási
Vorum heimi oft er í
Vox clara ecce intonat
Vænar kyssti eg varir á
Vængi baðar lóulið
Vængi vængi gef mér
Vængir blaka hefjast hátt
Vængja særður Fjölnisfálki fékk þar næði
Vænn án efa vex upp knár
Vænn er drengur vakandi
Vænstu glæðir vonirnar
Vænt er að kunna vel að slá
Vænt er góðan vin að fá
Vænt er munn að vanda sinn
Væri bjart þótt blési kalt
Væri eg tvítugsaldri á
Væri ei nauðsyn næsta brýn
Væri ég einn sauðurinn í hlíðum
Væri nú guð oss eigi hjá
Værirðu selstúlka á sumrum til fjalla
Vættirnar góðar
Vættur alda víkja má
Vætukjóa vælu róm
Vöðuselur var þar stór og varð að orði
Vöknum í drottni sál mín senn
Völlur gróinn fölna fer
Vör þó mæti kaldra kossa
Vörpulegum og vænum garpi
X-a vísur eru hér á blaði
X-ið rara er að sjá
X-ið vantar oft í skanderingu
X-ið vantar okkur núna bræður
Xerxes treysti á sína makt
Yðar kokkur er ég þokkalegur
Yðar snilld og hefðar hátt
Yfir bláa ufsagrund
Yfir bláfjöllin há
Yfir borðum hávær hljóð
Yfir bældar öldur kífs
Yfir dali, ár og fljót
Yfir fjörð furðu víðan
Yfir fláu myrkra mér
Yfir flesta byggði ból
Yfir flúðir auðnu og meins
Yfir Grími andlit bar
Yfir grund er orpið snjó
Yfir haga hraun og flæði
Yfir hallinn Högni stökk
Yfir harma sollinn sjá
Yfir hæðir hálsa og fjöll
Yfir í róa eyju ber
Yfir kaldan eyðisand
Yfir kenndan mjaldursmó
Yfir kindum oft ég stóð
Yfir lífsins brunnu borgum
Yfir lífsins öldusog
Yfir löndin leiftur gljá
Yfir Múla er svifin sól
Yfir stranga Laxalá
Yfir svífur örn og valur
Yfir voru ættarlandi
Yfir þennan eyðisand
Yfirvald vísa
Yggjar minni ofan snýr
Yggjar sjó ég út á legg
Ygglir norðri úrga brá
Yggur naða orkustór
Ykkur er nær en efla stríð
Ykkur þá ég færi fregn
Ymur fjall við fossaspjall
Yndi er að sitja öls við pel
Yndi færir fjallavist
Yndi sóar eyddur þrá
Yndisfundi fortíðar
Yndishótin eru fín
Yndislegi Magnús minn
Yngismey eina sá
Yngisstúlkur allar hér
Yrki ég til ævikvelds
Ytri kynni útlagans
Ýmislega ástin skín
Ýmissa stétta allir þjónustu menn
Ýmsa hvekkir útsýn breytt
Ýmsa lítur augum gláms
Ýmsir byssum að honum skutu
Ýmsu hef ég mætt og orðið hætt
Ýmsum beitir orðakraft
Ýmsum hagur leggur lið
Ýmsum skall þar högg á hlið
Ýmsum þykir einskis vert
Ýta felldi eigi rór
Ýtar hyggi að hraða sér
Ýtar segja að yndið sé
Ýtar sigla í önnur lönd
Ýtar sigli austur um sjó
Ýtið þið Jói því ágætt er lag
Ýtir skeið frá Básum Björn
Það á að gefa börnum brauð
Það á að strýkja stelpuna
Það á að strýkja strákaling
Það ber fyrst að heyrnarhurð
Það besta sem að í oss er
Það bíður mín einhver áður en úti eru þessi jól
Það dimmir yfir þegar þú ferð braut
Það er af sem áður var
Það er aumi andskotinn
Það er autt um þessa strönd
Það er bara þrautin þyngri
Það er bágt að bjarga sér
Það er best ég byrji hér að nýju
Það er eins og inni í hausnum ennþá kveði
Það er eins og undramál
Það er eitt af þingsins verkum
Það er ekkert unaðslegra
Það er ekki margt í sögu minni markvert
Það er galli á þér Björn
Það er hart að heita svín
Það er hart í heiminum
Það er hægt að hafa yfir heilar bögur
Það er kíf að vera á jakt
Það er líkt og ylur í
Það er lítill vandi að lemja og skamma
Það er ljótt með læknirinn
Það er mark á þessum dýrum öllum
Það er nú löngu liðið
Það er Rósa þú sem hrósa gerir
Það er skrýtið þetta grín
Það er skýr og sjálfráð sýn
Það er sorgleg sjón að sjá
Það er stúlkan mín sem á undan ríður
Það er svo margt ef að er gáð
Það er svona þetta ár
Það er upphaf þessa máls
Það er vandi að sjá um sig
Það er vandi að varast land
Það er vandi að velja leið
Það er víst ættgengur þráinn í mér
Það er von að þreytist ég
Það er von hún Gudda gamla
Það er ylur í lofti og grænn er geir
Það er yndi þig að sjá
Það er það sem að mér er
Það er æsku einkunn þín
Það er öll mín innsta þrá
Það er öllum búningsbót
Það eru auðsæ ellimörk
Það eru einu úrræðin
Það eru mögur matarföng
Það fóru ekki sögur af því flagðinu fyrr
Það hef eg frétt með sögnum sönnum
Það hefði átt að hylja þína gröf
Það hefur ekki þennan svip
Það hér áður venja var
Það má baga þankans ró
Það má lesa þreytu á brá
Það má segja um þessa menn
Það má segja um Þuríði
Það mér eykur þraut og pín
Það mér tíðum yndi ól
Það mig grunar Þorlákur
Það mótlæti þankinn ber
Það mun aldrei þoka úr minni
Það mun flestum finnast um
Það mælti mín móðir
Það of tíðum þekkjum vér
Það reynist oft í heimi hér
Það sem lífið best þér bauð
Það sér á að þing og stjórn
Það sér á að þú ert ungur því ólaginn
Það skal upphaf óðar blands
Það skal vaka í minni mér
Það skeið sem mönnum markað er
Það stendur skrifað skýrt í Biblíunni
Það stillir sturlanir styggð og neyð
Það til varnar guð oss gaf
Það var á einu kveldi
Það var barn í dalnum
Það var degi einum á
Það var eina jólanótt
Það var einn svo blíðan dag
Það var ekki skaði, það var ekki bagi
Það var skrýtið sem ég sá
Það var skrýtilegt sem ég sá
Það var um kvöld eitt að Kötu ég mætti
Það var um morgun græna grund
Það veit ég að þú ert orðinn svangur
Það verður að hafa fóðrið fit
Það vill leita einatt út
Það vorar um vötn og skóga
Þagnaði kvæðaþátturinn
Þagnar hjartans hörpusláttur
Þagnarlands við þrætubyng
Þakkar gramur gæfusamur mengi
Þakki þér guði
Þakkið drottni sem oss svo góður er
Þakkir kunnir þiggja af mér
Þambara vambara þeysingssprettir
Þangað fólkið valið var
Þangað Högni Hárs á sprundi
Þangað nú að efni víkur
Þangað vendir vísnasmíð
Þankinn reynir þunga fall
Þann ei brestur þrekið best
Þann heilaga kross vor herra bar
Þann signaða dag vér sjáum nú einn
Þannig getur fréttir flutt
Þannig Númi þengli hjá
Þar að sögu þá skal bögum snúa
Þar á ég á vini von
Þar á ég á vini von
Þar er ekki hirt um hel
Þar er stríðið þunga háð
Þar ég góli bragar brá
Þar ég hló og létt mér lék
Þar ég hróður bíða bað
Þar ég höldum lokið lét
Þar ég sagnir aftur el
Þar fer Helgi, karlinn knár
Þar fór Björn
Þar fór klemman
Þar hin hreina þjóðrækni
Þar kom inn diskur
Þar Mississippi megindjúp fram brunar
Þar Mississippis megindjúp fram brunar
Þar mín uxu þrekin bein
Þar nam áður þundar fengu
Þar sá ég lyst á lífi fyrst
Þar sá ég tólf hesta renna
Þar sem aldrei á grjóti gráu
Þar sem áin yfir rann
Þar sem enginn þekkir mann
Þar sem hrjáður hvíldi stór
Þar sem skilja skulu á
Þar sem sólin signir lá
Þar sem vinsemd vermir hlý
Þar skal hefja þennan tón
Þar skínandi og lystilegur
Þar um búast bragnar nú
Þar úr skríður þrekin gríður fjalla
Þar var aldan Óma þrotin
Þar var allt til ununar
Þar var áður þundar vín
Þar var dísætt þrennslags vín
Þar var glaumur gleði og straumur horna
Þar var greina þrotið smíð
Þar var herra Hallgrímur
Þar var lokið Þundarstaupa gildi
Þar við hætti þulinn á enda þáttur ljóða
Þar við skildi eg þundargildi forðum
Þarfi og prúði þjónninn minn
Þarna er Hlíðarhreppsnefndin
Þarna er staupið settu sopann
Þarna ertu máni minn
Þarna liggur letra grér
Þarna liggur Þuríður heitin
Þarna stendur hann gamli Gram
Þarna trónir efst og innst
Þau áttu ekki af neinu nóg
Þau gengu tvö
Þau voru rekin út með staur
Þá barnið Jesús í Betlehem
Þá eg Heiðar kem í kjós
Þá er að minnast á menningarskólana
Þá er drauma þrotin stund
Þá er draumum þokað frá
Þá er Jökull þar kom inn
Þá er liðið þetta ár
Þá er líka þarna píka hjá þeim
Þá er yndi er alda og strind
Þá eru allar þulurnar
Þá eru lífsins þáttaskil
Þá eymdir stríða á sorgfullt sinn
Þá frelsarinn í föðursins hönd
Þá gigtin fór að jafna um Jón
Þá herðir keisarinn hófagand
Þá Ísrael fór af Egyptó
Þá Ísrael út af Egyptalandi fór
Þá Ísraelslýður einkar fríður
Þá Jesús til Jerúsalem
Þá liljan ljúf í dalnum
Þá linnir þessi líkams vist
Þá lærisveinarnir sáu þar
Þá nam áður þulan fléttuð detta
Þá sem skinið skærast fá
Þá skal tjá frá Þingeyingum
Þá skýjað var loft er frá landi
Þá sortinn dvaldi sævar yfir djúpi
Þá sólarbirtunni eg sviftur er
Þá út um nætur einn ég fer
Þá var ég ungur
Þá var ótti þar og flótti úr landi
Þá var taða þá var skjól
Þá þú gengur í guðshús inn
Þá öndin mín afklæðist holdinu
Þáttur tættur flýttur fléttur
Þegar að mitt lífsins ljós
Þegar að vetur er vikinn á braut
Þegar aðrir reyndu rá
Þegar aðrir yndisgnótt
Þegar aldan æðir stinn
Þegar allt er orðið hljótt
Þegar andbyr mæðir mig
Þegar á eimreið Valtýr var í vesturheimi
Þegar á skútu fékk sér far
Þegar blakið storma strítt
Þegar blika bros á kinn
Þegar borinn barn eg lá
Þegar Brúnn minn teygði tá
Þegar bræður þetta sáu
Þegar ég andast á
Þegar ég bjó á Kljá
Þegar ég er mædd og móð
Þegar ég er uppgefinn
Þegar ég fer að finna hana
Þegar ég fór að mynda mann
Þegar ég geng út og inn
Þegar ég kem að Þórðarstöðum
Þegar ég kem Æðey að
Þegar ég kom að Höfnum heim
Þegar ég mína fátækt finn
Þegar ég smáu fræi í fold
Þegar ég tók í hrunda hönd með hægu glingri
Þegar ég var barn að aldri
Þegar ég var í Vík til vina
Þegar ég verð fallinn frá
Þegar ég villtur þetta sinn
Þegar finnur þjökuð önd
Þegar flækings þjóna lund
Þegar fröken framhjá gengur
Þegar gríma hylur hauður
Þegar hafði í græna grund
Þegar halla að hausti fer
Þegar halla hausti fer
Þegar hann fer í austanbyl
Þegar háar bylgjur böls
Þegar heimi fer ég frá
Þegar helja handaköld
Þegar Heródes herrann sá
Þegar hesta haga þraut
Þegar hold mitt leggst í lóð
Þegar hríðarhretin svört
Þegar hríðir harma gera
Þegar hrærast braga bönd
Þegar hún Ásta Þóra klæðist
Þegar hún góa gengur inn
Þegar höfðu fyrðar fót á frónið vikið
Þegar Ingólfs frægðarför
Þegar í bænum þrýtur yl
Þegar í æsku fellur frá
Þegar Jón á Bakka bjó
Þegar kemur þengill taka lætur
Þegar klaka leggur lín
Þegar Kristur á krossins tré
Þegar kvalarar krossinn á
Þegar kveldar held ég heim
Þegar liðin þunglynd var
Þegar lifnar lundin
Þegar lífið leggur ís á leiðir þínar
Þegar lífsins kólgukveld
Þegar lífsins meinamergð
Þegar lífsins þungu spor
Þegar lundin þín er hrelld
Þegar mér var þungt um geð
Þegar mig særir sótt eða kvöl
Þegar mikið mál er mér
Þegar minn dauði og dómurinn þinn
Þegar mín er brostin brá
Þegar mæðan mörg og þrá
Þegar neyðin nístir sjóð
Þegar neyðin þjáir mann
Þegar neyðin þyngir kjör
Þegar næra hug minn listræn ljóð
Þegar of löng verður vakan
Þegar Óðni á eg sit
Þegar prestur stígur í stól
Þegar raunir þungar ber
Þegar Roði rænustór
Þegar sá sjötti þrumaði kossinn
Þegar sigurhljóðin há
Þegar síðar fer um Frón
Þegar sígur sól í mar
Þegar sjóarsólar nettust
Þegar skrið á gandi um geim
Þegar skyggði á þjóðarhag
Þegar slóðin úti er
Þegar snjallir vorsins vættir
Þegar sól vermir jörð
Þegar sólin signir brá
Þegar Sóta sveit að snýr
Þegar stríð í heimahögum
Þegar tárin koma á kinn
Þegar vakan þreytir lundu
Þegar veður þjóta um grund
Þegar vetrar þokan grá
Þegar við sjáum á bæjunum rjúka
Þegar villir þokan mig
Þegar vorsins blær í björkum hlær
Þegiðu barn og bíttu skarn úr horni
Þegiðu heillasonurinn sæll
Þegiðu þegiðu sonur minn sæll
Þegiðu þegiðu þegiðu hreint
Þegjandi, fúll og þurrlegur
Þegnar gera það uppskátt
Þegninn Reimar þekkið þið
Þegnum merkum þú ert vörn
Þei þei og haf ei hátt
Þei þei þei og haf ei hátt
Þeim ei vilja þiggja hann
Þeim er lífið fréttafátt
Þeim góða herra þakki þér
Þeim sem danskra þráðu ok
Þeim sem eiga yl í lund
Þeim sem fyrir fólksins mergð
Þeim sem kvartar þrautum hátt
Þeir breyttu henni í baunatré
Þeir eltu hann á átta hófahreinum
Þeir eru breima í brennivín
Þeir hafa margra manna bol
Þeir ólmlega umryðjast
Þeir sátu mórarnir sinn í hverri
Þeir sem að Kristí krossi senn
Þeir sem elska kónginn Krist
Þeir sem elska ljóð og lag
Þeir sem fremst á frárri skeið
Þeir sem hugsa um handritin
Þeir sig ata eins og svín
Þeir voru einnig ungir menn
Þekki ég óminn þessa hljóms
Þekkið þið Halldórs heimakarla
Þekkir eigi hvers manns hjarta
Þekkirðu ekki þennan mann
Þekkja allir þennan laup
Þekkti ég marga fríða frú
Þekkti ég ungur þessi fjöll
Þengils drottning þetta bil
Þennan brag ég fyrstur fann
Þennan litla þakkarbrag
Þennan tíð þungbært lýð
Þennan vetur þar um getur saga
Þerra bræðra tregatár
Þess er getið þengill fóstru átti
Þessa staðar hnignar hrós
Þessar klappir þekkti ég fyrr
Þessi karl á þingið reið
Þessi langi vetur vor
Þessi penni þóknast mér
Þessi stafur styrkir afar mikið
Þessi vammalætin ljót
Þessi vasi þiggur glas
Þessi þykir grálunduð
Þessir voru miðskipsmenn
Þessu stýra ríki réð
Þessum tanga flý ég frá
Þetta engum eftir tel
Þetta heita hestarnir
Þetta hversdags leiða líf
Þetta koffort með súrum sveita
Þetta líkt sem önnur ár
Þetta skemmtan þætti góð
Þetta skrítið þykir mér
Þetta var mikil ógnarþoka
Þetta Warburg fregnað fær
Þér að heilsa er hugsun fús
Þér drottinn ég þakkir gjöri
Þér drottinn þakka ég
Þér er ekki unnt að ná
Þér er lagin þögnin ein
Þér ég löngum þrýsti fast að barmi
Þér ég svara þori frí
Þér guð sé lof fyrir liðinn dag
Þér kæra sendi kveðju
Þér mikli guð sé mesti prís
Þér sé lof og dýrð Jesú Krist
Þér skal helga þetta kveld
Þér vegleg drottins verkin öll
Þér þakkar fólkið
Þér þakkir gjörum
Þið megið herða höftin enn
Þið sem grædduð þennan skóg
Þið sem út á hafið haldið
Þið þekkið fold með blíðri brá
Þiðni vengið verður fjær
Þiðrik setja þyrfti í bönd
Þig bið ég þrátt
Þig ég unga þekkti best
Þig faðir börn þín beiða
Þig furðar víst er færðu þetta kvæði
Þig hefur offrun þessi blekkt
Þig lofi allur englaher
Þig sem í fjarlægð fjöllin bak við dvelur
Þiggur af lýðum lofið tíðum
Þingeyskt mont er orðað oft
Þingið bændum veita vildi
Þingið kannar þjóðarföng
Þinn við munn ég mynnist greitt
Þinna hljóma dýrt um dóm
Þinnar æsku vona vor
Þitt er menntað afl og önd
Þitt hef ég lesið Kiljan kver
Þitt orð er guð vort erfðafé
Þitt orð og andi ó guð veit nú
Þín er grunduð las ég ljóð
Þín gæska drottinn geymdi oss
Þína iðju er yndi að sjá
Þjáði þig aldrei ánauð nein
Þjáir hósti bilar brjóst
Þjóð ef slynga þennan syngja heyri
Þjóð mun orna orðsnjöll staka
Þjóðum leiðist heims á heiði hér að þreyja
Þjófur gjöfull oft ei er
Þokan gráa grípur féð
Þokan í þéttum flókum
Þokuna að birta, já blessað er það
Þokuvegginn þó ei birti
Þolið blæinn þrýtur senn
Þolinmæði það ég veit
Þorbjörg þaut upp í þekju
Þorbjörn átti þægan klár
Þorbjörn Gísli Þorkell annar niður
Þorfinnsstaða bragginn bar
Þorgeir reið frá einvíginu og var sár
Þori eg ekki þarna inn
Þorkell á sér dætur tvær
Þorkubakki hylur haf
Þorlákur sem fetar frár
Þorrablótið það var grín
Þorri átti þelið mjúka
Þorri bjó oss þröngan skó
Þorri kaldur þeytir snjá
Þorri leifði litlum snjó
Þorri stríður þreytir lýð
Þorstein myndu hefndir hræða
Þorsteinn hefur lim lest
Þorsteinn minn á Hesti
Þorsteinn rás á þiljum jók
Þorsteinn smíðar þar á grund
Þorsteinn vitur Þóreyjar- situr núpinn
Þorvaldur minn þar á Völlum
Þó að báran þyki stór
Þó að blíða leiki í lyndi
Þó að breyti hug og ham
Þó að ég drekki og því ég ekki neita
Þó að ég sé gleðigjarn
Þó að falli frostélin
Þó að fenni um fjallasvið
Þó að Fix minn brúki brokk
Þó að fjúki fönn í skjól
Þó að frá því flytji ég burt
Þó að freyði úfin unn
Þó að gjólur þreyti raust
Þó að halli hérvistum
Þó að holdið þekki töf
Þó að hrynji hugarskots
Þó að kali heitur hver
Þó að knýi andbyr á
Þó að leiðin virðist vönd
Þó að lífskjör beri á borð
Þó að margt á meðal vor
Þó að missti mannsins rögg
Þó að okkur son minn sárt
Þó að orðist hugsjón heið
Þó að ógni aldan há
Þó að ræni ríkir menn
Þó að settur sértu í stétt
Þó að svalur blási blær
Þó að tíðin gerist grimm
Þó að úti ís og hjarn
Þó að vandinn veiki þrótt
Þó að veikum vökni brá
Þó að virðing þín sé létt
Þó að voðin þenjist breið
Þó að vonin lúti lágt
Þó að þéttbýlt sé í sveit
Þó að Ægir ýfi brá
Þó að öðrum bregði í brún
Þó aldrei komi ég óms á mey
Þó byggðin á annesjum breytist
Þó bylur þrátt og skrugguskúr
Þó ei bjóðist þyngst í sjóð
Þó ei fái að þreyta flug
Þó ei sýnist gatan greið
Þó erindin visna vessa
Þó ég drekki það er ekki að meini
Þó ég fari margs á mis
Þó ég flengist frá og til
Þó ég gangi margs á mis
Þó ég sé að yrkja óð
Þó ég sé magur og mjór á kinn
Þó ég sprangi þar og hér
Þó Grettir væri gæfulaus
Þó heimur spjalli margt um mig
Þó hér komin lítillát og ljúf í svörum
Þó hríðar njóla kveði kalt
Þó í hugans hörkubyl
Þó í skólum lærð sé list
Þó lamist fjör við elliár
Þó leiðin sé löng frá Leifi til manns
Þó menn dragi þorsk á land
Þó mig gigtin þjái grimm
Þó mig langi að leika frí
Þó mig sjálfan þrjóti dug
Þó mig stundum mæði margt
Þó mín sé ævin undarleg
Þó oss virðist ljúft að lifa
Þó ríkir beri fínni flík
Þó seint úr ausu súpist kál
Þó sér keim af keralá
Þó skyggnist sól úr skýjunum
Þó til skaða löðri lá
Þó um skóflu héldi hönd
Þó upp rísi báran blá
Þó þú hæðir mína og mig
Þó þú sért til í þetta og hitt
Þó ævin mín sé ekki löng
Þófaljóna þýðastur
Þóftu glaður Þulins hér
Þórarinn á þorngrundum
Þórarinn kenndi mér þennan vals
Þórður gekk á barminn brekku
Þórður litli þekkur er
Þórður sér þá Sörli beint
Þórður stillt gaf aftur ans
Þórir segir þú mér eigi vildir
Þórunn Inghildur Einarsdóttir
Þórunn í Króki þeysti frá
Þórveigu ég heimta að fá
Þótt að lág við lúakjör
Þótt að ærist íhaldsmenn
Þótt Andrea sé óskup smá
Þótt á sumum sýnist sláttur
Þótt ég beri vín að vör
Þótt ég biðji Einar æ
Þótt ég drekki mér í mein
Þótt ég fótinn missi minn
Þótt ég gangi margs á mis
Þótt ég gleymi stund og stað
Þótt ég meti blíðu best
Þótt ég sökkvi í saltan mar
Þótt hann geri þokumugg
Þótt hún hlægi oft um of
Þótt Kári öskri og kembi lá
Þótt kátleg um sveitina kengbogin þjóti
Þótt mörgum finnist lífið ljótt
Þótt skammdegisnótt hafi skuggalöng þótt
Þótt slípist hestur og slitni gjörð
Þótt túnið sé á Tindum mjótt
Þótt þar engin hírist hjón
Þótt þeir langförlir leggi
Þótt þér liggi lífið á
Þótt þú berir fegri flík
Þótt þú leitir út að ós
Þótt þú lofir fögru fjóð
Þótt þú virðir mér til meins
Þótt þú ynnir okkur hjá
Þóttist ganga þorngrund angurværa
Þóttist Valtýr húrrahróp þá heyra í salnum
Þraut mig forðum Þundar kera straumur
Þraut óvandað þanka sterkum
Þraut þar fyrri þundar staupa drykkja
Þrautavegi þramma ég á
Þrautir allar þurftir líða
Þrautum bundinn þankinn mér
Þráfalt prísar þjóðin fín
Þráfalt stríð á engjum er
Þrátt fyrir taman þjóðarsið
Þreif atgeirinn þundur klæða
Þrekvaxnar eltir um Íslands haf
Þrengist ég mjög í heimi hér
Þrennum drottni þakki smíði
Þreytti ég fang við knappan kostinn
Þreyttir fagna góðum gesti
Þreyttur leggst ég nú til náða
Þriðjudaginn í föstuinngang
Þriðjudaginn í þriðju viku þorra
Þrifnað vandar orða ör
Þriggja álna langt og þrítugt kvæði
Þrisvar sinnum lét ég ljá
Þrjóti mátt í þrengslum dals
Þropta fuglinn þar nam sæta þagnar tjóðri
Þrotnar Kjalars tára tjörn
Þróttur finn ég farinn er
Þrútið var loft með þungum skýjum
Þrýtur dagur þykkna ský
Þulinsskeið um þagnarbý
Þumaltott sleikipott
Þundar gildi þrotið var
Þundar valur hljóðahás
Þung er þreyttum gangan
Þung svo lengi lamdi á skjöldum laufa hríðin
Þunga kosti þáði sveinn
Þungan stynur Þorri enn
Þungt er það þrettán í einu
Þura hefir hjörtu tvö
Þura hefur hjörtu tvö
Þura í Garði þraukar hér
Þú álfu vorrar yngsta land
Þú átt allt sem skærast skín
Þú átt gullinn sálarsjóð
Þú dauðlegur því vilt tregur voga
Þú eilífi uppreisnarmaður
Þú eina hjartans yndið mitt
Þú ert að heilsa þorri minn
Þú ert að spinna á þýskan rokk
Þú ert að svíða sundur síða
Þú ert brellinn þels um far
Þú ert dýrasta djásnið
Þú ert fjáður fyrrtur pín
Þú ert góður Grímur minn
Þú ert guð minn
Þú ert hljóð en húmi í
Þú ert hljóður þröstur minn
Þú ert horfin því er mér
Þú ert hvatur allt um of
Þú ert illa skapaður Björn
Þú ert Manga þægileg
Þú ert nokkuð kátur krummi
Þú ert sá mesti þrumari Bjarni
Þú ert soldið syndasvín
Þú ert svo ung að árum
Þú ert sæll að sjá í trú
Þú ert undra auðug kona
Þú ert yndið mitt yngsta og besta
Þú ert þrifleg kona
Þú ert örninn sem firnblámann flýgur
Þú fangaðir hug minn og færðir í bönd
Þú flóa víða flæmi
Þú guð með orði gæsku hýr
Þú hefur alveg óvart hitt
Þú hefur margt til lista lagt
Þú hefur oft í örmum mínum
Þú hefur æ með opnum hug
Þú komst í hlaðið á hvítum hesti
Þú kvartar og þunga bera
Þú kysstir mig áðan mín kæra
Þú laðar minn huga himindjúpið bjarta
Þú manst hve ljómar sól um sumardalinn
Þú marghataði mykjulútur
Þú mátt hafa vit í vösum
Þú mátt una Úlfur svarar
Þú mitt sprund með ljúfa lund
Þú nafnkunna landið sem lífið oss veittir
Þú norðurgeimsins hin gullna brá
Þú sefur barn á svásum beði
Þú sem bítur bóndans fé
Þú sem elskar alla menn
Þú sem hræðir börnin blíð
Þú skalt Falur hjalta hanginn
Þú skalt hafa bíldinn ofan í baldinn
Þú skalt Hrólfur þröngt um hólfið bjarkar
Þú sæla heimsins svala lind
Þú varst fyrir oss eitt ungbarn
Þú varst Gráni gefinn mér
Þú þekkir hvorki sorg né synd
Þvarr á kerum Þundar bjór
Þverhöggvið gnapir Þúfubjarg
Því ertu að gráta gluggi minn
Því ég sá í kvöld að komu kappar vaskir
Því ég sjálfur þann til bjó
Því skal Austra fúið far
Þvílík björg ei bifast hót
Þykir heldur harðsnúinn
Þyngist ækið þreyttum höld
Þyt leit ég fóthvatan feta
Þýðast yndi er þankanum
Þýtur í stráum þeyrinn hljótt
Þæga veðráttu og þurra tíð
Þær af öllum buðlungs börnum
Þær ég stundir mildast mat
Þær sem aldrei hafa haft
Þögnin byrgði aftur áður
Þögnin rýrist róms um veg
Þögul nóttin þreytir aldrei þá sem unnast
Þögull erfir eyðibær
Þökk herra þeim það veitti mér
Þökk sé þér góð gjörð
Þökk sé þér Jesú ástargóð og ævinleg
Þökkum jafnan guði
Æ hundasálfræðingur ég vil hripa til þín línu
Æ hvað sárt er angrið mitt
Æ mig hrellir strembið stríð
Æ mig stingur undaljár
Æ þungt er að liggja hér lengi veik
Æ, góði Roy Ashgee við gáfum þér kross
Æddu góma eldflaugar
Æði frakka undir hnakk
Æðir fjúk um Ýmis búk
Æðir í skyndi um fen og fit
Æðir norðan gegnum grár
Æðsta hjálpræðis fögnuði
Æfin verður eins og snuð
Ægir hvítum ölduföldum
Ægir strauk um kalda kinn
Ægisdætur hafsbrún hjá
Ægisvald þar erjar björg
Æi jæja auminginn
Æi jæja oft ég hlæ í huga
Æja Finnur er nú dauður
Ærnar fjórar átti hann
Ærnar mínar lágu í laut
Æsist baldinn storma styr
Æska ég hef ást á þér
Æska fjör og ástin heit
Æskan hverfur yndi dvín
Æsku kelur bjarta brá
Æsku sá ég heiðið hátt
Æskuferil fetar létt
Æskuflýti enn ég ber
Æskulýður ellimóður
Æskusveit mín er orðin stundarheimur
Æterne Deus
Ætíð lofi þig öndin mín
Ætíð sé öllum kristnum kátt
Ætíð ver í vöku og blund
Ætlaði ég til Indíalands
Ætli ég megi koma í kvöld og kyssa hann Boga
Ætli rollan eigi hrútinn
Ætli við séum eitthvað háðir
Ætli það verði enn á ný
Ættartiginn öðling þann
Ætti ég ekki vífaval
Ættin mín er ekki rýr
Ævi mína batt við böl
Ævin þó vari stutta stund
Ævin þrýtur einskis nýt
Ævina teygir enginn par
Ævinnar um sóknarsvið
Öðrum bítur fótinn frá
Öðrum kenni ef illa fer
Öðruvísi ennið fer
Öfund blindar ýta þrátt
Öfunda ég ærður súti
Ögra læt mér Ægis lið
Öld er dimm
Öldin kífs hin kristna deyr
Öldruð kvæða valvan vor skal vekja lýði
Öldu glaumi alvanur
Öldungar Júða annars dags
Ölgerðin er enn í standi
Öll augu upp til þín
Öll er gáfan einum frá
Öll er skepnan skemmtigjörn
Öll guðs börn hughraust verum vær
Öll jörð frammi fyrir drottni
Öll Kristí brúður upprísandi
Öll kristnin glöð nú gef
Öll mín sörva byggð og bú
Öll náttúran enn fer að deyja
Öll var lestin orðin treg
Öll þér gæði guð á hæðum veiti
Öll þið vitið vafalaust
Öllu fremur óska ég að öðlingsdóttur
Öllu sviftir efni meins
Öllum stundum starfsamar
Öllum þjarmar iðrum kveisan stranga
Öls í móði oft má sjá
Önd mín og sála upp sem fyrst
Önd úr sýki síli ber
Önund fríða allt eins við
Örðugan ég átti gang
Öreigarnir eiga best
Örlaganna óhemjan
Örlögum ævin lýtur
Örmum vefjast sól og sef
Örnefnin ég ykkur nú
Örninn flýgur fugla hæst í forsal vinda
Örugg syndir æðurin
Örugglega væri vert
Örvagrérinn aldraði
Öskri goði eins og hroði
Öslaði gnoðin beljaði boðinn
Ötull drengur elds við glóð
Öxi brá hann mest sem má hann
Öxnadalinn ofan reið
Bragarháttur
Afhent
Braghent
Breiðhent (Nýlanghent)
Draghent (Hrynjandi)
Dróttkvætt
Dróttkvætt háttlaust
Dverghent
Ferskeytt
Ferskeytt - hringhent
Fornyrðislag
Gagaraljóð (Gagaravilla)
Hrynhent
Langhent
Ljóðaháttur
Nýhent
Samhent
Skammhent
Sléttubönd
Stafhent
Stefjahrun
Stikluvik
Stuðlafall
Stúfhent
Úrkast
Valhent
Valstýft
Vikhent
Flutningsmáti
(ónefnt)
(ónefnt)
Blístrað
Kveðið
Kveðið í tvísöng
Leikið á hljóðfæri
Lesið
Mælt fram
Sungið
Sungið í tvísöng
Tónað
Tegund erindis
(ónefnt)
Afmælisvísur
Ákvæðavísur
Áramótavísur
Árstíðavísur
Ástavísur
Átthagavísur
Auglýsingar
Barnagælur
Barnavísur
Bátavísur
Beinakerlingavísur
Biðilsvísur
Bílavísur
Bolavísur
Bragþrautir
Brúðkaupskvæði
Bæjanafnaþulur
Bæjavísur
Bændavísur
Bænir
Bölmóðsvísur
Danskvæði
Dansþulur
Draugavísur
Draumvísur
Druslur
Drykkjuvísur
Dýravísur
Dægurlagatexti
Dæmisöguvísur
Eftirmæli
Ellivísur
Ferðavísur
Fingraþulur
Formannavísur
Formúlur
Fuglakvæði
Gamanvísur
Gangnavísur
Gátur
Góuvísur
Grýlukvæði
Háðvísur
Hakabragsvísur
Hákarlavísur
Háttatal
Haustvísur
Heillaóskir
Heilræðavísur
Heimsádeilur
Heimslystarvísur
Hestavísur
Hreppsómagavísur
Jólasálmar
Jólasveinavísur
Jólavísur
Kaffivísur
Keðjukvæði
Klámvísur
Krummavísur
Kveðjuvísur
Kvæði
Kvöldbænir
Kvöldsálmar
Kvöldvísur
Lausavísur
Leikjasöngvar
Leikjaþulur
Leppalúðakvæði
Lífsspeki
Ljóðabréf
Lotulengdarkapp
Mannlýsingar
Markavísur
Matarvísur
Miðavísur
Minnisvísur
Morgunsálmar
Morgunvísur
Nafnafelur
Nafnavísur
Náttúruvísur
Nýárskvæði
Nýárssálmar
Rakstrarvísur
Rímur
Róðrarvísur
Róðrarþulur
Sagnadansar
Sagnakvæði
Sálmar
Samkveðlingar
Samstæður
Siglingavísur
Sjómannasálmar
Sjómannavísur
Skammarvísur
Sláttuvísur
Smalaþulur
Smíðavísur
Spunavísur
Stjórnmálavísur
Stúdentasöngvar
Stúlkuvísur
Sumarvísur
Svarvísur
Særingavísur
Tóbaksvísur
Tónþulur
Trúarljóð
Úrtalningarþulur
Utanáskriftir
Útúrsnúningar
Veðurvísur
Vetrarvísur
Viðlög
Vikivakaleikir
Vorvísur
Vögguvísur
Ýkjukvæði
Ættjarðarljóð
Ævintýrakvæði
Öfugmælavísur
Örnefnavísur
Þakkavísur
Þorravísur
Þululjóð
Þulur
Höfundur erindis
Heimildarmaður
Nafn
Kyn
Bæði
Karl
Kona
Uppruni
Heimilisfang
Staða
Aðalræðismaður
Aðstoðarprófastur
Aðstoðarskólastjóri
Afgreiðslukona
Afgreiðslumaður hjá Olíufélaginu hf. í Hvalfirði
Afgreiðslustjóri
Allsherjargoði
Alt
Alþingismaður
Amtmaður
Amtráðsmaður
Amtskrifari
Arkitekt
Atvinnurekandi
Auglýsingastjóri
Aukaprestur
Ábóti
Bakari
Baníóleikari
Bankagjaldkeri
Bankamaður
Bankaritari
Bankastjóri
Barn
Barnakennari
Barþjónn
Bassaleikari
Bassi
Básúnukennari
Básúnuleikari
Bátasmiður
Beykir
Bifreiðasmiður
Bifvélavirki
Biskup
Biskupsritari
Bílamálari
Bílstjóri
Blaðamaður
Blásarakennari
Blokkflautukennari
Blokkflautuleikari
Borgarfulltrúi
Borgarstjóri
Bókari
Bókasafnsfræðingur
Bókasafnsvörður
Bókaútgefandi
Bókavörður
Bókbindari
Bókmenntafræðingur
Bókmenntagagnrýnandi
Bóksali
Bólstrari
Bóndi
Brúarsmiður
Bryti
Búfræðingur
Bústjóri
Bústýra
Byggingameistari
Bæjarstjóri
Bæjarverkstjóri
Cand. mag.
Dagskrárgerðarmaður
Dagskrárstjóri
Dansari
Danskennari
Djákni
Doktor
Dómari
Dómprófastur
Dósent
Dýralæknir
Einkaþjálfari
Elektróník
Embættismaður
Endurskoðandi
Fagottkennari
Fagottleikari
Fagstjóri
Fangavörður
Fararstjóri
Farprestur
Fasteignasali
Fatahönnuður
Ferðamálafræðingur
Ferðaskrifstofustjóri
Féhirðir
Fiðlukennari
Fiðluleikari
Fiskimaður
Fiskmatsmaður
Fjölmiðlafræðingur
Fjölmiðlamaður
Flakkari
Flautukennari
Flautuleikari
Flugfeyja
Flugmaður
Flugstjóri
Flugvirki
Formaður
Fornleifafræðingur
Forritari
Forstjóri
Forstjóri
Forstöðukona
Forstöðumaður
Forsöngvari
Fógeti
Framkvæmdastjóri
Fréttamaður
Fréttastjóri
Fræðimaður
Fræðslustjóri
Fulltrúi
Garðyrkjubóndi
Garðyrkjumaður
Gítarkennari
Gítarleikari
Gítarsmiður
Goðorðsmaður
Grafískur hönnuður
Grasafræðingur
Grasalæknir
Greinahöfundur
Grínisti
Gröfumaður
Guðfræðingur
Gullsmiður
Hafnarvörður
Hafnsögumaður
Hagfræðingur
Handavinnukennari
Handritafræðingur
Handritasafnari
Handverkskona
Harmonikukennari
Harmonikuleikari
Hárgreiðslumeistari
Háskólakennari
Háskólanemi
Heimilisprestur
Heimspekingur
Hermaður
heyrari
Héraðsráðunautur
Héraðsskjalavörður
Hirðstjóri
Hjúkrunarfræðingur
Hjúkrunarkona
Hliðvörður
Hljóðfæraleikari
Hljóðfærasmiður
Hljóðmaður
Hljóðritari
Hljómborðsleikari
Hljómsveitarstjóri
Hornkennari
Hornleikari
Hómópati
Hótelstjóri
Hótelstýra
Hreppstjóri
Húsasmiður
Húsasmíðameistari
Húsfreyja
Húsgagnasmiður
Húskona
Húsmaður
Húsmæðrakennari
Húsvörður
Hvalskurðarmaður
Hörpuleikari
Iðnaðarmaður
Íslenskufræðingur
Íþróttafréttamaður
Íþróttakennari
Jarðeðlisfræðingur
Jarðfræðingur
Járnsmiður
Jógakennari
Kaupfélagsstjóri
Kaupkona
Kaupmaður
Kennararnemi
Kennari
Kjólameistari
Kjötiðnaðarmaður
Kjötmatsmaður
Klarínettukennari
Klarínettuleikari
Klæðskeri
Konferensráð
Konrektor
Konsertmeistari
Konsúll
Kontrabassaleikari
Kontratenor
Kórstjóri
Kórsöngvari
kristniboði
Kvikmyndaframleiðandi
Kvikmyndagerðarmaður
Kvæðamaður
Lagahöfundur
Landmælingamaður
Landpóstur
Landsbókavörður
Landsdómari
Leiðsögumaður
Leigubílsstjóri
Leikari
Leikari
Leikkona
Leikmyndahönnuður
Leikritahöfundur
Leikstjóri
Leiktjaldamálari
Lektor
Leturgrafari
Listamaður
Listfræðingur
Listmálari
Línumaður
Ljóðskáld
Ljósmóðir
Ljósmyndari
Loftskeytamaður
Lútuleikari
Lyfjafræðingur
Læknir
Lögfræðingur
Lögmaður
Lögregluþjónn
Lögréttumaður
Lögsagnari
lögsögumaður
Mandólínleikari
Markaðsfræðingur
Matráðskona
Matreiðslumaður
Matsveinn
Málarameistari
Málari
Meðhjálpari
Meðleikari
Menntamálaráðherra
Menntaskólakennari
Minjavörður
Mjólkurbílstjóri
Mjólkurbústjóri
Mjólkurfræðingur
Munkur
Munnhörpuleikari
Múrari
Músíkþerapisti
Myndhöggvari
Myndlistarmaður
Myntsafnari
Mælingamaður
Námsstjóri
Námuverkamaður
Náttúrufræðingur
Nemandi
Netagerðarmaður
Nótnaskrifari
Nuddlæknir
Oddviti
Organisti
Orgelkennari
Orgelnemandi
Orgelsmiður
Óbókennari
Óbóleikari
ólærður en starfaði sem prestur
Píanókennari
Píanóleikari
Píanónemandi
Pípulagningamaður
Pípulagningameistari
Póstafgreiðslumaður
Póstur
Prentari
Prentsmiður
Prestur
Prófastur
Prófessor
Rafstöðvarstjóri
Raftónlistarmaður
Rafveitustjóri
Rafvirki
Rakari
Rappari
Ráðgjafi
Ráðherra
Ráðskona
Ráðsmaður
Ráðunautur
Ráðuneytisstjóri
Regluboði
Reiðkennari
Rektor
Rennismiður
riddari
Ritari landfógeta
Rithöfundur
Ritstjóri
Rímnaskáld
Rjómabússtýra
Rukkari
Rökfræðingur
Röntgentæknir
Safnstjóri
Safnvörður
Sagnakona
Sagnamaður
Sagnfræðingur
Samlagsstjóri
Sauðfjárræktandi
Saumakona
Saxófónkennari
Saxófónleikari
Sálfræðingur
Sellókennari
Sellóleikari
Semballeikari
Sendiherra
Sérkennari
siðamaður
Sigmaður
Símstöðvarstjóri
Sjálfboðaliði í Kanadaher
Sjómaður
Sjónvarpskona
Sjúkrahússráðskona
Sjúkraliði
Sjúkraþjálfari
Skáld
Skáldkona
Skemmtikraftur
Skipasmiður
Skipherra
Skipstjóri
Skjalavörður
Skógarbóndi
Skógarvörður
Skólameistari
Skólastjóri
Skólastýra
Skósmiður
Skrifstofumaður
Skrifstofustjóri
Skrúðgarðsstjóri
Slagverkskennari
Slagverksleikari
Smali
Smiður
Sópran
Sparisjóðsstjóri
Spákona
Speglagerðarmaður
Spurningahöfundur
Staðarhaldari
Starfsmaður Alþingis
Starfsmaður á Kristneshæli
Starfsmaður í matvælaframleiðslu
Starfsmaður þýska sendiráðsins
Starfsstúlka
Steinsmiður
Stjórnandi
Stjórnmálamaður
Stjórnmálaskýrandi
Stjörnufræðingur
Strætisvagnabílstjóri
Stuðningsfulltrúi
Stúdent
Stýrimaður
Stöðvarstjóri
Sveitarstjóri
Sýningahönnuður
Sýslumaður
Sýslunefndarmaður
Sýsluskrifari
Söðlasmiður
Sölumaður
Söngkennari
Söngkona
Söngmálastjóri
Söngstjóri
Söngvari
Talmeinafræðingur
Tamningamaður
Tannlæknir
Teiknari
Tenór
Textahöfundur
Thereminleikari
Timburmaður
Tollvörður
Tónlistarfræðingur
Tónlistarfræðingur
Tónlistargagnrýnandi
Tónlistarkennari
Tónlistarmaður
Tónlistarnemandi
Tónlistarstjóri
Tónmenntakennari
Tónskáld
Tónskáld
Tréskurðarmeistari
Trésmiður
Trommuleikari
Trompetkennari
Trompetleikari
trúboði
Túbuleikari
Tæknifræðingur
Töframaður
Umsjónarmaður kirkjugarða
Umsjónarmaður Landssíma Íslands
Uppfinningamaður
Upplýsingafræðingur
Upptökustjóri
Úrsmiður
Útfararstjóri
Útgefandi
Útgerðarmaður
Útibússtjóri
Útsetjari
Útvarpskona
Útvarpsmaður
Útvarpsstjóri
Útvarpsvirki
Útvarpsþulur
Útvegsbóndi
Varabiskup
Vatnsauðlindaverkfræðingur
Vefnaðarkennari
Vegavinnuráðskona
Vegavinnuverkstjóri
Veiðimaður
Veitingakona
Veitingamaður
Verkakona
Verkalýðsforingi
Verkamaður
Verkfræðingur
Verkstjóri
Verkstæðisformaður
Verslunarmaður
Vélstjóri
Viðburðastjóri
Vinnukona
Vinnumaður
Vitavörður
Víbrafónleikari
Vígslubiskup
Víólukennari
Víóluleikari
Vísnasöngvari
Vörubílstjóri
Yfirdómari
Yfirkennari
Yfirlögregluþjónn
Yfirsetukona
Yfirsetumaður
Ýtustjóri
Þingmaður
Þingskrifari
Þingvörður
Þjóðfræðinemi
Þjóðfræðingur
Þjóðgarðsvörður
Þjóðháttafræðingur
Þjóðminjavörður
Þjóðsagnafræðingur
Þjóðsagnasafnari
Þjóðskjalavörður
Þýðandi
Þýðandi
Æskulýðsfulltrúi
Ættfræðingur
Ökukennari
Örnefnafræðingur
Hljóðritari/spyrill
Nafn
Kyn
Bæði
Karl
Kona
Uppruni
Heimilisfang
